.


Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Κορινθίας

Η Άνω Αλμυρή είναι χωριό της δημοτικής κοινότητας Γαλατακίου, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Σαρωνικού, του δήμου Κορινθίων, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κορινθίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών μετά από αυτό το πρόγραμμα. [2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομό Κορινθίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [4] [5]
Γεωγραφία
Η Άνω Αλμυρή είναι οικισμός στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Κορινθίας. Βρίσκεται πάνω από τον όρμο Αλμυρής του Σαρωνικού κόλπου και πάνω στην επαρχιακή εθνική οδό Κορίνθου-Επιδαύρου, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 55. Απέχει 20 χλμ. περίπου ΝΑ. της Κορίνθου. [4][5][6][7]
Πληθυσμός
Η Άνω Αλμυρή εμφάνισε αρκετές πληθυσμιακές αυξομειώσεις την περίοδο 1920 - 1951 αλλά μεταπολεμικά ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε σημαντικά. Τις τελευταίες δεκαετίες ωστόσο έχει εμφανίσει σημαντική αύξηση στον πληθυσμό της.
Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ. ±%
1920 92 —
1928 65 −29.3%
1940 67 +3.1%
1951 77 +14.9%
1961 60 −22.1%
1971 23 −61.7%
1981 5 −78.3%
1991 6 +20.0%
2001 14 +133.3%
2011 35 +150.0%
2021 26 −25.7%
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1912 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Κάτω Αλμυρής του -τέως- νομού Αργολίδος & Κορινθίας. Το 1949 υπήχθη οριστικά στον νομό Κορινθίας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Γαλατακίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Σαρωνικού Κορινθίας. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Σαρωνικού Κορινθίας και προσαρτήθηκε στον δήμο Κορινθίων. [3]
Αξιοθέατα
Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο κέντρο του οικισμού.
Παραπομπές
(Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12422
ΠΛ 2:556
ΠΛΜ 7:104
Εκδόσεις «Ελλάδα»
«Διακοπές», σ. 492, 690
Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1981, 2006 (ΠΛΜ)
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Αθικίων |
| Αθίκια, τα |
| Αλαμάννος, ο |
| Μονή Ταξιαρχών, η |
| Δημοτική Κοινότητα Γαλατακίου |
| Άνω Αλμυρή, η |
| Γαλατάκι, το |
| Θυμέλη, η |
| Κάτω Αλμυρή, η |
| Λουτρά Ωραίας Ελένης, τα |
| Νέα Αλμυρή, η |
| Ντράσσα, η |
| Ρυτόν, το |
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Ιωάννου |
| Άγιος Ιωάννης, ο |
| Τοπική Κοινότητα Κατακαλίου |
| Αρακούκια, η |
| Βλασαίικα, τα |
| Κατακάλι, το |
| Σιδερώνα, η |
|
Νομός Κορινθίας: Δήμος Αγίων Θεοδώρων | Άσσου-Λεχαίου | Βέλου | Βόχας | Ευρωστίνης | Κορινθίων | Λουτρακίου-Περαχώρας | Νεμέας | Ξυλοκάστρου | Σαρωνικού | Σικυωνίων | Σολυγείας | Στυμφαλίας | Τενέας | Φενεού Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Κορινθίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης
|
|||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Κυρίαρχα κράτη |
Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία3 | Γερμανία | Γεωργία1 | Δανία | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο3 | Ιρλανδία | Ισλανδία | Ισπανία3 | Ιταλία | Καζακστάν1 | Κροατία | Κύπρος2 | Λετονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία3 | Ολλανδία3 | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία | |
|
|||||||
| Εξαρτημένα εδάφη |
|
||||||||
| Μερικώς αναγνωρισμένα κράτη | |||||||||
|
1. Διηπειρωτικές χώρες με επικράτεια στην Ευρώπη και στην Ασία. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Κράτη που περιλαμβάνουν υπερπόντια εδάφη και σε άλλες ηπείρους με τη μητροπολιτική περιοχή να βρίσκεται στην Ευρώπη.
|
|||||||||
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License


