Το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Iδρυμα - Μουσείο "Β. Παπαντωνίου" (συντομογραφία Π.Λ.Ι) είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, κοινωφελούς χαρακτήρα, εποπτευόμενο από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αργολίδας και έχει έδρα το Ναύπλιο.

Γενικά

Ιδρύθηκε το 1974 από την Ιωάννα Παπαντωνίου, στην μνήμη του πατέρα της Βασίλη, με σκοπό την έρευνα, τη μελέτη, τη διάσωση και την προβολή του νεότερου πολιτισμού της Ελλάδας. Διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο (Πρόεδρος: Ιωάννα Παπαντωνίου (1974) Αντιπρόεδρος: Δημήτρης Εφραίμογλου (1997), Γεν.Γραμματέας: Βιργινία Ματσέλη (1984), Ταμίας: Διονύσης Κρητικός (2002), Μέλη: Γιάννης Ζέρβας (1986), Μαίρη Μιχαηλίδου (1994), Ηλίας Σπιρτούνιας (2002)

Σκοποί – Στόχοι

Το ΠΛΙ έθεσε ως στόχους του από την αρχή της λειτουργίας του την καταγραφή και μελέτη του νεότερου ελληνικού υλικού πολιτισμού και τη δημιουργία εκθέσεων, εκδόσεων και ανακοινώσεων για την προβολή των αποτελεσμάτων επιτόπιων ερευνών. Επίσης βασικό μέλημά του ήταν και είναι η επιμόρφωση-μετεκπαίδευση του προσωπικού του.

Έσοδα

Το προϊόν μέρους μετοχών της Ελληνικής Εταιρείας Κονσερβών "ΚΥΚΝΟΣ ΑΕ" και η ετήσια δωρεά της ιδρύτριας αποτελούν την κύρια πηγή των εσόδων του. Το κράτος, μέσω του ΥΠ.ΠΟ., ενισχύει οικονομικά το ΠΛΙ, με ετήσια επιχορήγηση. Το Πωλητήριο και οι δωρεές αποτελούν άλλες πηγές εσόδων.

Βραβεύσεις

Το 1981, το ΠΛΙ απέσπασε το European Museum of the Year main Award (EMYA), για την προσφορά του στη μελέτη του νεότερου ελληνικού πολιτισμού, το μέγεθος και την ποιότητα των συλλογών του, την εκπαιδευτική και καινοτόμο -από αισθητικής πλευράς- έκθεση και την πρωτοτυπία των εκπαιδευτικών του προγραμμάτων. Είναι το μοναδικό ελληνικό μουσείο που του έχει απονεμηθεί αυτό το βραβείο μέχρι σήμερα.

Συλλογές

Το 1974, χρονολογία έναρξης των δραστηριοτήτων του, το ΠΛΙ διέθετε 6.000 μουσειακά αντικείμενα, τοποθετημένα στην αποθήκη του κεντρικού κτιρίου του Ιδρύματος, με ιδανικές συνθήκες αποθήκευσης. Σήμερα, ο αριθμός των μουσειακών αντικειμένων έχει αυξηθεί και ανέρχεται σε 30.000 αντικείμενα.

Οι ενδυμασίες, τα υφάσματα και τα κοσμήματα αποτελούν τον κύριο όγκο των συλλογών του ΠΛΙ. Λιγότερα στον αριθμό είναι τα μουσικά όργανα, τα χαρακτικά, τα αντικείμενα που αναφέρονται στο λαϊκό θέατρο, τα κεραμικά, τα μεταλλικά, πήλινα, ψάθινα, ξύλινα αντικείμενα, κ.ά. Τελευταία, εμπλουτίζεται η συλλογή των αντικειμένων που έχουν σχέση με το παιδί και το παιδικό παιχνίδι. Σημαντική διαμορφώνεται επίσης, η συλλογή των ενδυμάτων μόδας και των εξαρτημάτων τους. Τα περισσότερα αντικείμενα των συλλογών χρονολογούνται στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου , ενώ υπάρχουν και αρκετά παλαιότερα.

Μόνιμες εκθέσεις στο Ναύπλιο

Το ένδυμα και γενικότερα το ύφασμα του ελληνικού ιστορικού χώρου αποτελούν τα θέματα των εκθέσεων του Μουσείου, που στεγάζονταν στους χώρους του κτιρίου της οδού Βασ.Αλεξάνδρου 1, στο Ναύπλιο.

«Παραγωγή, επεξεργασία και εφαρμογή φυσικών υφαντικών υλών» (1980-1995)

Η εκθέση φιλοξενούταν στο ισόγειο του κτιρίου κάλυπτε την περίοδο από 1835 έως 1945 και ασχολούνταν με τις φυσικές υφαντικές ύλες στην Ελλάδα: την παραγωγή, την επεξεργασια και την εφαρμογή τους στα τοπικά ενδύματα και στην οικιακή χρήση, με αναφορές σε τεχνικές, επαγγέλματα κ.λπ., που έχουν σχέση με το ύφασμα και τη μετατροπή του σε ένδυμα ή χρηστικό αντικείμενο για το σπίτι και την εργασία.

Ενότητες έκθεσης:Εισαγωγή, Μπαμπάκι, Λινάρι, Κάνναβι, Σπάρτο, Μετάξι, Μαλλί, Τραγόμαλλο, Γνέσιμο - Το βάψιμο των νημάτων, Υφαντικές λουρίδες, Ντύσιμο αργαλείου, Διάφοροι τύποι αργαλειών, Νεροτριβές – Μαντάνια, Βαφική, Ραπτική, Ο Γάμος – Η Προίκα, Κεντητική, Ποδιές, Τα πλεχτά, Δαντέλες, Τα σταμπάτα.

"Ελληνικές Φορεσιές"

Η έκθεση αφορούσε κυρίως τις ελληνικές γυναικείες φορεσιές έτσι όπως διαμορφώθηκαν τα τελευταία 150 χρόνια.

Ενότητες έκθεσης:Βυζαντινές επιδράσεις στις φορεσιές των αγροτικών περιοχών της Πελοποννήσου και κυρίως της Αργολιδοκορινθίας, Εξέλιξη των φορεσιών της Αργολιδοκορινθίας μέχρι τις αρχές του 20ου αι., Φορεσιές με επιδράσεις από την Ανατολή, Νεοελληνικό κόσμημα, Φορεσιές από τη Μακεδονία, Φορεσιές από τη Θράκη, Φορεσιές από τα νησιά του Αιγαίου, Σαρακατσάνικες φορεσιές, Φορεσιές από την Αττικοβοιωτία, Νεότερος τύπος αστικής φορεσιάς, Φορεσιές με φουστανέλα, Όπλα.

"Τα καλύτερα του ΠΛΙ" (1999-2006)

Με την ευκαιρία του εορτασμού των 25 χρόνων λειτουργίας του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, σε συνδυασμό με την έλευση της νέας χιλιετίας, στον 1ο και 2ο όροφο του Λαογραφικού Μουσείου φιλοξενήθηκε η έκθεση «Τα καλύτερα του ΠΛΙ». με στόχο να παρουσιαστεί το εύρος και η ποικιλία των μουσειακών του συλλογών, που τότε αριθμούσαν τα 25.000 αντικείμενα από 22 διαφορετικές κατηγορίες.

"Ναύπλιο 1822-1922" (2006)

Στο ισόγειο λειτουργεί το πωλητήριο του Μουσείου όπου διατίθενται οι εκδόσεις του ΠΛΙ (βιβλία, δίσκοι, αφίσες, κάρτες), καθώς και είδη δώρων.

"ΣΤΑΘΜΟΣ" - Μουσείο παιδικής ηλικίας

Τον Οκτώβριο του 1989 το ΠΛΙ εγκαινίασε στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Ναυπλίου ένα χώρο αφιερωμένο στο παιδί. Ο χώρος αυτός, που περιλαμβάνει το κτίριο της παλιάς αποθήκης του σταθμού με την πλατφόρμα της, παραχωρήθηκε στο ΠΛΙ από τον Δήμο Ναυπλιέων.

Ο «ΣΤΑΘΜΟΣ» λειτουργεί ως χώρος προβολής των συλλογών του ΠΛΙ που αφορούν αποκλειστικά το παιδί, δηλαδή αντικείμενα που έχουν σχέση με τη γέννηση, τη βάφτιση, το σχολείο, τα παιχνίδια ως αντικείμενο και ως δραστηριότητα, φιγούρες από το κουκλοθέατρο και τον Καραγκιόζη, διάφορα αντικείμενα. Τα αντικείμενα δεν έχουν τοποθετηθεί χρονικά ή θεματικά, απλώς συνθέτουν μια μικρή έκθεση στημένη με καθαρά αισθητικά κριτήρια, που στόχο έχει να κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό το πλούσιο μουσειακό υλικό που διαθέτει το ΠΛΙ. Ο «ΣΤΑΘΜΟΣ» λειτουργεί επίσης και ως χώρος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Απώτερος σκοπός είναι η επέκτασή του, ώστε να λειτουργήσει ως Μουσείο Παιδικής Ηλικίας, όπου θα παρουσιάζεται η πορεία του παιδιού από τη στιγμή της γέννησης ως την ενηλικίωση: το παιδί στη βρεφική, νηπιακή και πρώτη παιδική ηλικία, το παιδί και το παιχνίδι, το παιδί στην οικογένεια, στο σχολείο, στην εργασία, στην κοινωνία.

Πάνω στην πλατφόρμα και ακριβώς απέναντι από την είσοδο του «ΣΤΑΘΜΟΥ» έχει στηθεί η "Πλαγγόνα", το γλυπτό παιχνίδι της γλύπτριας Μαρίας Λοϊζίδου. Στη μια πλευρά της κούπας με τα δυο ανοίγματα υψώνεται μια γυναικεία φιγούρα, σύμβολο της Μητέρας Θεάς, μ' ένα μάτι: ένα μεγάλο μάτι που "παρακολουθεί και προστατεύει". Στην άλλη πλευρά της κούπας δυο χέρια κρατούν από ένα αγγείο, σύμβολα προσφοράς: από εδώ βγαίνουν τα νήματα που δωρίζουν στα παιδιά το παιχνίδι.

Τα πολύχρωμα νήματα περνούν μέσα από τις τρύπες που φέρει η κούπα, φράζοντας τα ανοίγματά της και περικλείοντας τα ζωγραφισμένα σχέδια. ΄Οταν τα νήματα ξετυλιχτούν, απελευθερώνουν τα ανοίγματα της κούπας που βρίσκονται στην ευθεία της εισόδου του «ΣΤΑΘΜΟΥ». ΄Ετσι, τα παιδιά μπορούν να διεισδύσουν μετά από προσπάθεια στον χώρο του ονείρου και του παιχνιδιού, στον χώρο του «ΣΤΑΘΜΟΥ».

Περιοδικές εκθέσεις

<--===+===-->

Άμφια – Το ένδυμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας"

Στα πλαίσια του εορτασμού των είκοσι πέντε χρόνων από την ίδρυσή του ΠΛΙ, καθώς και της 53ης Ετήσιας Συνάντησης της Διεθνούς Επιτροπής ICOM-Costume. Η έκθεση φιλοξενήθηκε στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Αθήνα) στην αίθουσα «Σπυρίδωνος και Ευρυδίκης Κωστοπούλου» κατά το χρονικό διάστημα 1 έως 30 Σεπτεμβρίου 1999.

Στην έκθεση παρουσιάστηκαν μεταξωτά και χρυσοκέντητα άμφια από τις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη, του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, του Βυζαντινού Μουσείου, του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου και του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, που χρονικά κάλυπταν την περίοδο από τον 16ο έως και τον 20ο αιώνα. Τα ενδύματα εκτέθηκαν μεμονωμένα και ως ενδυματολογικά σύνολα, που αντιστοιχούσαν στους τρεις βαθμούς της ιεροσύνης, το διακονικό, τον ιερατικό κα τον επισκοπικό βαθμό. Οι επί μέρους τύποι των ενδυμάτων συσχετίζονται με τις ενδυματολογικές μορφές της ύστερης αρχαιότητας από τις οποίες κατάγονται και συνδέονται με τις λατρευτικές και λειτουργικές ανάγκες της Εκκλησίας. Τα άμφια πλαισιώνονταν από μεταβυζαντινές εικόνες και φωτογραφίες των αρχών του αιώνα που παραχωρήθηκαν από το Μουσείο Albert Kahn, στις οποίες τεκμηριώνονταν ο τρόπος ένδυσης των συνόλων και των επί μέρους αμφίων.

Το σκεπτικό της παρουσίασης ήταν μα αναδειχθούν, παράλληλα με τα πολυτελή χρυσοκέντητα ιερατικά ενδύματα, και διαφορετικές, λιγότερο γνωστές μορφές αμφίων, που διαμορφώνονται από υφάσματα ή κεντήματα προορισμένα για το στολισμό του σπιτιού ή του κοσμικού ενδύματος. Ένας από τους στόχους της έκθεσης ήταν να φέρει στο φως παρόμοιο υλικό, που ως τώρα δεν έχει μελετηθεί και να ευαισθητοποιήσει κοινό και ειδικούς προς αυτή την κατεύθυνση.

Κτιριακές εγκαταστάσεις

Οι υπηρεσίες του ΠΛΙ στεγάζονται στα:

Λαογραφικό Μουσείο, Πωλητήριο, Καφενείο (. Βασ. Αλεξάνδρου 1)

Κέντρο Έρευνας, Διοικητικές υπηρεσίες, Βιβλιοθήκη (Βασ. Αλεξάνδρου 6 )

Κέντρο Συντήρησης (Ρήγα Παλαμήδη 6 & Πλαπούτα)

Παιδικό Μουσείο «Σταθμός», Εκπαιδευτικά Προγράμματα (Παλιός σιδηροδρομικός σταθμός)

Αποθήκες μουσειακών αντικειμένων .

Σωματείο «Φίλοι του ΠΛΙ», Χορευτική ομάδα σωματείου (Βασ. Κωνσταντίνου 8)

Έρευνα

Ένδυμα

Στον τομέα του ενδύματος ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μελέτη της τοπικής φορεσιάς. Η έρευνα, επιτόπια και βιβλιογραφική, εξετάζει την ιστορική εξέλιξη της φορεσιάς, από τον 15ο αιώνα έως τις μέρες μας, καθώς και την κοινωνική και οικονομική διάστασή της. Τα υλικά, οι τεχνικές κατασκευής και η κοπή αποτελούν, επίσης, αντικείμενα μελέτης. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Ιωάννα Παπαντωνίου

Μουσική Χορός

Η έρευνα για τη μουσική και τον χορό είναι κυρίως επιτόπια. Μέχρι τώρα έχει συγκεντρωθεί υλικό από την Πελοπόννησο, τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Κύπρο και από τα ελληνόφωνα και αλβανόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Φοίβος Ανωγειανάκης

Προβιομηχανική Τεχνολογία

Ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα αυτό δόθηκε κατά τη διετία 1984 1985 με τη σύσταση της Ομάδας Προβιομηχανικής Τεχνολογίας, που σκοπό είχε την καταγραφή και μελέτη των τεχνικών της φωτιάς. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Στέλιος Παπαδόπουλος

Παιδί και Παιχνίδι

Τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια της οργάνωσης του Μουσείου Παιδικής Ηλικίας, ξεκινούν οι πρώτες έρευνες για το παιδί και ιδιαίτερα για το παιχνίδι.

Σχέσεις με άλλα Μουσεία

Ιδιαίτερα γόνιμη είναι η συνεργασία του ΠΛΙ με τα άλλα Λαογραφικά Μουσεία της χώρας. Δύο μεγάλα προγράμματα που επιχορηγούνται από το ΥΠ.ΠΟ., εκτελούνται στα πλαίσια των συνεργασιών αυτών:

Το πρόγραμμα του Εθνικού Αρχείου Ενδυμασίας, που άρχισε να πραγματοποιείται το 1988 σε συνεργασία με το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (ΜΕΛΤ) και το Λύκειο των Ελληνίδων Αθηνών, είχε σκοπό την καταγραφή της παραδοσιακής φορεσιάς σ' ολόκληρη την Ελλάδα πριν χαθούν οι αυθεντικές ζωντανές πηγές. Σ’ αυτό το πρόγραμμα συμμετείχαν επίσης το Εθνολογικό και Λαογραφικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το τμήμα Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου.

Το πρόγραμμα καταγραφής των μουσειακών αντικειμένων μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή ξεκίνησε έχοντας ως βάση το ΠΛΙ και την υποστήριξη του Κοινωνικού Ταμείου της ΕΟΚ, μέσω του ΥΠ.ΠΟ. Εφαρμόστηκε το 1986 σε τέσσερα (4) περιφερειακά Λαογραφικά Μουσεία και στο Μ.Ε.Λ.Τ , με σκοπό να επεκταθεί και στα υπόλοιπα. Το πρόγραμμα στόχευε στην πλήρη καταγραφή των συλλογών των Λαογραφικών Μουσείων και τη σύνδεσή τους μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, για την ευκολότερη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ερευνητών.

Το 1996 το ΠΛΙ συμμετέχει στο «Δίκτυο για τη διάχυση της τεχνογνωσίας για την τεκμηρίωση των εθνογραφικών αντικειμένων» (Ethnomuseum net), που χρηματοδοτείται από το ΕΠΕΤ ΙΙ σε συνεργασία με την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών - Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, το ICOM-Ελληνικό Τμήμα και άλλα εθνογραφικά μουσεία της Ελλάδας.

Στα πλαίσια της επιστημονικής συνεργασίας με άλλα Μουσεία και φορείς, το ΠΛΙ, εκτός των άλλων, συνέβαλε στη δημιουργία και οργάνωση του Μουσείου Ενθυμημάτων στη Νέα Κίο Αργολίδας (1980), το οποίο έκτοτε λειτουργεί υπό την επίβλεψή του, καθώς και στη δημιουργία του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων και Κέντρο Εθνομουσικολογίας (Μ.Ε.Λ.Μ.Ο.Κ.Ε.) στην Αθήνα.

Σεμινάρια - Συνέδρεια

Το ΠΛΙ, στοχεύοντας στην επιμόρφωση του προσωπικού του και στην ανταλλαγή απόψεων, έχει οργανώσει τοπικές και διεθνείς συναντήσεις στο Ναύπλιο. Οι τελευταίες είναι συναντήσεις των Επιτροπών που λειτουργούν στα πλαίσια του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM) και του Διεθνούς Συμβουλίου για την Παραδοσιακή Μουσική (ICTM), των οποίων το ΠΛΙ είναι ενεργό μέλος.

Στις σπουδαιότερες συναντήσεις συγκαταλέγονται:

Της Ομάδας Εργασίας της Επιτροπής Ενδυματολόγων του ICOM (1981)

"Το Μουσείο και το Σχολείο" (1981)

Της Επιτροπής Ενδυματολόγων του ICOM στα πλαίσια του εορτασμού των δέκα χρόνων από την ίδρυσή του ΠΛΙ (1984). Τα πρακτικά της συνάντησης δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό του ΠΛΙ "Εθνογραφικά" 1983-85 (4-5): σελ. 4-50

Της Διεθνούς Επιτροπής για την Εκπαίδευση και την Πoλιτιστική Δράση στα Μουσεία (CECA) του ICOM (1988), συνδιοργάνωση: ICOM Ελληνικό Τμήμα. Τα πρακτικά της συνάντησης δημοσιεύτηκαν σε ειδικό τόμο από το Ελληνικό Τμήμα του ICOM

Τριήμερο σεμινάριο με θέμα "Μουσείο και Σχολείο" για τους εκπαιδευτικούς της Αργολίδας (Απρίλιος 1990), συνδιοργάνωση: υπουργείο Παιδείας, ICOM Ελληνικό Τμήμα, Βρετανικό Συμβούλιο

Της Διεθνούς Επιτροπής Τεκμηρίωσης (CIDOC) του ICOM (ετήσια συνάντηση)(Οκτώβριος 1990, συνδιοργανωτής: ICOM Ελληνικό Τμήμα)

17ο συμπόσιο της Ομάδας Εργασίας των Εθνοχορολόγων του ICTM (Ιούλιος 1992), συνδιοργανωτής Διεθνής Ομάδα Εργασίας Εθνοχορολόγων του ICTM. Τα πρακτικά της συνάντησης εκδόθηκαν σε ειδικό τόμο από το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα

53η Ετήσια Συνάντηση Διεθνούς Επιτροπής ICOM Costume (6-12 Σεπτεμβρίου 1999)

Βιβλιοθήκη

Στο κτίριο της οδού Βασ.Αλεξάνδρου 6 στεγάζονται η γραμματεία, τα γραφεία του ΠΛΙ και η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος. Η βιβλιοθήκη, μοναδική στο είδος της για την εξειδίκευσή της στη μουσειολογία-εθνολογία, στόχο έχει την εξυπηρέτηση του ερευνητικού προσωπικού του ΠΛΙ, της επιστημονικής κοινότητας και των παιδιών του σχολείου. Σήμερα περιλαμβάνει 6.500 τίτλους βιβλίων και 250 τίτλους περιοδικών. Ιδιαίτερη θέση σ’ αυτή την εθνολογικού περιεχομένου βιβλιοθήκη, έχουν τα θέματα για το ένδυμα και τον χορό.

Από το 1993 χρησιμοποιείται το ηλεκτρονικό βιβλιοθηκονομικό σύστημα ΑΒΕΚΤ (Σύστημα Αυτοματισμού Βιβλιοθηκών Εθνικού Κεντρου Τεκμηρίωσης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών).

Η βιβλιοθήκη δεν είναι δανειστική για το κοινό. Για την εξυπηρέτησή του λειτουργεί μικρό αναγνωστήριο και παρέχεται η δυνατότητα φωτοτύπησης των βιβλίων.

Εκδόσεις

<--===+===-->

Το ΠΛΙ πραγματοποιεί διάφορες εκδόσεις (βιβλία, δίσκους, κάρτες, αφίσες) που απευθύνονται είτε στο ευρύ είτε στο ειδικό επιστημονικό κοινό. Οι εκδόσεις του ΠΛΙ προωθούν τη μελέτη του νεοελληνικού πολιτισμού, εμπλουτίζοντας την ελληνική βιβλιογραφία και δισκογραφία. Ανάμεσά τους, σημαντική η σειρά της ενδυματολογίας που επιμελείται η ενδυματολόγος κ. Ιωάννα Παπαντωνίου.

Στις επιστημονικές εκδόσεις συγκαταλέγεται το περιοδικό του Ιδρύματος, τα "Εθνογραφικά", που έχει εκδόσει 13 τόμους.

Το 1983, το βιβλίο της Αγγελικής Αμαντρύ ‘’Η Ελληνική Επανάσταση σε γαλλικά κεραμικά του 19ου αιώνα‘’ και το 1987 το βιβλίο της Μπέτυς Ψαροπούλου ‘’Οι τελευταίοι τσουκαλάδες του Ανατολικού Αιγαίου’’, εκδόσεις του ΠΛΙ, απέσπασαν βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών (βλ. πλήρη κατάλογο εκδόσεων του ΠΛΙ στο τέλος του άρθρου)

Χορευτική Ομάδα ΠΛΙ

Η Χορευτική Ομάδα του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος ιδρύθηκε το 1977 από την Πρόεδρο του ΠΛΙ κ. Ιωάννα Παπαντωνίου. Σκοπός της ίδρυσης της Χορευτικής Ομάδας του ΠΛΙ ήταν αφενός μεν να εμπνεύσει στα παιδιά και τους νέους την αγάπη για τον δημοτικό χορό και το τραγούδι και αφ’ ετέρου να γνωρίσει σ’ αυτό το ζωντανό κοινό στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού

Φιλοι του ΠΛΙ

Το Σωματείο «Φίλοι του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος» ιδρύθηκε το 1989 με σκοπούς:

Την ηθική και υλική συμπαράσταση προς ενίσχυση των σκοπών του ΠΛΙ.

Τη συμβολή στη διάδοση στο ευρύ κοινό των σκοπών και της σημασίας του έργου του ΠΛΙ.

Τη συμβολή στην έρευνα, διάσωση, μελέτη και προβολή του παραδοσιακού πολιτισμού της Πελοποννήσου και ευρύτερα όλης της Ελλάδας.

Ως αρωγό προς το ΄Ιδρυμα σωματείο, συμμετέχει με ειδικές ομάδες μελών του σε εκπαιδευτικά προγράμματα (π.χ., «Το Ναύπλιο στον 19ο αιώνα», «Καραγκιόζης» κ.λπ.), διαθέτει σώμα εθελοντών ξεναγών (για τους εκθεσιακούς χώρους του Ιδρύματος και για την πόλη του Ναυπλίου - σε σχέση με το πρόγραμμα «Το Ναύπλιο στον 19ο αιώνα») και προσφέρει διττά στο ΠΛΙ και στην πόλη του Ναυπλίου.