ART

 

.

Ουκρανία

Η Συμφερόπολη ή Συμφερούπολη (Ουκρ: Сімферополь, Ρωσ: Симферополь, Κριμ. Τατ: Aqmescit (Ακ Μεστζίτ)) είναι η εκ των πραγμάτων, πρωτεύουσα (όχι νομικά επίσημη) της Δημοκρατίας της Κριμαίας, που το έδαφος της διεκδικείται μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Ως πρωτεύουσα η Συμφερόπολη είναι σημαντικό πολιτικό, οικονομικό και μεταφορικό κέντρο της χερσονήσου. Από το 2006 ο πληθυσμός της πόλης κυμαίνεται στα 340.600 άτομα.

Η αρχαιολογική μαρτυρία στη Συμφερόπολη υποδεικνύει την ύπαρξη μιας αρχαίας σκυθικής πόλης, γενικά γνωστή ως Σκυθική Νεάπολις. Η συγκεκριμένη περιοχή στην οποία κτίστηκε η πόλη υπήρξε πατρίδα των Κριμαίων Τατάρων και της πόλης Ακ Μεστζίτ. Μετά την προσάρτηση του Κριμαϊκού Χανάτου στη Ρωσική αυτοκρατορία, το όνομα της πόλης άλλαξε στο παρόν Συμφερούπολη.

Ιστορία
Πρώιμη ιστορία

Η αρχαιολογική μαρτυρία στο σπήλαιο Τσόκουρτσα (Chokurcha cave) υποδεικνύει την παρουσία αρχαίων λαών στην ευρύτερη περιοχή της Συμφερόπολης. Η Σκυθική Νεάπολις, γνωστή με το ελληνικό της όνομα, βρίσκεται επίσης στην ίδια περιοχή, στην οποία υπάρχουν τα ερείπια μιας αρχαίας πρωτεύουσας των Κριμαίων Σκυθών που έζησαν στην περιοχή από τον 3ο αι. π.Χ. έως τον 4ο αιώνα[5].

Αργότερα οι Τάταροι της Κριμαίας ίδρυσαν την πόλη Ακ Μεστζίτ (Aqmescit). Το όνομα Ακ Μεστζίτ μεταφράζεται κυριολεκτικά ως "το λευκό τζαμί" (ακ = λευκό, και μεστζίτ = τζαμί). Για αρκετό χρονικό διάστημα έζησε εδώ ο Καλγκά-Σουλτάνος, (Qalğa-Sultan), ο δεύτερος στην ιεραρχία στο Χανάτο της Κριμαίας μετά τον ίδιο τον Χαν[6].

Έμβλημα από το 1844-1920

Ρωσική αυτοκρατορία και εμφύλιος
Ο πεζόδρομος της Συμφερόπολης

Η πόλη ονομάστηκε Συμφερόπολη το 1784 μετά την προσάρτηση του Κριμαϊκού Χανάτου στη Ρωσική αυτοκρατορία από την Αικατερίνη Β' της Ρωσίας. Το όνομα προήλθε από την ελληνική λέξη Συμφερόπολις δηλαδή πόλη της χρησιμότητας.[7][6] Το 1802 η Συμφερόπολη έγινε το διαχειριστικό κέντρο του Κυβερνείου της Ταυρίδας. Κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο του 1854-1856, οι εφεδρείες του ρωσικού αυτοκρατορικού στρατού στρατοπέδευαν στην πόλη που διέθετε και στρατιωτικό νοσοκομείο. Μετά τον πόλεμο περισσότεροι από 30.000 Ρώσοι στρατιώτες θάφτηκαν στα περίχωρα της πόλης.

Στον 20ο αιώνα η Συμφερόπολη επηρεάστηκε από τους πολέμους και τις συγκρούσεις της περιοχής. Στο τέλος του ρωσικού εμφυλίου πολέμου, βρισκόταν εκεί αρχηγείο του λευκού στρατηγού Πιοτρ Βράνγκελ. Στις 13 Νοεμβρίου, 1920, ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την πόλη και στις 18 Οκτωβρίου 1921, η Συμφερόπολη έγινε πρωτεύουσα της Αυτόνομης Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Κριμαίας.
Β' Π.Π.

Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. η πόλη βρέθηκε σε καθεστώς ναζιστικής κατοχής από τις 1 Νοεμβρίου 1941 έως τις 13 Απριλίου 1944. Υποχωρώντας, η αστυνομία NKVD πυροβόλησε αρκετούς αιχμαλώτους στις 31 Οκτωβρίου 1941 στο κτήριο της NKVD και στη φυλακή της πόλης[8]. Οι Γερμανοί με τη σειρά τους διέπραξαν μια από τις μεγαλύτερες σφαγές του πολέμου στη Συμφερόπολη, σκοτώνοντας συνολικά περισσότερους από 22.000 κατοίκους, κυρίως Ρώσους, Εβραίους, Κρυμτσάκ και Ρομά[9]. Σε μια περίπτωση μόνο, στις 13 Δεκεμβρίου 1941, το Einsatzgruppen D υπό τον Όττο Όλεντορφ σκότωσε τουλάχιστον 14.300 κατοίκους της Συμφερόπολης.

Το Απρίλιο του 1944 ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε τη Συμφερόπολη. Στις 18 Μαΐου 1944 ο πληθυσμός των Κριμαίων Τατάρων της πόλης μαζί με του Κριμαίους Τατάρους σε όλη την επικράτεια της Κριμαίας εκτοπίστηκαν βίαια στην Κεντρική Ασία σε μια μορφή συλλογικής τιμωρίας. Στις 26 Απριλίου 1954 η Συμφερόπολη, μαζί με την υπόλοιπη κριμαϊκή περιφέρεια, μεταφέρθηκε από τη Ρωσική Σοσιαλιστική Δημοκρατία στην Ουκρανική Σοσιαλιστική Δημοκρατία επί προέδρου Νικίτα Χρουστσόφ.

Ένας νάνος πλανήτης ο 2141 Συμφερόπολη, που ανακαλύφθηκε το 1970 από τη Σοβιετική αστρονόμο Ταμάρα Μιχαΐλοβνα Σμίρνοβα πήρε το όνομα της πόλης[10]
Μετά την ουκρανική ανεξαρτησία

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991, η Συμφερόπολη έγινε πρωτεύουσα της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας μέσα στην Ουκρανία, που μόλις είχε αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Σήμερα η πόλη έχει πληθυσμό 340.600 (2006) ατόμων, τα περισσότερα από τα οποία είναι ρωσικής εθνικότητας. Ακολουθούν σε πληθυσμό οι ουκρανικής εθνικότητας και κατόπιν οι Κριμαίοι Τάταροι.

Μετά την άρση της απαγόρευσης επιστροφής των Κριμαίων Τατάρων από την εξορία κατά τη δεκαετία του '90, οικοδομήθηκαν αρκετά νέα κριμαιοταταρικά προάστια, καθώς επέστρεψαν στην πόλη πολυπληθέστεροι Τάταροι από εκείνους που εκτοπίστηκαν το 1944. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της γης είναι σημείο σύγκρουσης, καθώς οι ταταρικοί πληθυσμοί ζητούν την επιστροφή των γαιών που χάθηκαν μετά τον εκτοπισμό τους[11].

Η Συμφερόπολη είναι επί του παρόντος αδελφοποιημένη πόλη με τη Χαϊδελβέργη στη Γερμανία, το Κεσκεμέτ στην Ουγγαρία, το Σάλεμ στις ΗΠΑ, την Προύσα και το Εσκίσεχιρ στην Τουρκία και τη Ρους στη Βουλγαρία.
Γεωγραφία και κλίμα
Ο ποταμός Σαλγκίρ

Η Συμφερόπολη βρίσκεται στη νότια πλευρά του κεντρικού τμήματος της κριμαϊκής χερσονήσου. Η πόλη βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Σαλίρ και κοντά στην τεχνητή δεξαμενή, που παρέχει στην πόλη πόσιμο νερό.

Το κλίμα της πόλης είναι ξηρό και θερμό, με ήπιους χειμώνες. Η μέση θερμοκρασία κατά τον μήνα Ιανουάριο είναι −0.5°C (31°F) και 21.2°C (70.2°F) κατά τον Ιούλιο. Η μέση βροχόπτωση κυμαίνεται στα 509 χιλιοστόμετρα (20.0 ίντσες) ανά έτος, ενώ οι ώρες ηλιοφάνειας ανά έτος φθάνουν τις 2.469[12].
Πολιτικές και διοικητικές υποδιαιρέσεις

Ως πρωτεύουσα της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας, η Συμφερόπολη φιλοξενεί και την πολιτική της δομή, στην οποία περιλαμβάνεται το κοινοβούλιο και το Υπουργικό Συμβούλιο. Η Συμφερόπολη είναι επίσης κέντρο της ομώνυμης περιφέρειας, ωστόσο, είναι διοικητικά υφιστάμενη σε κριμαϊκές αρχές μάλλον παρά στις περιφερειακές αρχές που στεγάζονται στην ίδια την πόλη.

Η Συμφερόπολη διαιρείται διοικητικά σε τρεις περιφέρειες (Ζαλίζνιτσνιι, Τσεντραλνύι, Κυΐβσκιι), τέσσερις οικισμούς αστικού τύπου (Αράρνε, Αεροφλότσκιι, Χριεσίβσκιι, Κομσομόλσκε) και ένα χωριό το Μπιτούμνε[13]. Δήμαρχος της πόλης είναι ο Γιενάντι Μπαμπένκο από το Κόμμα των Περιφερειών[14].
Μεταφορές

Η Συμφερόπολη διαθέτει έναν κύριο σιδηροδρομικό σταθμό, που εκτιμάται ότι εξυπηρετεί εκατομμύρια τουριστών κάθε χρόνο. Η πόλη συνδέεται επίσης μέσω του Διεθνούς Αεροδρομίου της Συμφερούπολης, το οποίο κατασκευάστηκε το 1936[15]

Η πόλη διαθέτει αρκετούς σταθμούς λεωφορείων, με δρομολόγια προς πολλές πόλεις, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται η Σεβαστούπολη, το Κερτς, η Γιάλτα, και η Ευπατορία. Το κριμαϊκό τρόλεϊ συνδέει τη Συμφερόπολη με τη Γιάλτα στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Η γραμμή αναφέρεται ως η μεγαλύτερη στον κόσμο με συνολικό μήκος 86 χλμ (53 λεπτά)[16].
Δημογραφικά στοιχεία

Σύμφωνα με την ουκρανικη απογραφή του 2001 ο πληθυσμός της Συμφερόπολης είναι 363.600 άτομα. Σύμφωνα με την ίδια απογραφή οι Ρώσοι συνθέτουν το 66.7% του συνολικού πληθυσμού, οι Ουκρανοί το 21.3%, οι Τάταροι της Κριμαίας το 7%, οι Λευκορώσοι το 1.1%, οι Πολωνοί το 0.2% και οι Μολδαβοί το 0.1%.
Εκπαίδευση

Τα περισσότερα ιδρύματα ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης της Κριμαίας βρίσκονται στη Συμφερόπολη. Ανάμεσά τους το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο στη Συμφερόπολη και την Κριμαία είναι το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ταυρίδας Β. Βερνάντσκι, που ιδρύθηκε το 1917[17].
Σημειώσεις παραπομπές

«Crimea has joined the ranks of the world’s ‘gray areas.’ Here are the others on that list.».
d:Q26914343. www.gks.ru/free_doc/2016/oktmo/tom9_oktmo.rar.
(Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7593. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018.
d:Q26914343. www.gks.ru/free_doc/2016/oktmo/tom9_oktmo.rar. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2016.
«Simferopol». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
«Simferopol». Vacation in Crimea (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2008.
«Russian cities with Greek names» (στα Ρωσικά). Sevastopolskaya gazeta. 20 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-23. Ανακτήθηκε στις 2008-05-14.
Kirimal, Edige. «Complete Destruction of National Groups as Groups». International Committee for Crimea. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
«Simferopol». simferopol.ws (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names (5η έκδοση). New York City: Springer Verlag. σελ. 174. ISBN 3-540-00238-3.
«Tatars push to regain their historic lands in Crimea». Today's Zaman. 31 Μαρτίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2008..
«Climate of Simferopol». pogoda.ru.net (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
«City of Simferopol Autonomous Republic of Crimea». Verkhovna Rada of Ukraine (στα Ουκρανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2008.
«Simferopol City Rada». Verkhovna Rada of Ukraine (στα Ουκρανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2008.
«Welcome to the International Airport «Simferopol»». Simferopol International Airport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2008.
«The longest trolleybus line in the world!». blacksea-crimea.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2008..

«Main page». Vernadskiy Tavricheskiy National University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2008.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Συμφερόπολη

«Official website of the Simferopol City Rada». simferopol-rada.gov.ua (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
«Official website of the capital of the Crimea». Simferopol online (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
«Simferopol - 'Informational center'». simf.org.ua (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2008.
What to Put on Crimea's Center Coat of Arms? 22 May, 2006 UNIAN report (in Ukrainian; includes images of suggested CoA versions)
«Internet Portal of the Simferopol City». Simferopol Informational (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2012.

Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Εγκυκλοπαίδεια Ουκρανίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License