ART

Το χημικό στοιχείο μόλυβδος (λατινικά: Plumbum) είναι μέταλλο με ατομικό αριθμό 82 και ατομικό βάρος 207,2. Ανήκει στα βαρέα μέταλλα και είναι πυκνότερο από τα περισσότερα κοινά υλικά. Έχει σχετικά χαμηλή θερμοκρασία τήξης 327,5 C° και θερμοκρασία βρασμού 1740 C°. Ο μόλυβδος έχει το μεγαλύτερο ατομικό αριθμό από όλα τα σταθερά στοιχεία και τρία από τα ισότοπά του αποτελούν τελικά στοιχεία σημαντικών αλυσίδων πυρηνικής σχάσης βαρύτερων στοιχείων. Το χημικό του σύμβολο είναι Pb.
Το σύμβολο του μόλυβδου για τους αλχημιστές

Ο αδύναμος μεταλλικός του χαρακτήρας γίνεται αντιληπτός από την αμφοτερική του φύση. Ο μόλυβδος και τα οξείδια του μολύβδου αντιδρούν με οξέα και βάσεις, και σχηματίζουν ομοιοπολικούς δεσμούς Ο μόλυβδος εφόσον εκτεθεί στην φύση και έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο, μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε νεφρά, συκώτι, αίμα, δερματίτιδες / αλλεργίες, βλάβη σε πνεύμονες / μόνιμα αναπνευστικά προβλήματα και καρκινογενέσεις. Γι' αυτό τα υλικά τα οποία περιέχουν μόλυβδο, όπως οι ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, επιβάλλεται να ανακυκλώνονται.

Ο μόλυβδος εξάγεται από το γαληνίτη. Χρησιμοποιείται σε μονώσεις, στις μπαταρίες αυτοκινήτων, στον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό και σε διάφορα κράματα. Θεωρείται αξιόλογο προστατευτικό απέναντι στη ραδιενέργεια. Λόγω της ανθεκτικότητάς του στη διάβρωση, χρησιμοποιείται εκτενώς στην οικοδόμηση κτιρίων.

Φυσικές ιδιότητες
Ατομικές

Ενα άτομο μολύβδου έχει 82 ηλεκτρόνια σε δομή [Xe]4f145d106s26p2
Υλικό

Όταν κόβεται, αρχικά, έχει κυανόλευκο χρώμα, αλλά εξασθενεί σε ματ γκρι όταν εκτίθεται στον αέρα και σε γυαλιστερό ασημί όταν βρίσκεται σε υγρό. Είναι ελατό και όλκιμο μέταλλο, με μεγάλη πυκνότητα και αντοχή στη διάβρωση. Είναι πολύ μαλακό μέταλλο με σκληρότητα Mohs 1.5.
Ιστορία

Ο μόλυβδος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα. Στην αρχαία Αίγυπτο και μετέπειτα στη Ρώμη ο μόλυβδος χρησιμοποιήθηκε ευρέως για την κατασκευή δοχείων και άλλων αντικειμένων.

Τον 18ο αιώνα ο μόλυβδος άρχισε να χρησιμοποιείται ως φάρμακο για τη θεραπεία της επιληψίας[1].
Χρήσεις
Ο μόλυβδος έχει ποικίλες χρήσεις στην καθημερινότητα. Χρησιμοποιείται ευρέως σε μπαταρίες για οχήματα αλλά και ως πρόσθετο για καύσιμα αεροσκαφών. Επιπλέον, καθώς έχει μονωτικές ιδιότητες, χρησιμοποιείται στην ιατρική για προστασία από τη ραδιενέργεια και την επικίνδυνη ακτινοβολία στις ποδιές των ασθενών οι οποίοι εκτίθενται σε ακτίνες Χ. Επίσης, ως ηχομονωτικό υλικό χρησιμοποιείται σε στούντιο ηχογράφησης και άλλους παρόμοιους χώρους.

Εγκυκλοπαίδεια Φυσικής

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License