.
Ο Πάπας Βενέδικτος Η΄ (λατ. Benedictus VIII, περίπου 980[1] – 9 Απριλίου 1024) ήταν Πάπας από τις 18 Μαΐου 1012 έως το θάνατό του το 1024. Γεννήθηκε με το κοσμικό όνομα Θεοφύλακτος στην αρχοντική οικογένεια των κόμητων του Τούσκουλου (Tusculum). Ήταν γιος του Γρηγορίου, κόμη του Τούσκουλου, και αδελφός του μελλοντικού Πάπα Ιωάννη ΙΘ΄). Ήταν επίσης απόγονος του Θεοφύλακτου, κόμη του Τούσκουλου, ακριβώς όπως και ο προκάτοχός του, Πάπας Βενέδικτος ΣΤ΄ (973-974).
Στον Βενέδικτο Η΄ αντιτάχθηκε ο Αντιπάπας Γρηγόριος ΣΤ΄, ο οποίος τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την Ρώμη[2]. Αποκαταστάθηκε από τον Ερρίκο Β΄ της Γερμανίας, τον οποίο έστεψε αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στις 14 Φεβρουαρίου του 1014. Διατήρησε καλές σχέσεις με τον Ερρίκο Β΄ σε ολόκληρη τη θητεία του[3] και με αξίωσή του επισημοποίησε την προσθήκη του filioque στο Σύμβολο της Πίστεως, με αποτέλεσμα την επιδείνωση των σχέσεων με την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης[4].
Κατά τη διάρκεια του Ποντιφικάτου του, οι Σαρακηνοί επανέλαβαν τις επιθέσεις τους στις νότιες ακτές της Ιταλίας. Πραγματοποίησαν απόβαση στη Σαρδηνία και λεηλάτησαν την Πίζα[5]. Έπειτα, οι Νορμανδοί ξεκίνησαν επίσης να εγκαθίστανται στην Ιταλία. Ο Πάπας προώθησε την ειρήνη στην Ιταλία συμμαχώντας με τους Νορμανδούς, οργανώνοντας την ήττα των Σαρακηνών στη Σαρδηνία[6] και υποτάσσοντας τους Crescentii. Το 1022 συνεκάλεσε Σύνοδο στην Παβία μαζί με τον αυτοκράτορα, προκειμένου να περιορίσει τη σιμωνία και την ασωτεία του κλήρου[7]. Υποστήριξε τη μεταρρύθμιση που ξεκίνησε από το Αβαείο του Cluny, καθώς ήταν φίλος του ηγουμένου της Μονής, Αγίου Odilo.
Το 1020, ο Βενέδικτος Η΄ ταξίδεψε στη Γερμανία για να διαβουλευθεί με τον Ερρίκο Β΄ σχετικά με την ανανεωμένη βυζαντινή απειλή στη Νότια Ιταλία. Φτάνοντας στο Μπάμπεργκ την περίοδο του Πάσχα, εγκαινίασε τον νέο καθεδρικό ναό της πόλης, απέκτησε έναν καταστατικό χάρτη από τον Ερρίκο Β΄ που επιβεβαίωνε τις δωρεές του Καρλομάγνου και του Όθωνα του Μεγάλου, και επισκέφθηκε την Μονή της Φούλντα[8]. Έπεισε τον αυτοκράτορα να τεθεί επικεφαλής μιας αποστολής στο νότο της Ιταλίας και να υποτάξει τους υποτελείς του που είχαν αυτομολήσει σε ελληνικό έλεγχο.
Οικογενειακό δέντρο
|
|
Θεοφύλακτος Α΄, κόμης του Τούσκουλου 864–924 |
|
Θεοδώρα | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||
| Ούγος της Προβηγκίας 887-924-948 (επίσης παντρεύτηκε την Μαροζία) |
|
Αλβερίκιος Α΄ του Σπολέτο - 925 |
|
|
Μαροζία 890–937 |
|
|
Πάπας Σέργιος Γ΄ 904–911 |
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
| Άλντα της Βιέννης |
|
Αλβερίκιος Β΄ του Σπολέτο 905–954 |
|
Δαυίδ ή Δεοδάτος |
|
Πάπας Ιωάννης ΙΑ΄ 931–935 |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
| Γρηγόριος Α΄, κόμης του Τούσκουλου |
|
Πάπας Ιωάννης ΙΒ΄ 955–964 |
|
Πάπας Βενέδικτος Ζ΄ 974–983 |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
| Πάπας Βενέδικτος Η΄ Πάπας 1012–1024 |
|
Αλβερίκιος Γ΄, κόμης του Τούσκουλου - 1044 |
|
Πάπας Ιωάννης ΙΘ΄ Πάπας 1024–1032 |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||||||||||||||||
| Πέτρος, Δούκας των Ρωμαίων |
|
Γάιος |
|
Οκταβιανός |
|
Πάπας Βενέδικτος Θ΄ 1012–1055 |
|||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
Cardinals of the Holy Roman Church
Mosheim, Johann Lorenz· Murdock, James (1832). Institutes of Ecclesiastical History. A. H. Maltby. σελίδες 181–182.
Lasko, Peter (1994). Ars Sacra: 800–1200. Yale University Press. σελ. 111. ISBN 0300060483.
Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 282. ISBN 978-960-8116-17-7.
Gregorovius, Ferdinand· Hamilton, Annie (2010). History of the City of Rome in the Middle Ages. Cambridge University Press. σελ. 25.
Collins, Roger (2012). Caliphs and Kings: Spain 796–1031. Blackwell Publishing. σελ. 201. ISBN 9780631181842.
Walker, Williston (1921). A History of the Christian Church. Charles Scribner's Sons. σελ. 218.
Ottosen, Knud (2008). The Responsories and Versicles of the Latin Office of the Dead. Books on Demand. σελ. 263.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
