Πατριάρχης Φώτιος Β΄

 

 

.

Ο Φώτιος Β΄ ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 7 Οκτωβρίου 1929 ως τις 26 Δεκεμβρίου 1935.

Γεννήθηκε στην Πρίγκηπο το 1874. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Μανιάτης. Τελείωσε τη βασική εκπαίδευση στην Πρίγκηπο, κατόπιν πήγε στη Γερμανοελβετική Σχολή του Γαλατά και τέλος στο Ζαρίφειο Γυμνάσιο Φιλιππούπολης. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μιλούσε ελληνικά, τουρκικά, γαλλικά, γερμανικά και βουλγαρικά.

Το 1902 χειροτονήθηκε διάκονος από τον θείο του, τότε Μητροπολίτη Φιλιππουπόλεως Φώτιο, ο οποίος και του έδωσε το όνομά του. Παρέμεινε στη Μητρόπολη αυτή, όπου έφτασε και στο αξίωμα του Πρωτοσυγκέλλου. Κατόπιν διορίστηκε Πατριαρχικός Έξαρχος Φιλιππουπόλεως κατά την περίοδο 1906-1914, κατά την οποία διώχτηκαν οι κληρικοί του Πατριαρχείου από τη Βουλγαρία και τη Ρωμυλία. Το 1914, δέχτηκε μάλιστα επίθεση από όχλο Βουλγάρων και εγκατέλειψε τη χώρα.

Το 1915 εξελέγη βοηθός επίσκοπος Ειρηνουπόλεως, βοηθός του θείου του, ο οποίος στο μεταξύ είχε μετατεθεί στη Μητρόπολη Κοζάνης. Το 1924 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλαδελφείας και την επόμενη χρονιά μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δέρκων. Στις 7 Οκτωβρίου 1929 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης και ενθρονίστηκε αυθημερόν.

Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας, χάρη στις ενέργειες Βενιζέλου-Ατατούρκ. Ο Φώτιος μερίμνησε για την εξομάλυνση της ανωμαλίας που επικρατούσε επί χρόνια στην Εκκλησία της Αμερικής, με την αποστολή ως εξάρχου του Κορινθίας Δαμασκηνού (1930) και στη συνέχεια την εκλογή και τοποθέτηση του πρώην Μητροπολίτη Κερκύρας, Αρχιεπισκόπου Αμερικής Αθηναγόρα. Επίσης τα γεγονότα του παπά-Ευθύμ, ιερέα που είχε καταλάβει τον ιερό ναό της Παναγίας της Καφατιανής στο Γαλατά και ίδρυσε τη λεγόμενη τουρκορθόδοξη εκκλησία. Τέλος τη κατάργηση του ράσου των κληρικών στη Τουρκία (1935) με εξαίρεση μόνο του Οικουμενικού Πατριάρχου.

Ο Πατριάρχης Φώτιος Β΄ πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1935.