ART

 

Γεγονότα, Hμερολόγιο

 

.

Ο Φώτης Κουβέλης (πλήρες ονοματεπώνυμο: Φώτιος - Φανούριος Κουβέλης, Βόλος, 3 Σεπτεμβρίου 1948) είναι Έλληνας δικηγόρος, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και πολιτικός. Έχει διατελέσει βουλευτής (1989-1993 και 1996-2014), υπουργός Δικαιοσύνης (1989), αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας (2018) και υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (2018-2019).

Untitled 


Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στον Βόλο και σπούδασε νομική και πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος και συμμετείχε στις αρχαιρεσίες του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών εκλεγόμενος από το 1975 μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Το 1987 εξελέγη πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1989. Επίσης είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων και της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, επίτιμος μέλος της SOS Ρατσισμός ενώ την περίοδο 1991 - 1994 διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων.

Είναι νυμφευμένος με την Φωτεινή Πάλλα και έχουν δύο παιδιά.

Φώτιος - Φανούριος Κουβέλης
Υπουργός Ναυτιλίας και
Νησιωτικής Πολιτικής Ελλάδας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
29 Αυγούστου 2018
Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας
Προκάτοχος Παναγιώτης Κουρουμπλής
Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Ελλάδας
Περίοδος
1 Μαρτίου 2018 – 29 Αυγούστου 2018
Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας
Προκάτοχος Δημήτρης Βίτσας
Διάδοχος Πάνος Ρήγας
Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς
Περίοδος
10 Ιουλίου 2010 – 7 Ιουνίου 2015
Προκάτοχος Η θέση δημιουργήθηκε
Διάδοχος Θανάσης Θεοχαρόπουλος
Υπουργός Δικαιοσύνης Ελλάδας
Περίοδος
2 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989
Πρωθυπουργός Τζαννής Τζαννετάκης
Προκάτοχος Γιάννης Σκουλαρίκης
Διάδοχος Αθανάσιος Κανελλόπουλος
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
1996 – 2014
Πρόεδρος της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
2015
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση 03 Σεπτεμβρίου 1948 (70 ετών)
Βόλος, Νομός Μαγνησίας, Ελλάδα
Εθνικότητα Ελληνική
Πολιτικό κόμμα Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Σύζυγος Φωτεινή Πάλλα
Παιδιά 2
Ιστοσελίδα kouvelis.gr


Πολιτική σταδιοδρομία

Πριν από τη στρατιωτική Χούντα ήταν μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και στη συνέχεια οργανώθηκε στο Ρήγα Φεραίο. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, του οποίου διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και έπειτα συμμετείχε στην ίδρυση της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ), στην οποία εξελέγη μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής. Στις 25 Ιουνίου 1989 εξελέγη γραμματέας της ΕΑΡ και επί θητείας του αποφασίστηκε η ένταξή της στον Συνασπισμό, στον οποίο έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής και της πολιτικής επιτροπής. Διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη (2 Ιουλίου έως 12 Οκτωβρίου 1989).[1]

Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Β΄ Αθήνας με την υποστήριξη του Συνασπισμού και επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1990. Στις 30 Ιουνίου 1991 στην Α΄ Πανελλαδική Συνέλευση του Συνασπισμού εξελέγη μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας, ενώ τρεις μέρες αργότερα ορίστηκε γραμματέας του κόμματος.

Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής, καθώς ο Συνασπισμός δεν συγκέντρωσε τα απαραίτητα ποσοστά για να εισέλθει στη Βουλή. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Συνασπισμό στις βουλευτικές εκλογές του 1996, του 2000, του 2004, του 2007 και του 2009. Μετά τις εκλογές του 2009 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2002 έθεσε υποψηφιότητα για τον δήμο Αθηναίων με την υποστήριξη του Συνασπισμού συγκεντρώνοντας 19.996 ψήφους (5,91%) και μία έδρα. Το 2008 ήταν υποψήφιος για την προεδρία του Συνασπισμού αλλά στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 απέτυχε να εκλεγεί λαμβάνοντας 28,67% έναντι 70,41% του Αλέξη Τσίπρα.[2]
Ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς
Κύριο λήμμα: Δημοκρατική Αριστερά

Στις 5 Ιουνίου 2010 σε ομιλία του στο Συνέδριο του Συνασπισμού ανακοίνωσε, ως επικεφαλής της Ανανεωτικής Πτέρυγας, την αποχώρηση αυτού και των μελών της από το κόμμα. Πέντε μέρες αργότερα ανεξαρτητοποιήθηκε μαζί με τους Θανάση Λεβέντη, Γρηγόρη Ψαριανό και Νίκο Τσούκαλη. Στις 18 Ιουνίου ορίστηκε εκπρόσωπος στη Διάσκεψη των Προέδρων της πολυκομματικής ομάδας των ανεξάρτητων βουλευτών. Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος με την ονομασία Δημοκρατική Αριστερά. Στις 10 Ιουλίου 2010 εξελέγη αρχηγός, χωρίς να υπάρχει άλλος υποψήφιος, της Δημοκρατικής Αριστεράς από το πρώτο συνέδριο του κόμματος. Το 2015 τον διαδέχτηκε στη θέση αυτή ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος.[3] Στα τέλη του ίδιου έτους και έπειτα από την αποχώρηση του από τη ΔΗΜΑΡ προχώρησε στην δημιουργία της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΕΚΙΕΑ), μαζί με άλλα πρώην στελέχη της ΔΗΜΑΡ.[4]
Συμμετοχή στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Μετά από την ανοικτή στήριξη που είχε εκφράσει στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση του ήδη από το 2015, στις 28 Φεβρουαρίου 2018 ανακοινώθηκε η συμμετοχή του στη κυβέρνηση. Την 28η Φεβρουαρίου 2018 ανέλαβε αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας και στον ανασχηματισμό της 29ης Αυγούστου ορκίστηκε υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, θέση που διατήρησε έως τις 9 Ιουλίου 2019.[5]

Παραπομπές

«Γενική Γραμματεία Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων | ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ ΤΖΑΝΝΗ». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019.
«syn.gr | O Αλέξης Τσίπρας εκλέγεται Πρόεδρος του Κόμματος». www.syn.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019.
«Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος νέος πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ». in.gr. 7 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2015.
Κουκλουμπέρης, Δημήτρης (2 Νοεμβρίου 2015). «Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς από τον Φώτη Κουβέλη». www.efsyn.gr. Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2016.
«Κυβέρνησις ΑΛΕΞΙΟΥ Π. ΤΣΙΠΡΑ». Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018.

Κυβέρνηση της Ελλάδας

Πρωθυπουργός

Αλέξης Τσίπρας

Αντιπρόεδρος
Γιάννης Δραγασάκης


Υπουργοί

Εσωτερικών: Αλέξης Χαρίτσης
Προστασίας του Πολίτη: Όλγα Γεροβασίλη
Οικονομίας και Ανάπτυξης: Γιάννης Δραγασάκης
Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης: Νίκος Παππάς
Εθνικής Άμυνας: Πάνος Καμμένος
Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων: Κώστας Γαβρόγλου
Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Έφη Αχτσιόγλου
Εξωτερικών: Αλέξης Τσίπρας
Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Μιχάλης Καλογήρου
Οικονομικών: Ευκλείδης Τσακαλώτος
Υγείας: Ανδρέας Ξανθός
Διοικητικής Ανασυγκρότησης: Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου
Πολιτισμού και Αθλητισμού: Μυρσίνη Ζορμπά
Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Γιώργος Σταθάκης
Υποδομών και Μεταφορών: Χρήστος Σπίρτζης
Μεταναστευτικής Πολιτικής: Δημήτρης Βίτσας
Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής: Φώτης Κουβέλης
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Σταύρος Αραχωβίτης
Τουρισμού: Έλενα Κουντουρά
Επικρατείας (Καθημερινότητας του Πολίτη): Αλέκος Φλαμπουράρης
Επικρατείας (Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου): Χριστόφορος Βερναρδάκης
Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Δημήτρης Τζανακόπουλος

Αναπληρωτές Υπουργοί

Βιομηχανίας: Στέργιος Πιτσιόρλας
Εθνικής Άμυνας: Πάνος Ρήγας
Έρευνας και Καινοτομίας: Κώστας Φωτάκης
Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Θεανώ Φωτίου
Ευρωπαϊκών Υποθέσεων: Γιώργος Κατρούγκαλος
Διαφάνειας: Δημήτρης Παπαγγελόπουλος
Οικονομικών: Γιώργος Χουλιαράκης
Υγείας: Παύλος Πολάκης
Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Σωκράτης Φάμελλος
Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής: Νεκτάριος Σαντορινιός

Υφυπουργοί
Εσωτερικών: Μαρίνα Χρυσοβελώνη
Μακεδονίας - Θράκης: Κατερίνα Νοτοπούλου
Προστασίας του Πολίτη: Κατερίνα Παπακώστα
Οικονομίας και Ανάπτυξης: Στάθης Γιαννακίδης
Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης: Λευτέρης Κρέτσος
Εθνικής Άμυνας: Μαρία Κόλλια - Τσαρουχά
Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων: Μερόπη Τζούφη
Εργασίας: Αναστάσιος Πετρόπουλος
Κοινωνικής Ασφάλισης: Νάσος Ηλιόπουλος
Θρησκευμάτων: Μάρκος Μπόλαρης
Απόδημου Ελληνισμού: Τέρενς Κουΐκ
Οικονομικών: Κατερίνα Παπανάτσιου
Αθλητισμού: Γιώργος Βασιλειάδης
Πολιτισμού και Αθλητισμού: Κωνσταντίνος Στρατής
Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Γιώργος Δημαράς
Υποδομών και Μεταφορών: Νίκος Μαυραγάνης
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Βασίλης Κόκκαλης
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Ολυμπία Τελιγιορίδου
Παρά τω Πρωθυπουργώ: Δημήτρης Λιάκος

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License