ART

Η Αταλάντη είναι ένας μεγάλος αλλά σκοτεινόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,46. Ανακαλύφθηκε το 1855 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ και έλαβε το όνομα του προσώπου της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.

36 Αταλάντη
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Χέρμαν Γκόλντσμιντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 5 Οκτωβρίου 1855
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,303
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,747 AU (410,92 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,913 AU (286,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,580 AU (535,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1662,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 18,432 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):

358,472 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 47,132 °
Μέση ανωμαλία (M): 47,005 °

Η μεγάλη εκκεντρότητα της τροχιάς της Αταλάντης έχει ως αποτέλεσμα η εκάστοτε απόστασή της από τον Ήλιο να κυμαίνεται πολύ.

Η μέση διάμετρος της Αταλάντης υπολογίσθηκε σε 105,6 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1,2 τετράκις εκατομμύριο τόνους, με πιθανή μέση πυκνότητα 2 γραμμάρια ανά κυβικό cm. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αταλάντης εκτιμάται σε 2,95 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 332 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 55,8 m/sec.

Ο φασματικός τύπος της Αταλάντης είναι άγνωστος. Το άλβεδό της είναι 0,065 και η θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 100 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Αταλάντη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 9 ώρες και 56 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Προσομοίωση τροχιάς (Java Applet) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
35 Λευκοθέα 36 Αταλάντη 37 Πίστη

Εγκυκλοπαίδεια Αστρονομίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License