ART

 

EVENTS


Η Χέρτα (Hertha) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,23. Ανακαλύφθηκε το 1874 από τον Γερμανοαμερικανό αστρονόμο Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Η τροχιά της Χέρτας την κατατάσσει στην Οικογένεια της Νύσας, αλλά όχι και ο φασματικός της τύπος. Πέντε επιπροσθήσεις αστέρων από τη Χέρτα έχουν παρατηρηθεί μεταξύ του 2000 και του 2015.

135 Χέρτα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Κρίστιαν Χάινριχ Φρήντριχ Πέτερς
Ημερομηνία ανακάλυψης: 18 Φεβρουαρίου 1874
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία: Οικογένεια της Νύσας (;)
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 4 Σεπτεμβρίου 2017 (Ι.Η. (JD) 2458000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,208
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,4274 AU (363,1 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,923 AU (287,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,932 AU (438,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1381,4 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,306 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):

343,65 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 340,205 °
Μέση ανωμαλία (M): 181,71 °

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Χέρτας είναι 79,24 χλμ. με επίμηκες σχήμα (λόγοι 10:11:15). Η μάζα της εκτιμάται σε 1,2 τετράκις εκατομμύρια τόνους περίπου. Ο φασματικός τύπος της Χέρτας είναι M (μεταλλικός) ή W (από την ανίχνευση ένυδρων πυριτικών ορυκτών το 1996) ή Xk (κατά SMASSII). Πάντως παρατηρήσεις ραντάρ δεν συμφωνούν με μεταλλική σύσταση, τουλάχιστον κατά κύριο λόγο. Το άλβεδό της είναι 0,1436. Η Χέρτα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 24 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
134 Σωφροσύνη 135 Χέρτα 136 Αυστρία

Εγκυκλοπαίδεια Αστρονομίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License