.
Ο Ιβάν Κραμσκόι (Ivan Kramskoi, Иван Николаевич Крамской) (1837-1887) ήταν Ρώσος ζωγράφος και κριτικός της τέχνης, διανοούμενος ηγέτης του δημοκρατικού κινήματος (1860-1880) της ρωσικής τέχνης. Σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης αντιδρώντας στην ακαδημαϊκή τέχνη του προκαθορισμένου και κατευθυνομένου και ήταν εμπνευστής της «εξέγερσης των δεκατεσσάρων»,[1] η οποία κατεληξε στην αποβολή του από την Ακαδημία από την ομάδα των αποφοίτων του.
Girl with Washed Linen on the Yoke
Head of an Old Ukranian Peasant
Portrait of the Artist's Wife and Daughter
Nekrasov in the Period of Last Songs
Portrait of a Young Woman Dressed in Black Velvet
Portrait of Anatoly Kramskoy the Artist's Son
Portrait of Empress Maria Fyodorovna in a Head Dress Decorated with Pearls
Portrait of Sonya Kramskaya the Artist's Daughter
Portrait of Sophia Kramskaya the Artist's Daughter
Portrait of Sophia Kramskaya the Artist's Wife
Portrait of the Actor Vasily Samoilov
Portrait of the Agronomist Vyunnikov
Portrait of the Artist Feodor Vasilyev
Portrait of the Artist Grigory Myasoyedov
Portrait of the Artist Ilya Repin
Portrait of the Artist Ivan Shishkin
Portrait of the Artist Konstantin Savitsky
Portrait of the Empress Maria Feodorovna
Portrait of the Writer Leo Tolstoy
The miller
May Night
Portrait of Vera Nikolaevna Tretjakowa
Βίος
Υπήρξε από τους κύριους ιδεολόγους της Εταιρείας των πλανόδιων εκθετών ζωγραφικής (ή Peredvizhniki). Υποστήριξε ανυποχώρητα το υψηλό δημόσιο καθήκον του καλλιτέχνη, τις αρχές του ρεαλισμού, την ηθική ουσία και την παγκοσμιότητα της τέχνης. Μαθητές του, μεταξύ των άλλων, ήταν ο Ιλιά Ρέπιν και ο Νικολάι Γιαροσένκο. Το 1873 ο Τρετιακόφ του ανέθεσε να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του Λέων Τολστόι για την πινακοθήκη του. Παρά τις πείσμονες αρνήσεις του Τολστόι, το πορτρέτο τελικά έγινε και ο ίδιος ο Τολστόι στο έργο του εκείνης της εποχής, Άννα Καρένινα, συμπεριέλαβε τον Κραμσκόι ως δευτερεύον πρόσωπο, ο καλλιτέχνης Μιχαήλωφ. Στην πινακοθήκη του συμπεριλαμβάνονται και τα πορτρέτα:
Otto Struve, αστρονόμου, διευθυντή στο παρατηρητήριο Πούλκοβ
Σεργκέι Botkin, γιατρού
Ιβάν Goncharov, συγγραφέα
Apollo Maikov, ποιητή
Vladimir Soloviev, φιλοσόφου
Mendellef
Αλεξέι Suvorin
Piotr Valnyev κ.α.
Μέλη του peredvizhniki
Είκοσι μελη της ομάδας Peredvizhniki-Wanderers and Itinerans (περιπλανὠμενοι και περιοδεύοντες) σε φωτογραφία του 1885
Ο κόσμος της τέχνης (1916-1920) του Boris Kustodiyev -ανάμεσα στους δώδεκα Nikolay Ge,Ιλιά Ρέπιν και Emilya Yakovlevna Shanks, Ερμιτάζ
Abram Arkhipov
Nikolai Kuznetsov
Nikolay Ge
Nikolay Kasatktin
Arkhip Kuinzhi
Ιβάν Κραμσκόι
Ισαάκ Λεβιτάν
Alexander Litovchenko
Rafail Sergeevich Livitsky
Vladimir Makovsky
Βασίλι Μαξίμοφ
Grigoriy Myasoyedov
Λεονίντ Παστερνάκ
Vasily Polenov
Andrei Ryabushkin
Illarion Pryanishinikov
Ίλια Ρέπιν
Alexei Savrasov
Vasily Surikov
Vasily perov
Valentin serov
Konstantin Savitsky
Emily (Emilya Yakovlevna) Shanks
Ivan Shishkin
Apollinary Vanstetov
Viktor Viktor Vasnetsov
Nikolai Yaroshenko
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Η Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης
Peredvizhniki H Ομάδα των πλανοδίων, ρεαλιστών και ιδεολόγων Ρώσων ζωγράφων, που ήκμασε την περίοδο 1870-1890
Παραπομπές
↑ Camilla Gray, Ο ρωσικός ρεαλισμός στη Τέχνη, (2002)
Πηγές
T. Kurochinka, Ρώσοι ζωγράφοι του ΧΙΧ αιώνα 1989
G.Hamilton, Ιστορία της τέχνης: «Η τέχνη και η αρχιτεκτονική στη Ρωσία»,1992
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
