ART

 

Γεγονότα, Hμερολόγιο

O Άντριεν βαν Οστάντε (Adriaen van Ostade, βάπτιση 10 Δεκεμβρίου 1610 · θαν. 27 Απριλίου 1685) ήταν μείζων Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης, του οποίου το έργο ανήκει χρονικά στην χρυσή εποχή της ολλανδικής ζωγραφικής. Φιλοτέχνησε κυρίως ρωπογραφίες, με θέματα που αντλούσαν από την καθημερινότητα των χωρικών και των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα θρησκευτικούς πίνακες, προσωπογραφίες και τοπία. Μετά τον Ρέμπραντ ήταν ο σημαντικότερος χαράκτης της εποχής του[1].

Coach in Front of a Village Pub

The Village Barber (Dentist Extracts a Tooth)

Woman at the Window with Jug and Beer Glass

A Peasant courting an Elderly Woman

A Peasant holding a Jug and a Pipe

An Alchemist

The Interior of an Inn

Peasant family in the room

The pen cutter

The fish seller

The Flute Player

The Painter in his Studio (Self-Portrait)

The Schoolmaster

The Violin Player

The fishmonger

The fishmonger

Resting Wanderer

Peasants Drinking and Making Music

Drawings

The letter

Family Portrait

Interior of a farmhouse

People group behind a railing

Pig

Seated man, back

Study of a family portrait

Peasants dancing

Backgammon player


Βίος

Ήταν ένα από τα συνολικά οκτώ παιδιά του Γιαν Χέντρικς φαν Έιντχοφεν και της Γιάνεκε Χέντρικσεν. Οι γονείς του είχαν μετακομίσει στην περιοχή του Χάαρλεμ από το Αϊντχόφεν. Ο αδελφός του, Ισαάκ βαν Οστάντε ήταν επίσης ζωγράφος. Σύμφωνα με την βιογραφία του Άρνολντ Χαουμπράκεν, η οποία ωστόσο θεωρείται γενικά αναξιόπιστη, ο Άντριεν βαν Οστάντε ήταν μαζί με τον Άντριεν Μπράουβερ μαθητής του Φρανς Χαλς. Το ύφος του επηρεάστηκε ωστόσο περισσότερο από τον Μπράουβερ και λιγότερο από τον δάσκαλό του[2]. Το αργότερο μέχρι το 1634 έγινε μέλος της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά του Χάαρλεμ. Μαθητές του ήταν ο αδελφός του, Ισαάκ, o Κορνέλις Μπέγκα, ο Κορνέλις Ντούσαρτ, ο Μίχιελ φαν Μούσχερ, o Γιαν ντε Χροτ, o Γιάκομπ Μάρκους φαν ντερ Βαλ και πιθανώς ο Γιαν Στέιν[1][3].
Το έργο του

Στις ρωπογραφίες του ο Άντριεν βαν Οστάντε αποτύπωσε τη ζωή των χωρικών. Στα πρώιμα έργα του κυριαρχούν οι καφέ τόνοι, ενώ οι πρωταγωνιστές των συνθέσεων εμφανίζονται συνήθως να μεθούν, να γλεντούν ή να διαπληκτίζονται, μέσα σε συνωστισμένες ταβέρνες και χαμόσπιτα. Στους πίνακες που φιλοτέχνησε μετά το 1650, παρατηρείται αλλαγή στο ύφος του, καθώς χρησιμοποιεί περισσότερα χρώματα δίνοντας ένα πιο ανάλαφρο και λιγότερο δραματικό χαρακτήρα, ενώ και οι πρωταγωνιστές των συνθέσεών του παρουσιάζονται επίσης περισσότερο κόσμιοι[1].
Έργα

Χωρικοί που διασκεδάζουν βλ. εικόνα
Εσωτερικό με χωρικούς [1], Άμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ
Η ψαροπώλισσα [2], Άμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ
Οι μουσικοί του χωριού [3], Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

Παραπομπές
Turner, J. (ed.) (2000). From Rembrandt to Vermeer: 17th century Dutch Artists, The Grove Dictionary of Art, σελ. 240
Chilvers, I., Osborne, H., Farr, D. (ed.) (1994) . The Oxford Dictionary of Art, Oxford University Press, 1994, σελ. 365
Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) - Instituut voor Kunstgeschiedenis

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License