.
Η πυρηνική τρομοκρατία (αγγλικά: nuclear terrorism) αναφέρεται σε οποιοδήποτε άτομο ή άτομα που κάνουν χρήση ενός πυρηνικού όπλου ως τρομοκρατική ενέργεια (δηλαδή, παράνομη ή ανήθικη χρήση βίας για πολιτικό ή θρησκευτικό σκοπό).[1] Μερικοί ορισμοί της πυρηνικής τρομοκρατίας περιλαμβάνουν τη δολιοφθορά μιας πυρηνικής εγκατάστασης ή/και την έκρηξη μιας ραδιενεργής συσκευής, που στην καθομιλουμένη ονομάζεται «βρώμικη βόμβα». Στους νομικούς όρους, η πυρηνική τρομοκρατία είναι αδίκημα που διαπράττεται εάν ένα άτομο παράνομα και εκ προθέσεως «χρησιμοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο ραδιενεργό υλικό…με σκοπό να προκαλέσει θάνατο ή σοβαρό σωματικό τραυματισμό ή με πρόθεση να προκαλέσει σημαντική βλάβη στην ιδιοκτησία ή στο περιβάλλον», σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 2005 για την Καταστολή των Πράξεων Πυρηνικής Τρομοκρατίας.[2]
Η πιθανότητα τρομοκρατικών οργανώσεων να χρησιμοποιούν πυρηνικά όπλα (συμπεριλαμβανομένων εκείνων μικρού μεγέθους, όπως αυτά που περιέχονται στις βαλίτσες) είναι κάτι που είναι γνωστό στην κουλτούρα των ΗΠΑ και μερικές φορές έχει συζητηθεί προηγουμένως στο πολιτικό περιβάλλον των ΗΠΑ. Θεωρείται εύλογο ότι τρομοκράτες θα μπορούσαν να αποκτήσουν πυρηνικό όπλο.[3] Ωστόσο, παρά τις κλοπές και τη διακίνηση μικρών ποσοτήτων σχάσιμου υλικού, δεν υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις ότι κάποια τρομοκρατική ομάδα κατάφερε να αποκτήσει τις απαραίτητες ποσότητες πλουτώνιου που απαιτείται για την κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου.[4][5]
Πεδίο εφαρμογής
Η πυρηνική τρομοκρατία μπορεί να περιλαμβάνει:
Απόκτηση ή κατασκευή πυρηνικού όπλου
Κατασκευή μιας βρώμικης βόμβας
Επίθεση σε πυρηνικό αντιδραστήρα , π.χ. με διακοπή κρίσιμων λειτουργίων (π.χ. παροχή νερού)
Επίθεση ή ανάληψη πυρηνικού υποβρυχίου, αεροπλάνου ή βάσης.[6]
Η πυρηνική τρομοκρατία, σύμφωνα με μια έκθεση του 2011 που δημοσιεύτηκε από το "Belfer Center for Science and International Affairs" στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, μπορεί να εκτελεστεί και να διακριθεί μέσω τεσσάρων τρόπων:[7]
Χρήση πυρηνικού όπλου που έχει κλαπεί ή αγοραστεί στη μαύρη αγορά.
Χρήση ακατέργαστου εκρηκτικού μηχανισμού που κατασκευάστηκε από τρομοκράτες ή πυρηνικούς επιστήμονες που η τρομοκρατική οργάνωση έχει στρατολογήσει κρυφά
Χρήση εκρηκτικού μηχανισμού που κατασκευάστηκε από τρομοκράτες και συνεργούς τους χρησιμοποιώντας δικό τους σχάσιμο υλικό..
Απόκτηση σχάσιμου υλικού από ένα έθνος-κράτος.
Δημιουργία μιας συσκευής που μπορεί να δώσει πληροφορίες σχετικά με τη διαμόρφωση των εξαρτημάτων που απαιτούνται για την κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα χαρακτήρισε την πυρηνική τρομοκρατία ως «τη πιο σημαντική απειλή για την εθνική ασφάλεια που αντιμετωπίζουμε». Στην πρώτη του ομιλία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Ομπάμα ανέφερε ότι «Μόνο ένα πυρηνικό όπλο που εξερράγη σε μια πόλη — είτε είναι η Νέα Υόρκη είτε η Μόσχα, το Τόκιο ή το Πεκίνο, το Λονδίνο ή το Παρίσι— θα μπορούσε να σκοτώσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους» και το οποίο θα «αποσταθεροποιήσει την ασφάλειά μας, τις οικονομίες μας και τον ίδιο τον τρόπο ζωής μας».[8]
Stub icon Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.
Παραπομπές
«Nuclear Security Dossier: Nuclear Terrorism Fact Sheet». Harvard Kennedy School, Belfer Center for Science and International Affairs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2013.
«International Convention for the Suppression of Acts of Nuclear Terrorism - Article 1» (PDF). United Nations. 2005. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2012.
Nuclear Terrorism: Frequently Asked Questions, Belfer Center for Science and International Affairs, September 26, 2007, ανακτήθηκε στις 2022-03-19
Matthew Bunn. Preventing a Nuclear 9/11 Αρχειοθετήθηκε 2014-03-01 στο Wayback Machine. Issues in Science and Technology, Winter 2005, p. v.
Ajay Singh. Nuclear terrorism — Is it real or the stuff of 9/11 nightmares? Αρχειοθετήθηκε 2014-02-21 στο Wayback Machine. UCLA Today, February 11, 2009.
Ruff, Tilman (November 2006), Nuclear terrorism, energyscience.org.au
Bunn, Matthew, Colonel Yuri Morozov, Rolf Mowatt-Larssen, Simon Saradzhyan, William Tobey, Colonel General (ret.) Viktor I. Yesin, and Major General (ret.) Pavel S. Zolotarev (2011). «The U.S.-Russia Joint Threat Assessment on Nuclear Terrorism» (PDF). Belfer Center for Science and International Affairs, Harvard University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2012.CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
Graham Allison (26 Ιανουαρίου 2010). «A Failure to Imagine the Worst». Foreign Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
Βιβλιογραφία
Allison, Graham (9 Αυγούστου 2004). Nuclear Terrorism: The Ultimate Preventable Catastrophe. New York, New York: Times Books. ISBN 978-0-8050-7651-6.
Byrne, John and Steven M. Hoffman (1996). Governing the Atom: The Politics of Risk, Transaction Publishers.
Cooke, Stephanie (2009). In Mortal Hands: A Cautionary History of the Nuclear Age, Black Inc.
Ferguson, Charles D., and William C. Potter, with Amy Sands, Leonard S. Spector and Fred L. Wehling (2004). The Four Faces of Nuclear Terrorism. Monterey, California: Center for Nonproliferation Studies. ISBN 1-885350-09-0.CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
Jones, Ishmael (2010) [2008]. The Human Factor: Inside the CIA's Dysfunctional Intelligence Culture. Encounter Books. ISBN 978-1-59403-382-7.
Levi, Michael (2007). On Nuclear Terrorism. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-02649-0.
Lovins, Amory B. and John H. Price (1975). Non-Nuclear Futures: The Case for an Ethical Energy Strategy, Ballinger Publishing Company, 1975, (ISBN 0-88410-602-0)
Schell, Jonathan (2007). The Seventh Decade: The New Shape of Nuclear Danger. New York, New York: Metropolitan Books.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
