.
Η έννοια του απόλυτου πολέμου ήταν μια θεωρητική κατασκευή που αναπτύχθηκε από τον Πρώσο στρατιωτικό θεωρητικό Στρατηγό Carl von Clausewitz στη διάσημη αλλά ημιτελή φιλοσοφική εξερεύνηση του πολέμου, Vom Kriege (στα αγγλικά, On War, 1832). Αναφέρεται μόνο στο πρώτο μισό του Βιβλίου VIII (υπάρχουν μόνο μερικές αναφορές σε αυτό αλλού) και δεν εμφανίζεται σε τμήματα του κειμένου που γράφτηκαν αργότερα.
Η έννοια της «απόλυτης μορφής πολέμου» προέρχεται πολύ ξεκάθαρα από το νέο στυλ πολέμου που εισήγαγε η Γαλλική Επανάσταση και έφτασε σε υψηλό επίπεδο απόδοσης από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Αν και παρουσιάζεται ως φιλοσοφική έννοια, και επομένως πιθανώς δεν μπορεί να επιτευχθεί τέλεια στον πραγματικό κόσμο, εντούτοις διαμορφώθηκε πολύ κοντά στις πιο αριστοτεχνικές εκστρατείες του Ναπολέοντα και προοριζόταν να επιδιωχθεί ή να μιμηθεί από τους διοικητές «όποτε ήταν δυνατόν». Ο απόλυτος πόλεμος χαρακτηριζόταν από πολύ υψηλά επίπεδα ενέργειας και επαγγελματικής ικανότητας και είχε ως στόχο την καταστροφή της αντίπαλης δύναμης και την επίτευξη μιας πολιτικής απόφασης με τη δύναμη των όπλων. Είναι σε αντίθεση με μια πιο αδύναμη, λιγότερο ικανή -ακόμη και άσκοπη- μορφή Clausewitz που ονομάζεται «πόλεμος της παρατήρησης», που βασίζεται στην προσεκτικά περιορισμένη χρήση βίας τον περίπου αιώνα πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Αυτό το πλαίσιο δύο άκρων φαίνεται να ήταν πειραματικό. Ο Clausewitz έγινε αρκετά επικριτικός μαζί του στα μέσα του Βιβλίου VIII - στη συνέχεια ο όρος απόλυτος πόλεμος εγκαταλείφθηκε και η αδύναμη, μπερδεμένη φύση του "πολέμου της παρατήρησης" μετατράπηκε σε μια απολύτως νόμιμη, σεβαστή μορφή που ονομάζεται "περιορισμένος στόχος". Στο Βιβλίο Ι, που συντάχθηκε αργότερα, ο όρος απόλυτος πόλεμος δεν εμφανίζεται. Για πρακτικούς σκοπούς, ο πόλεμος στον πραγματικό κόσμο περιγράφεται χρησιμοποιώντας ένα φάσμα που οριοθετείται από τον περιορισμένο στόχο της εξάντλησης της βούλησης του εχθρού να συνεχίσει τον στρατιωτικό αγώνα έναντι της πιο φιλόδοξης μορφής που υπάρχει στην πραγματικότητα, με στόχο να καταστήσει τον αντίπαλό του στρατιωτικά αβοήθητο.
Ο Απόλυτος Πόλεμος συχνά συγχέεται με την πολύ διαφορετική έννοια του «ιδανικού πολέμου» που παρουσιάζεται στο πρώτο κεφάλαιο του On War. Σε εκείνη τη συζήτηση, ο Clausewitz εξήγησε ότι ο ιδανικός πόλεμος είναι μια φιλοσοφική αφαίρεση - μια "λογική φαντασίωση" - που είναι αδύνατη στην πράξη επειδή δεν κατευθύνεται ή περιορίζεται από πολιτικά κίνητρα ή ανησυχίες, ούτε περιορίζεται από τους πρακτικούς περιορισμούς του χρόνου, του χώρου και του χώρου και ανθρώπινη φύση. Ονόμασε τον πόλεμο που περιορίζεται από αυτές τις μετριοπαθείς επιρροές του πραγματικού κόσμου πραγματικό πόλεμο. Το Absolute War συγχέεται επίσης συνήθως με το "Total War", έναν όρο που δεν εμφανίζεται στο Vom Kriege.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
