- Art Gallery -

 

.

Το Ραν (ιαπωνικά: 乱, διεθνώς: Ran) είναι Ιαπωνική-γαλλική επική πολεμική δραματική ταινία του 1985, σε σκηνοθεσία και μοντάζ Ακίρα Κουροσάβα. Το σενάριο γράφτηκε από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, σε συνεργασία με τους Μασάτο Ίντε και Χίντεο Ογκούνι. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Τατσούγια Νακαντάι, στον ρόλο Hidetora Ichimonji, έναν γερασμένο πολέμαρχο της περιόδου Σενγκόκου, ο οποίος για χάρη τους τρεις γιους του παραιτείται από τη θέση του ηγεμόνα. Η ταινία βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο Βασιλιάς Ληρ,[15] ενώ υπάρχουν και θέματα παρμένα από θρύλους του νταΐμιο Μόρι Μοτονάρι. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο σκηνοθέτης εμπνέεται από τον Άγγλο συγγραφεά, αφού πρώτα αυτό είχε συμβεί στην ταινία Throne of Blood. Τη μουσική σύνθεση της ταινίας τη συνέθεσε ο εξέχων μουσικός Τόρου Τακεμίτσου.

Η ταινία πρόκειται για μία συμπαραγωγή Ιαπωνίας και Γαλλίας, από τις κινηματογραφικές εταιρείες Herald Ace, Nippon Herald Films και Greenwich Film Productions, με την παραγωγή να διαρκεί πολύ καιρό, λόγω προετοιμασιών. Η αρχική ιδέα για αυτήν ταινία, ήρθε στον Κουροσάβα πολύ πριν την κυκλοφορία της, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν και διάβασε σχετικά με τον Μοτονάρι, ο οποίος είχε τρεις υπερβολικά πιστούς γιους. Ο σκηνοθέτης ωστόσο έβαλε την προσωπική του πινελιά και μετέτρεψε τους γιους σε αντιπάλους του πατέρα. Αν και όπως προαναφέρθηκε, η ταινία εμπνεύστηκε κατά πολύ από τον Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ, αφού όμως είχε ξεκινήσει ο προσχεδιασμός της ταινίας.[15] Παρόλα αυτά, ο Κουροσάβα, συνέχισε να σκηνοθετεί, ετοιμάζοντας το Dersu Uzala (1975) και το Kagemusha (1985).

Το Ραν ήταν η τελευταία επική ταινία του Ιάπωνα σκηνοθέτη, και έχει χαρακτηριστεί από πολλούς μία από τις σπουδαιότερες δουλειές του, καθώς και μία από τις σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών, παγκοσμίως και ήδη από τη στιγμή της κυκλοφορία της επαινέθηκε.[16] Η ταινία είχε ένα μπατζετ που έφτανε τα 11 εκατομμύρια δολάρια, πόσο που την κατέστησε την ακριβότερη Ιαπωνική ταινία έως τότε.[17][18] Η πρεμιέρα του έργου έγινε στις 31 Μαΐου του 1985, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τόκυο, ενώ στη 1 Ιουνίου του ίδιου έτους, κυκλοφόρησε και στις ιαπωνικές κινηματογραφικές αίθουσες. Στη Γαλλία κυκλοφόρησε μερικούς μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 18 Σεπτεμβρίου 1985. Η ταινία εκθειάστηκε για τις δυναμικές της εικόνες, τα χρώματα της και την ενδυματολογία, από την Έμι Γουάντα, η οποία κέρδισε μέσω της δουλειάς και Όσκαρ Καλύτερης Ενδυματολογίας, το οποίο ήταν και το μοναδικό της ταινίας.[19]
Παραπομπές

www.imdb.com/title/tt0089881/. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
www.ofdb.de/film/12004,Ran. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
www.bbfc.co.uk/releases/ran-film-0. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
www.filmaffinity.com/en/film782065.html. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
stopklatka.pl/film/ran. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
www.imdb.com/title/tt0089881/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
(Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
(Αγγλικά) Internet Movie Database.
Freebase Data Dumps. Google.
(Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
(Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins. 1552. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020.
Unifrance. 4426. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020.
BFI Film & TV Database. 4ce2b75f4052d. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020.
«Ran». Toho Kingdom. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017.
Sragow, Michael (September 21, 2000). «Lear meets the energy vampire». Salon.com.
Lupton 2005, σελ. 165.
Hagopian, Kevin. «New York State Writers Institute Film Notes – Ran». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2017.
Canby, Vincent (1986-06-22). «Film View: 'Ran' Weathers the Seasons». The New York Times.

«The 58th Academy Awards (1986) Nominees and Winners». Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2011.

Βιβλιογραφία

Lupton, Catherine (2005). Chris Marker: Memories of the Future. Reaktion Books. σελ. 165. ISBN 1861892233.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ραν στην IMDb
Ran Script – Dialogue Transcript: A transcript of film from Drew's Script-O-Rama.
Ραν στο Rotten Tomatoes
Ραν στο Box Office Mojo
Ran: Apocalypse Song an essay by Michael Wilmington at the Criterion Collection

Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Βοστώνης

Οργισμένο είδωλο (1980) Pixote (1981) Ε.Τ. ο Εξωγήινος (1982) Η νύχτα του Σαν Λορέντζο (1983) Κραυγές στη σιωπή (1984) Ραν (1985) Blue Velvet (1986) Ελπίδα και Δόξα (1987) Bull Durham (1988) Απιστίες και Αμαρτίες (1989) Τα Καλά Παιδιά (1990) Η Σιωπή των Αμνών (1991) Οι Ασυγχώρητοι (1992) Η Λίστα του Σίντλερ (1993) Pulp Fiction (1994) Λογική και Ευαισθησία (1995) Trainspotting (1996) Λος Άντζελες: Εμπιστευτικό (1997) Out of Sight (1998) Οι τρεις ήρωες (1999) Σχεδόν Διάσημοι (2000) Οδός Μαλχόλαντ (2001) Ο Πιανίστας (2002) Σκοτεινό Ποτάμι (2003) Πλαγίως (2004) Το μυστικό του Brokeback Mountain (2005) Ο Πληροφοριοδότης (2006) Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους (2007) WALL-E / Slumdog Millionaire (2008) The Hurt Locker (2009) The Social Network (2010) The Artist (2011) Zero Dark Thirty (2012) 12 Χρόνια Σκλάβος (2013) Μεγαλώνοντας (2014) Spotlight: Όλα στο Φως (2015) La La Land (2016) Αόρατη κλωστή (2017) If Beale Street Could Talk (2018) Μικρές Κυρίες (2019) Η Χώρα των Νομάδων (2020) Drive My Car (2021)
Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας
1982–2000

(1982) Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι (1983) Υπόθεση Δαντών (1984) Κάρμεν (1985) Ο συνταγματάρχης Ρεντλ (1986) Ραν (1987) Η θυσία (1988) Η γιορτή της Μπαμπέτ (1989) Η ζωή και τίποτα άλλο (1990) Σινεμά ο Παράδεισος (1991) Το κακό κορίτσι (1992) Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια (1993) Αντίο, παλλακίδα μου (1994) To live (1995) Ο Ταχυδρόμος (1996) Ριντικίλ, ο περίγελος της αυλής (1997) Το διαμέρισμα (1998) Κεντρικός σταθμός (1999) Όλα για τη μητέρα μου (2000) Τίγρης και Δράκος

2001–σήμερα
(2001) Χαμένες αγάπες (2002) Μίλα της (2003) Στα σύνορα του κόσμου (2004) Ημερολόγια Μοτοσικλέτας (2005) Ο χτύπος που έχασε η καρδιά μου (2006) Ο λαβύρινθος του Πάνα (2007) Οι Ζωές των Άλλων (2008) Απλά... σ' αγαπώ (2009) Ένας Προφήτης (2010) Το κορίτσι με το τατουάζ (2011) Το δέρμα που κατοικώ (2012) Αγάπη (2013) Η Τέλεια Ομορφιά (2014) Ida (2015) Ιστορίες για αγρίους (2016) Ο γιος του Σαούλ (2017) Η Υπηρέτρια (2018) Roma (2019) Παράσιτα (2020) Άσπρο πάτο (2021) Οδήγα το αμάξι μου

Ιαπωνικές ταινίες

Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες

Εγκυκλοπαίδεια Ιαπωνίας

Ιάπωνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License