Άγγελος Σημηριώτης

Ο Άγγελος Σημηριώτης (1873-1944) ήταν ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής και εκπαιδευτικός.

Βίος

Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας. Αποφοίτησε από την εμπορική σχολή της Χάλκης και στη συνέχεια φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του, ενώ πραγματοποίησε και ελεύθερες σπουδές στην Ελβετία και τη Γαλλία[1]. Ταξίδεψε στην Αίγυπτο, τη Μικρά Ασία και την Ευρώπη. Εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στην Ευαγγελική Σχολή και στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο Σμύρνης. Στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα, όπου εξέδωσε το περιοδικό Άτλας, και λίγο αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, όπου υπήρξε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Κωνσταντινούπολις και ανταποκριτής του περιοδικού Κόσμος. Ίδρυσε επίσης την εφημερίδα Ανατολή της Σμύρνης. Στη συνέχεια και ως το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη, εργαζόμενος ως καθηγητής γαλλικών στο Γυμνάσιο του νησιού και ως αρχισυντάκτης του περιοδικού Λέσβος. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή έφυγε από τη Σμύρνη για την Αθήνα, όπου εργάστηκε στο Δ΄ Γυμνάσιο. Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά Αμάλθεια (Σμύρνη), Παναθήναια, Νέα Εστία, Κύκλος και την εφημερίδα Ελεύθερος Λόγος.

Συγγραφικό έργο

Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1896 με την ποιητική συλλογή Τα θανάσιμα, που εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Ι.Ποίηση

Τα Θανάσιμα. Κωνσταντινούπολη, Ε.Σούμας – Β.Μάγκος, 1896.
Τα μαύρα κρίναΙ·Οι δρόμοι. Πειραιάς, έκδ. του περ. Το περιοδικόν μας, 1900.
Τα μαύρα κρίνα. Αθήνα, 1905.
Τραγούδια του λυτρωμού. Παρίσι, 1920 (στη σελίδα τίτλου: Σμύρνη, 1920).
Επί των ποταμών Βαβυλώνος· Άσμα ασμάτων· Διάφορα ποιήματα. Αθήνα, 1926.
Ονείρων ήσκιοι. Αθήνα, Κασταλία, 1935.
Όσο φέγγει… Αθήνα, 1939.

ΙΙ.Θέατρο

Αστραία· Δράμα σε πράξεις τρεις και εικόνες πέντε· Με προλεγόμενα των κ.κ. Κωστή Παλαμά και Παύλου Νιρβάνα. Αθήνα, 1929.

ΙΙΙ.Πεζογραφία

Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα· Πρόλογος Ελευθ.Φ.Δεληγιάννη – Εικονογράφηση: Βυρ.Απτόσογλου. Αθήνα, Βλέσσας, χ.χ.

ΙV.Μεταφράσεις

Παύλου Μαντεγκάτσα, Φυσιολογία της γυναικός· Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη. Σύρος, τυπ.Ποσειδών, 1902.
Αισχύλου, Αγαμέμνων. Αθήνα, Βασιλείου, 1931.

V. Συγκεντρωτικές εκδόσεις

Τα ποιήματα (1893-1943)Α’-Β’ · Εισαγωγή, Βιβλιογραφία, Φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια Έλσα Λιαροπούλου – Γιάννης Πατίλης. Νέα Ιωνία, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νέας Ιωνίας Αττικής, 1995. 1. Για αναλυτικότερα εργογραφικά στοιχεία του Άγγελου Σημηριώτη, που περιλαμβάνουν και τα δημοσιευμένα στον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο έργα του, βλ. «Σχεδίασμα βιβλιογραφίας Άγγελου Θ.Σημηριώτη», Άγγελου Θ.Σημηριώτη, Τα ποιήματα (1893-1943)Β΄ · Εισαγωγή, Βιβλιογραφία, Φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια Έλσα Λιαροπούλου – Γιάννης Πατίλης, σ.347-413. Νέα Ιωνία, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νέας Ιωνίας Αττικής, 1995.

Παρατηρήσεις

Στην πρώτη του ποιητική συλλογή-Τα θανάσιμα- παρουσιάστηκε ως καθαρευουσιάνος και τελούσε υπό την επίδραση του ρομαντισμού της πρώτης Αθηναϊκής Σχολής. Γι' αυτό αποχώρησε διαφωνώντας με τις γλωσσικές ιδέες του, από τα μαθήματα του Ψυχάρη στο Παρίσι[2] Στην επόμενη ποιητική συλλογή του επηρεάστηκε από το δημοτικισμό, μα συνέχισε τους μελαγχολικούς τόνους της πρώτης του ποιητικής συλλογής. Οι κριτικοί της λογοτεχνίας τον κατέταξαν στους συμβολιστές[3]

Παραπομπές
Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, τομ.2ος, εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ.596
Δημήτριος Τσάκωνας, Λογοτεχνία και κοινωνία στο μεσοπόλεμο, εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1987, σελ.186

Δημήτριος Τσάκωνας, Λογοτεχνία και κοινωνία στο μεσοπόλεμο, εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1987, σελ.187

Πηγές

Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, τομ.2ος, εκδ.Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983
Τέλλος Άγρας, «Άγγελος Σημηριώτης», Νέα Εστία, τομ.18 τ.χ.211, (1η Οκτωβρίου 1935), σελ.894-901
Δημήτριος Τσάκωνας, Λογοτεχνία και κοινωνία στο μεσοπόλεμο, εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1987, σελ.186-188
ΕΚΕΒΙ[1]