Το Σκριπερό (αναφέρεται και Σκλιπερό[2] από τους ντόπιους) είναι χωριό στην Κέρκυρα. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 500 κατοίκους[3].

Γενικά και ιστορικά στοιχεία

Το Σκριπερό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 130 μέτρων[1] και απέχει 18 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας. Ο οικισμός αναφέρεται σε βενετική απογραφή της περιόδου 1766-1770 ως έδρα στρατιωτικής υποδιαίρεσης (Bandiera di Scripero). Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας απογραφής, στο Σκριπερό ζούσαν 937 κάτοικοι. Παράλληλα, στο χωριό υπήρχαν 23 ελαιοτριβεία[4]. Μερικά χρόνια αργότερα (1786) υπαγόταν στη στρατιωτική υποδιαίρεση της Κορακιάνας, ενώ σύμφωνα με στατιστική του Στυλιανού Βλασσόπουλου - η οποία χρονολογείται μεταξύ των ετών 1809 και 1813 - ο πληθυσμός του Σκριπερού ανερχόταν στους 563 κατοίκους[5].

Κατά την περίοδο της ρωσοτουρκικής κατοχής της Κέρκυρας (1798-1801), ορισμένοι κάτοικοι του Σκριπερού διώχθηκαν από τις αρχές ως ταραχοποιά στοιχεία[6].
Αξιοθέατα-πολιτισμός

Στον οικισμό βρίσκεται η γυναικεία μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου Βλαχερνών, η οποία κτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και λειτούργησε αρχικά ως ανδρική[7]. Επιπλέον, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το Σκριπερό βρίσκεται το διατηρητέο αρχοντικό «Βίλα Φοντάνα», το οποίο αναφέρεται ως αξιόλογο δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής[8].

Στο Σκριπερό εδρεύει από το 1909 φιλαρμονικός σύλλογος[9]. Επιπλέον, κάθε χρόνο διοργανώνεται στο χωριό η γαστρονομική γιορτή των καρλάκων, η οποία είναι αφιερωμένη σε συνταγές με βάση τους βατράχους[2].
Απογραφές πληθυσμού
Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 884[10] ; 757[1] 677[1] 594[11] 569[12] 580[13] 642[13] 500[3]
Παραπομπές

Γενική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία Πάπυρος-Λαρούς, Επιστημονική Εταιρεία των Ελληνικών Γραμμάτων Πάπυρος, Αθήναι 1964, τόμος 11ος, σελ. 970.
Φαϊτά, Ελίνα (8 Ιανουαρίου 2018). «Σκριπερό: το χωριό με την παράδοση των καρλάκων που γιορτάζει 13 Αυγούστου». corfuland.gr. Corfuland. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
«ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10678 (pdf σελ. 204), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ, Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017], Ανακτήθηκε 06/12/2019
Κώστας Μέκκας, Η μονοκαλλιέργεια της ελιάς και το εμπόριο του λαδιού στην Κέρκυρα κατά τον 18ο αιώνα, ΕΚΠΑ-Διδακτορική Διατριβή, Αθήνα, Μάρτιος 2014, σελ. 250.
Θεοδώρα Ι. Μόσχου, Ταξικές σχέσεις στην κερκυραϊκή ύπαιθρο κατά την όψιμη Βενετοκρατία - 18ος αιώνας. Η περίπτωση του φέουδου Μαρτσέλλο στη Βορειοδυτική Κέρκυρα, Ιόνιο Πανεπιστήμιο-Διδακτορική Διατριβή, 2019, σελ. 16-18.
Κωνσταντίνου Ν. Σάθα, Τουρκοκρατουμένη Ελλάς. Ιστορικόν δοκίμιον περί των προς αποτίναξιν του Οθωμανικού ζυγού επαναστάσεων του Ελληνικού Έθνους (1453-1821), Εκ της Τυπογραφίας των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά, Αθήνησι, 1869, σελ. 568.
«Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Σκριπερού». imcorfu.gr. Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων Νήσων. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
«ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1372/32527/9-6-1983 - ΦΕΚ 381/Β/30-6-1983». listedmonuments.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού & Τουρισμού - Διεύθυνση Εθνικού Αρχείου Μνημείων. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
«Φιλαρμονικός Σύλλογος Σκριπερού». corfueaster.gr. Κερκυραϊκό Πάσχα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.
Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., έκδοσις πέμπτη εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Αθήναι 1964, τόμος 22ος, σελ.565.
Βασίλειον της Ελλάδος - Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, Αθήναι 1972, σελ. 101.
Ελληνική Δημοκρατία-Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού-κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981, τόμος Ι (Πληθυσμός κατά γεωγραφικές και διοικητικές διαιρέσεις), Αθήνα 1994, σελ. 276.

T.δ. Σκριπερού [ 747 ]

το Σκριπερόν [ 642 ]
ο Φέλεκας [ 105 ]