ART

EVENTS

.

ΕλλάδαΕλλάδα

Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αιτωλοακαρνανίας

Νομός Αιτωλοακαρνανίας

Η Λιμναία ήταν αρχαία Ακαρνανική πόλη, στη θέση της σημερινής Αμφιλοχίας και συγκεκριμένα στον ψηλο βραχώδη λόφο που υψώνεται πάνω από αυτήν. Στην επίπεδη κορυφή του λόφου βρισκόταν η ακρόπολη, που ερείπιά της σώζονται μέχρι σήμερα, ενώ στη βόρεια πλαγιά του, όπου η σημερινή Αμφιλοχία, ήταν χτισμένα τα σπίτια (η κάτω πόλη), που προστατεύονταν (ανατολικά και δυτικά) από δυο σκέλη ενός τείχους που ξεκινούσαν από την ακρόπολη και κατέρχονταν περίπου ως τη θάλασσα, όπου υπήρχε πιθανώς ένα προάστιο, το οποίο ίσως είχε αποτελέσει τον οικιστικό πυρήνα του ρωμαϊκού πολίσματος και της κατοπινής Αμφιλοχίας. [1]

Η πόλη είχε πρόσβαση στη λίμνη Αμβρακία και επικοινωνούσε με υπόγεια σήραγγα με το λιμάνι, στο μυχό του Αμβρακικού κόλπου.


Ιστορία

Η Λιμναία αναφέρεται από τους αρχαίους ΄Ελληνες ιστορικούς. Ο Θουκυδίδης[2] συγκεκριμένα γράφει, όταν αναφέρεται στις επιχειρήσεις των Σπαρτιατών στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας: "Και διά της Αργείας ιόντες Λιμναίαν κώμην ατείχιστον επόρθησαν. Αφικνούνται τε επί Στράτος κ.λπ.". Επομένως το 429 π.χ. η πόλη δεν είχε ακόμη τείχη. Αργότερα,όταν ο Πολύβιος[3] αναφέρεται στη Λιμναία (251 π.χ.), περιγράφοντας την εκστρατεία του Φιλίππου του Ε΄εναντίον των Αιτωλών, η πόλη είχε αποκτήσει ισχυρά τείχη.

Παρά τις λιγοστές αρχαιολογικές μαρτυρίες, θεωρείται πολύ πιθανό ότι η πόλη είχε επιβιώσει και μετά την ίδρυση της Νικόπολης, δηλαδή κατά την αυτοκρατορική περίοδο, ως πόλισμα εξαρτώμενο διοικητικά από αυτήν. Η επιβίωσή της οφειλόταν στη σπουδαία στρατηγική της θέση, καθώς από αυτή διερχόταν ο χερσαίος ρωμαίκός δρόμος Απολλωνίας- Νικόπολης- Αθήνας, που ένα παρακλάδι του οδηγούσε στο Άκτιο και τη Λευκάδα, ενώ από το λιμάνι της περνούσε ο θαλάσσιος δρόμος των ακτών του Αμβρακικού κόλπου.[4]

Το κάστρο της Λιμναίας φαίνεται πως κατοικούνταν και κατά τα χρόνια των Βυζαντινών. Πότε ακριβώς έπαψε να κατοικείται είναι άγνωστο. Τα χρόνια του Αλή πασά πάντως εγκαταστάθηκαν εκεί δια της βίας οι κάτοικοι της γειτονικής Αμπρακιάς.

Πληροφορίες - φωτογραφίες


Παραπομπές

Δ. Κ. Σαμσάρης, Η Άκτια Νικόπολη και η «χώρα» της (Νότια Ήπειρος-Ακαρνανία). Ιστορικογεωγραφική και επιγραφική συμβολή, Θεσσαλονίκη 1994, σ. 124-125
Θουκ. ΙΙ, 80, 8
Πολυβ. V, 5, 12
Δ. Σαμσάρης, Η Άκτια Νικόπολη, σ. 124

Νομός Αιτωλοακαρνανίας: Δήμος

Αγγελοκάστρου | Αγρινίου | Αιτωλικού | Αλυζίας | Αμφιλοχίας | Ανακτορίου | Αντιρρίου | Αποδοτίας | Αρακύνθου | Αστακού | Θέρμου | Θεστιέων | Ινάχου | Κεκροπίας | Μακρυνείας | Μεδεώνος | Μενιδίου | Μεσολογγίου | Ναυπάκτου | Νεάπολης | Οινιάδων | Παναιτωλικού | Παραβόλας | Παρακαμπυλίων | Πλατάνου | Πυλλήνης | Στράτου | Φυτειών | Χάλκειας

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αιτωλοακαρνανίας

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης
Κυρίαρχα κράτη

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία3 | Γερμανία | Γεωργία1 | Δανία | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο3 | Ιρλανδία | Ισλανδία | Ισπανία3 | Ιταλία | Καζακστάν1 | Κροατία | Κύπρος2 | Λετονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία3 | Ολλανδία3 | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία |

Εξαρτημένα εδάφη
Δανία
Ηνωμένο Βασίλειο
Νορβηγία
Φινλανδία
Μερικώς αναγνωρισμένα κράτη
1. Διηπειρωτικές χώρες με επικράτεια στην Ευρώπη και στην Ασία. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Κράτη που περιλαμβάνουν υπερπόντια εδάφη και σε άλλες ηπείρους με τη μητροπολιτική περιοχή να βρίσκεται στην Ευρώπη.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License