Το χωριό Φλαμουριά είναι ημιορεινός οικισμός (υψόμετρο 315 μέτρα) κτισμένος σ' ένα πλάτωμα των βορείων αντερισμάτων του Κεντρικού Βερμίου και βρίσκεται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της Έδεσσας.

Παλιά το χωριό ονομαζόταν Ποδός, από το 1928 όμως μετονομάστηκε στη σημερινή του ονομασία.

Διοικητικά η Φλαμουριά ανήκει στο Δήμο Έδεσσας και μαζί με το χωριό Αγία Φωτεινή αποτελούν το Δημοτικό Διαμέρισμα Φλαμουριάς που έχει πληθυσμό 941 κατοίκους (απογραφή 2001) από τους οποίους η Φλαμουριά έχει 642 κατοίκους και η Αγία Φωτεινή 299 κατοίκους.

Όπως προκύπτει από αρχαιολογικά ευρήματα, από τον 1ο μέχρι τον 6ο αιώνα π.Χ. υπήρχαν πολλές επαύλεις και αγροικίες στην περιοχή.

Στην επανάσταση του 1821 της Νάουσας, κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, ο Φλαμουριώτης οπλαρχηγός Δεληδήμος με 65 παληκάρια του χωριού πολέμησαν ηρωικά ενάντια στους Τούρκους. Μετά το ολοκαύτωμα της Νάουσας, πολλά από τα παληκάρια της Φλαμουριάς κατέβηκαν στη νότιο Ελλάδα όπου συνέχισαν τον αγώνα, ενώ ο Εμπούτ-Λαμπούτ Πασάς για εκδίκηση κατέστρεψε ολοσχερώς τόσο τη Φλαμουριά, όσο και την Αγία Φωτεινή.

Σημαντική ήταν η συνεισφορά των κατοίκων του χωριού στο Μακεδονικό Αγώνα, πολλοί από τους οποίους συμμετείχαν είτε ως ένοπλοι αντάρτες, είτε με άλλες ιδιότητες. Στο χωριό συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνος, με πρόεδρο τον Ευστάθιο Κίτσο, ο οποίος συνεργαζόταν στενά με το Κέντρο Αγώνος της Έδεσσας. Μεταξύ των κατοίκων που διακρίθηκαν για τη δραστηριότητά τους την περίοδο αυτή είναι και οι παρακάτω: Δασκάλου ή Βάλκας Χρήστος του Κωνσταντίνου, Κίτσος Ευστάθιος του Σταύρου, Κίτσος Κωνσταντίνος του Σταύρου, Κίτσος ή Καρακίτσος Χρήστος του Σταύρου, Κίτσος Χρήστος του Ευσταθίου, Τότλης Χρήστος του Θεοδώρου, Τότλης Γεώργιος του Θεοδώρου, Τσαούσης Αντώνιος του Χρήστου κ.α.

Βιβλιογραφία

• Κωνσταντίνου Νούσκα: Η Έδεσσα στις επάλξεις του Μακεδονικού Αγώνα 1848-1912. Εκδόσεις ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΔΕΣΣΑΣ, Έδεσσα 1992.
  
• Κωνσταντίνου Νούσκα: Για την Έδεσσα και την λευτεριά της Μακεδονίας μας. Εκδόσεις ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΔΕΣΣΑΣ, Έδεσσα 2002