Το Αρχιπέλαγος του Βίσμαρκ Ή Θάλασσα του Βίσμαρκ είναι μια ομάδα νησιών στην βορειοανατολική ακτή της Γουινέας στον Ειρηνικό ωκεανό, έχει ονομαστή έτσι απο τον Γερμανό καγκελάριο Ότο φον Βίσμαρκ . Το αρχιπέλαγος περιλαμβάνει τα εξής ηφαιστειογενή νησιά Admiralty Islands (Νησιά ναυαρχείου),Duke of York Islands (Νησιά του δούκα της Νέας Υόρκης), Mussau Islands, New Britain (Νέα Βρετανία), New Hanover (Νέο Ανόβερο), New Ireland (Νέα Ιρλανδία), Vitu Islands.

Οι πρώτοι κάτοικοι των νησιών έφτασαν πρίν 33.000 χρόνια απο την Παπούα Νέα Γουινέα .Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν στα νησιά ήταν έμποροι απο το Ντουμπρόβνικ της (τότε) Δημοκρατίας της Ραγκούσας. Ερχόμενοι απο τις Φιλιππίνες το 1585-1590 έφτασαν στην βορειοανατολική ακτή του αρχιπελάγους της Νέας Γουϊνέας και του Βίσμαρκ (αργότερα το 1598 στις νήσους του Σολομώντος και στο Βανουάτου) , η αποστολή αυτή είναι καταγεγραμμένη στα αρχεία της πόλης του Ντουμπρόβνικ. Αρχηγός της αποστολής ήταν ο Vice Bune ο οποίος όποια νησιά επισκέφτηκε έδινε και ονόματα τα οποία προέρχονταν απο νησιά της Αδριατικής.

Ο δεύτερος που έφτασε στο αρχιπέλαγος ήταν ο Ολλανδός Γουίλεμ Σχούτεν (Willem Schouten) το 1616 και βρήκε εκεί τους Ραγούσους έμπορους ο οποίοι ήταν και οι μόνοι Ευρωπαίοι μέχρι και τον 18ο αιώνα .Το 1884 το αρχιπέλαγος συμπεριλήφθηκε στο Γερμανικό προτεκτοράτο της Νέας Γουινέας , στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο τα κατέλαβε η Αυστραλία ,στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο κατελήφθησαν απο την Ιαπωνία για να περάσουν ξανά στην κυριαρχία της Αυστραλίας μέχρι το 1975 που έγινε ανεξάρτητη η Παπούα Νέα Γουινέα.