Βιογραφία

Ο Νταβίντ ακολουθούσε τη νεοκλασική τεχνοτροπία, αντλώντας τα θέματά του από την κλασική εποχή. Σπούδασε την τέχνη του για ένα διάστημα στη Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με τους παραδοσιακούς συγγραφείς και τις τέχνες της Αναγέννησης. Το 1787 ζωγράφισε τον Θάνατο του Σωκράτη, πίνακα στον οποίο απεικονίζεται ο Σωκράτης πριν πιει το κώνειο, περιτριγυρισμένος από τους δώδεκα μαθητές του. Ο Νταβίντ προσπαθεί να πετύχει συσχετισμό με τους δώδεκα μαθητές και το τελευταίο δείπνο του Ιησού Χριστού.

Ο Νταβίντ ήταν δραστήριος καλλιτεχνικά κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, την οποία υποστήριζε. Ένα από τα πιο διάσημα έργα του αυτής της περιόδου είναι ο Θάνατος του Μαρά, έργο που φιλοτέχνησε το 1793.

Το 1797 ο Νταβίντ γνωρίζει τον Ναπολέοντα Α΄. Από το 1799 ως το 1815 γίνεται ο επίσημος ζωγράφος του Ναπολέοντα, απεικονίζοντας τη ζωή του σε διάφορα έργα όπως η Στέψη του Ναπολέοντα και της Ιωσηφίνας.

Ο Νταβίντ έζησε για ένα διάστημα στις Βρυξέλλες. Στο εργαστήριό του εκεί, ζωγράφισε το τελευταίο μεγάλο έργο του, Ο Άρης αφοπλίζεται από την Αφροδίτη. Πέθανε στις Βρυξέλλες το 1825, όπου και ετάφη το σώμα του. Η καρδιά του ετάφη στο κοιμητήριο Περ-Λασέζ στο Παρίσι.

Έργα

Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Ζακ-Λουί Νταβίντ

Μονομαχία Αθηνάς και Άρη [1], 1771, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο Απόλλων και η Άρτεμις τοξεύουν τα παιδιά της Νιόβης [2], 1772, Ντάλλας, Museum of Art
Αντίοχος και Στρατονίκη [3], 1774, Παρίσι, École nationale supérieure des Beaux-Arts
Η ταφή του Πατρόκλου [4], 1778, Δουβλίνο, Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας
Ο Άγιος Ρόκκος μεσιτεύει στην Παναγία για την θεραπεία των πανωλόβλητων [5], 1780, Μασσαλία, Μουσείο Καλών Τεχνών
Ο θρήνος της Ανδρομάχης για τον Έκτορα [6], 1783, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο Βελισσάριος ζητιάνος [7], 1784, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο όρκος των Ορατίων [8], 1784, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο θάνατος του Σωκράτη [9], 1787, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
Οι έρωτες του Πάρη και της Ελένης [10], 1788, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο Λαβουαζιέ και η σύζυγός του [11], 1788, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
Οι ραβδούχοι φέρνουν στον Βρούτο τα σώματα των γιων του [12], 1789, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο Όρκος του Σφαιριστηρίου, σχέδιο, [13], 1791, Βερσαλλίες, Εθνικό Μουσείο
Ο Μαρά νεκρός [14], 1793, Βρυξέλλες, Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών του Βελγίου
Προσωπογραφία του Γιάκομπους Μπλάου [15], Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου
Η αρπαγή των Σαβίνων [16], 1799, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο Βοναπάρτης διασχίζει τον Μεγάλο Άγιο Βερνάρδο [17], 1800, Πύργος της Μαλμαιζόν (και άλλα τρία τουλάχιστον αντίγραφα)
Μαντάμ Ρεκαμιέ [18], 1800, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Η στέψη του Ναπολέοντα [19], 1808, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Σαπφώ και Φάων [20],1809, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
Η παράδοση των αετών [21], 1810, Βερσαλλίες
Ο Ναπολέων στο γραφείο του [22], 1812, Ουάσινγκτον, Εθνική Πινακοθήκη
Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες [23], 1800-14, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ο θυμός του Αχιλλέα [24], 1819, Fort Worth, Texas , Kimbell Art Museum
Ο Άρης αφοπλίζεται από την Αφροδίτη και τις Χάριτες [25], 1824, Βρυξέλλες, Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών του Βελγίου

Πίνακες

Ο Θάνατος του Σωκράτη

Ο θάνατος του Μαρά

Η στέψη της Αυτοκράτειρας Ζοζεφίνας

Ο Ναπολέων στο πέρασμα του Αγίου-Βερνάρδου

Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες

Ο Άρης αφοπλίζεται από την Αφροδίτη

O θυμός του Αχιλλέα

Ο όρκος των Ορατίων

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Artcyclopedia, πόρταλ με πολλούς συνδέσμους

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Jacques-Louis David της Ολλανδικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).

RKDartists. rkd.nl/explore/artists/20163. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2017.
«Jacques-Louis David». Biografisch Portaal. 85768976.
«Jacques-Louis David». Comité des travaux historiques et scientifiques. 106312.
«Jacques-Louis David». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00047299. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
SNAC. w62z1997. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Find A Grave. 3712. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Find A Grave. 7849. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.