.
Ο Εύδης ο 4ος (1295 - 1350) ήταν δούκας της Βουργουνδίας (1315 - 1350), κόμης του Αρτουά, δεύτερος γιός του Ροβέρτου του 2ου, δούκα της Βουργουνδίας και της Άννας της Γαλλίας. Διαδέχθηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του Ούγο τον 5ο. Υπεράσπισε τα δικαιώματα της ανιψιάς του Ιωάννας της Ναβάρας από τον Φίλιππο τον ψηλό μετά το θάνατο του Λουδοβίκου του 10ου (1316). Ο Εύδης παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη κόρη του Φιλίππου, Ιωάννα την 3η, κόμισσα της Βουργουνδίας (1308 - 1347). Τότε συμμάχησε με τον Φίλιππο τον ψηλό που έγινε ταυτόχρονα και βασιλιάς της Γαλλίας.
Με τον θάνατο του αδελφού του Λουδοβίκου της Βουργουνδίας πιέστηκε να πουλήσει τα δικαιώματά του στο βασίλειο της Θεσσαλονίκης και στο πριγκιπάτο της Αχαΐας στον Φίλιππο Α' του Τάραντα. Τελικά τα πούλησε στον Λουδοβίκο Α' των Βουρβώνων, κόμη του Κλαιρμόν-του-Μποβενσί (Clermont-en-Beauvaisis).
Ο Εύδης ήταν υποτελής του γαμπρού του Φιλίππου, μετέπειτα βασιλιά Φιλίππου του 6ου. Πολέμησε σε πολλά πεδία, υπερασπιζόμενος τον Γάλλο βασιλιά σε Κάτω Χώρες, Βρετάνη και Ακουιτανία. Πολέμησε τους Φλαμανδούς και τραυματίστηκε στη μάχη του Κασσέλ (1328). Η σύζυγός του κληρονόμησε τις εκτάσεις της μητέρας της, τις κομητείες του Αρτουά και της Βουργουνδίας. Υπεράσπισε τον Άγιο Ομέρ στη μάχη κατά του Ροβέρτου του 3ου του Αρτουά (1340), και πήρε μέρος στη μάχη διαδοχής της Βρετάνης. Η μεγαλύτερη κληρονομιά για τον Εύδη ήταν η Βουργουνδική αυλή του δουκάτου των Βαλουά. Ήταν προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, διακόσμησε καλαίσθητα όλες τις εκκλησίες. Το βασικότερο μέλημά του ήταν πάντοτε οι άριστες γειτονικές σχέσεις με το βασίλειο της Γαλλίας.
Κληρονόμοι
Ο μοναδικός επιζήσας γιός του με την Ιωάννα, Φίλιππος (1323 - 1346), πέθανε πρόωρα πριν από τον πατέρα του. Ο Εύδης όρισε διάδοχό του τον 4χρονο εγγονό του, επίσης Φίλιππο, και στη συνέχεια αποσύρθηκε και πέθανε στο Σενς.
Ελεύθερη μετάφραση απο την Αγγλική Wikipedia
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
