.
Το μοντέλο Heckscher–Ohlin είναι ένα μαθηματικό μοντέλο γενικής ισορροπίας του διεθνούς εμπορίου, που αναπτύχθηκε από τους Eli Heckscher και Bertil Ohlin στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Στοκχόλμης. Βασίζεται στη θεωρία του Ντέιβιντ Ρικάρντο για το συγκριτικό πλεονέκτημα προβλέποντας πρότυπα εμπορίου και παραγωγής με βάση τα πλεονεκτήματα των συντελεστών μιας εμπορικής περιοχής. Το μοντέλο λέει ουσιαστικά ότι οι χώρες εξάγουν τα προϊόντα που χρησιμοποιούν τους σχετικά άφθονους και φθηνούς συντελεστές παραγωγής τους και εισάγουν τα προϊόντα που χρησιμοποιούν τους σχετικά σπάνιους παράγοντες των χωρών.[1]
