.
Ο Γκυ ή Γουΐδων των Λουζινιάν (Guy de Lusignan, 1159 - 1194) ήταν Γάλλος ευγενής που έγινε βασιλικός σύζυγος των Ιεροσολύμων οδηγώντας τα στρατεύματα της πόλης στην καταστρεπτική μάχη του Χαττίν (1187).
Ήταν γιος του Ούγου Η' κόμη του Λουζινιάν. Η κομητεία βρισκόταν στο Πουατιέ, τμήμα του δουκάτου της Ακουιτανίας που ήταν υπό την εξουσία της Ελεονώρας της Ακουιτανίας, του συζύγου της Ερρίκου Β' της Αγγλίας και του υιού τους Ριχάρδου Α' του Λεοντόκαρδου. Το 1168, ο Γκυ και τα αδέλφια του σε ενέδρα σκότωσαν τον Πάτρικ κόμη του Σώλσμπερι που επέστρεφε από προσκύνημα και για την πράξη τους αυτή εξορίστηκαν από τον Ριχάρδο και κατέφυγαν στα Ιεροσόλυμα.
Το 1174 ο μεγαλύτερος αδελφός του Αμαλρίκ παντρεύτηκε την κόρη του Βαλδουίνου των Ιμπελίν και μπήκε στους κύκλους των ευγενών. Διορίστηκε κοντόσταυλος στην κομητεία της Γιάφας της βασιλομήτορος Αγνή του Κουρτεναί Κοντόσταυλος και στην συνέχεια σε ολόκληρο το βασίλειο. Ήταν ευνοούμενός της. Απομακρύνθηκε από την πολιτική της οικογένειας των Ιμπελίν και του Ραϊμόνδου Γ΄ κόμη της Τρίπολης, εξαδέλφου του βασιλιά Βαλδουΐνου Δ' Ανζού της Ιερουσαλήμ.
Πίνακας περιεχομένων
1 Βασιλιάς των Ιεροσολύμων αν και ανεπιθύμητος
2 Πτώση του βασιλείου των Ιεροσολύμων
3 Γενάρχης της δυναστείας των Λουζινιάν στην Κύπρο
4 Πηγές
5 Gallery
Βασιλιάς των Ιεροσολύμων αν και ανεπιθύμητος
Ο Ραϊμόνδος Γ΄ και ο Βοϊμόνδος Γ' της Αντιόχειας ετοιμάστηκαν να επιτεθούν στα Ιεροσόλυμα, προκειμένου να πιέσουν τον βασιλιά Βαλδουίνο Δ' να δώσει την αδελφή του Σίβυλλα ως σύζυγο στον Βαλδουίνο των Ιμπελίν. Ο Γκυ και η Σίβυλλα προχώρησαν σε βιαστικό γάμο (1180) και έτσι ο Γκυ έγινε κόμης της Γιάφας και της Ασκαλών και βάιλος του βασιλείου. Με την Σιβύλλα απέκτησε δύο κόρες, την Αλίκη και τη Μαρία, ενώ η σύζυγός του είχε ήδη έναν γιο από τον πρώτο της γάμο με τον Γουλιέλμο του Μομφερράτου. Τον γάμο ευνόησε η Αγνή. Ο Γκυ, ως υποτελής του Ερρίκου Β' της Αγγλίας που ήταν εξάδελφος του Βαλδουΐνου Δ', μπορούσε να βοηθήσει στο βασίλειο, έτσι ο Βαλδουΐνος Δ' τον ανακήρυξε αντιβασιλιά (1182).
Μετά όμως από την δειλία που έδειξε ο Γκυ απέναντι στην πολιορκία του Κεράκ από τον Σαλαντίν, τον αποκήρυξε από διάδοχο ζητώντας από την αδελφή του να ακυρώσει τον γάμο της (1183, 1184). Ο Βαλδουίνος Δ΄ ήθελε γαμπρό υπάκουο, ενώ η Σίβυλλα αρνήθηκε πεισματικά. Τότε ο Βαλδουίνος Δ΄ όρισε διάδοχό του τον Βαλδουίνο του Μομφερράτου, παιδί της Σίβυλλας από τον πρώτο της γάμο και απαγόρευσε την διαδοχή στον Γκυ και τους απογόνους του.
Έτσι όταν ο Βαλδουίνος Δ' υπέκυψε από λέπρα τον διαδέχθηκε ο ανήλικος Βαλδουίνος Ε΄ του Μομφερράτου που πέθανε σε λίγους μήνες. Ο Γκυ και η Σίβυλλα πήγαν στα Ιεροσόλυμα για την κηδεία με απώτερο σκοπό να στεφθούν, αλλά ο Ραϊμόνδος Γ' μαζί με τη νέα του σύμμαχο Μαρία Κομνηνή, μητέρα της Ισαβέλλας αντέπραττε. Τότε ο Ραϊνάλδος κατάφερε να πετύχει την υποστήριξη του λαού και της εκκλησίας προς την Σίβυλλα και ο πατριάρχης Ηράκλειος έστεψε τους νέους βασιλείς. Η ίδια μάλιστα η Σίβυλλα σε ένδειξη τιμής έβγαλε το στέμμα από το δικό της κεφάλι και το τοποθέτησε σε αυτό του συζύγου της.
Από την άλλη πλευρά ο Ραϊμόνδος Γ' και οι Ιμπελίν κατάφεραν την ακύρωση του γάμου των γονιών της Σίβυλλας. Έτσι νόμιμη διάδοχος έγινε η ετεροθαλής αδελφή της Ισαβέλλα. Αλλά ο άνδρας της Χάμφρεϋ Δ' άρχων του Τορόν δεν επιθυμούσε την ανατροπή του Γκυ, δηλώνοντας πίστη σε αυτόν και πρότεινε στον Ραϊμόνδο Γ' και τους Ιμπελίν να σταματήσουν τις προσπάθειες.
Πτώση του βασιλείου των Ιεροσολύμων
Για την ανακοπή της προέλασης του Σαλαντίν, ο Γκυ προσπάθησε να ανακουφίσει την Τιβεριάδα που επολιορκήτο από τον Σαλαντίν. Ο στρατός του που υπέφερε από έλλειψη νερού, υπέστη συντριπτική ήττα (1187) στο Χαττίν: ο Γκυ, ο αδελφός του Γοδεφρείδος, ο Ραϊνάλδος και ο Χάμφρεϊ Δ' μεταφέρθηκαν στον Σαλαντίν. Ο Σαλαντίν έδωσε στον Γκυ ένα ποτήρι νερό ως ένδειξη ότι θα του χάριζε τη ζωή, αλλά όταν ο Γκυ θέλησε να δώσει νερό στον Ραϊνάλδο, ο Σαλαντίν το πέταξε κάτω προστάζοντας ότι απαγορεύεται να το κάνει χωρίς την άδειά του. Ο Σαλαντίν κατηγόρησε τον Ραϊνάλδο για παραβίαση της συμφωνημένης ειρήνης και όταν ο Ραϊνάλδος του απάντησε ότι "έτσι κάνουν οι βασιλείς" τον αποκεφάλισε με το ξίφος του.
Η Σίβυλλα με τον Μπαλιάν του Ιμπελίν μάταια υπεράσπιζαν την πόλη των Ιεροσολύμων που έπεσε και αυτή τελικά στα χέρια του Σαλαντίν. Ο Γκυ παρέμεινε για ένα χρόνο φυλακισμένος του Σαλαντίν, ώσπου ελευθερώθηκε (1188) μετά από ικετευτικά γράμματα της Σίβυλλας. Ο Γκυ και η Σίβυλλα κατέφυγαν στην Τύρο, την μόνη πόλη που είχε μείνει χριστιανική λόγω της γενναιότητας του Κορράδου του Μομφερράτου. Ο Κορράδος αρνήθηκε να δώσει άσυλο στη Σίβυλλα και στον Γκυ που στρατοπέδευσε για μήνες έξω από τα τείχη της πόλης. Ο Γκυ στο άκουσμα της προέλασης της Γ΄ Σταυροφορίας υπό τον Φίλιππο Β΄ της Γαλλίας και τον Ριχάρδο Α' τον Λεοντόκαρδο άρχισε την πολιορκία της Άκρας. Η βασίλισσα τον ακολούθησε, αλλά πέθανε μαζί με τις κόρες τους στην μεγάλη επιδημία του 1190 και έτσι ο Γκυ έχασε όλα τα δικαιώματά του για τον θρόνο των Ιεροσολύμων. Η οικογένεια των Ιμπελίν αμέσως χώρισαν την Ισαβέλλα από τον σύζυγο της Χάμφρεϊ του Τορόν, που τόσο δειλά είχε υποταχθεί στον Γκυ και την πάντρεψαν με τον Κορράδο του Μομφερράτου. Ο Γκυ άφησε την Άκρα (1191) προκειμένου να συναντήσει τον παλιό του επικυρίαρχο Ριχάρδο Α' στην Κύπρο και του δήλωσε όρκο πίστης και υποταγής. Τον βοήθησε σε όλες τις επιχειρήσεις του και στην κατάκτηση της Κύπρου από τον Ισαάκιο, ενώ όταν έφτασαν στην Άκρα βρήκαν αντίθετους τον βασιλιά Φίλιππο Β' της Γαλλίας και τον δούκα Λεοπόλδο Ε΄ της Αυστρίας που υποστήριζαν τον Κορράδο.
Γενάρχης της δυναστείας των Λουζινιάν στην Κύπρο
Στην σύγκρουση που ακολούθησε με τον Σαλαντίν, ο Γκυ επέδειξε ένα λαμπρό δείγμα του ιπποτικού του χαρακτήρα σώζοντας την ζωή του Κορράδου όταν περικυκλώθηκε από τους εχθρούς, παίρνοντας με την γενναιότατη αυτή πράξη του μεγάλο προβάδισμα στην διαδοχή του θρόνου. Ο Ριχάρδος Α', παρά την αποτυχία της Γ' Σταυροφορίας, παρέμενε προκειμένου να ρυθμίσει το ζήτημα της διαδοχής. Τελικά οι βαρόνοι μετά από ψηφοφορία έδωσαν το στέμμα στον Κορράδο και την Ισαβέλλα. Μετά από λίγες ημέρες οι Ασσασίνοι δολοφόνησαν τον Κορράδο (1192) και αργότερα η Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον 3ο της σύζυγο Ερρίκο της Καμπανίας. Ο Γκυ παρηγορήθηκε αγοράζοντας την Κύπρο τo 1192 από τους Ναΐτες, στους οποίους είχε πωλήσει τη νήσο ο Ριχάρδος Α'. Aυτοαποκαλούνταν βασιλιάς Ιεροσολύμων. Το 1194 απεβίωσε και ενταφιάστηκε στο ναό των Ναΐτών της Λευκωσίας. Στην Κύπρο τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Αμαλρίκ, στον οποίο ο Ερρίκος ΣΤ' της Γερμανίας απένειμε τον τίτλο του βασιλιά. Το 1197, μετά το θάνατο του 3ου της συζύγου, η Ισαβέλλα παντρεύεται τον Αμαλρίκ, που ως βασιλιάς της Ιερουσαλήμ είναι ο Αμαλρίκ Β'.
Πηγές
Bernard Hamilton, "Women in the Crusader States: The Queens of Jerusalem", in Medieval Women, edited by Derek Baker. Ecclesiastical History Society, 1978
Bernard Hamilton, The Leper King and his Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem, Cambridge University Press, 2000.
Guida Jackson, Women Who Ruled, 1998
Robert Payne, The Dream and the Tomb, 1984
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
