ART

 

EVENTS

Η Τίνα Φέι (Elizabeth Stamatina "Tina" Fey, 18 Μαΐου 1970) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, κωμικός, σεναριογράφος και παραγωγός, περισσότερο γνωστή για τη δουλειά της στη χιουμοριστική εκπομπή Saturday Night Live (SNL, 1997-2006) και την κωμική σειρά 30 Rock (2006-2013) καθώς και τις ταινίες Τα Κακά Κορίτσια (Mena Girls, 2004), Μαμάδες χωρίς Μωρό (Baby Mama, 2008) και Ραντεβού για Παντρεμένους (Date Night, 2010).

Tina Fey Muppets Most Wanted Premiere (cropped)

Η Φέι πρωτοασχολήθηκε με την κωμωδία όταν συμμετείχε στο κωμικό γκρουπ αυτοσχεδιασμού The Second City με έδρα το Σικάγο. Αργότερα έγινε μέλος της συγγραφικής ομάδας του SNL και έπειτα μέλος του καστ, γνωστή περισσότερο για τη θέση της ως συμπαρουσιάστρια του Weekend Update, το τμήμα ειδήσεων της εκμπομπής. Το 2004 έγραψε το σενάριο της ταινίας Τα Κακά Κορίτσια στην οποία και πρωταγωνίστησε. Αφού αποχώρησε από το SNL το 2006, δημιούργησε την τηλεοπτική σειρά 30 Rock, μια κωμωδία βασισμένη στις εμπειρίες της στο SNL. Στη σειρά η Φέι υποδύεται την αρχισεναριογράφο μιας πλασματικής κωμικής εκπομπής. Το 2008, πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Μαμάδες χωρίς Μωρό μαζί με την πρώην συνεργάτιδά της στο SNL Έιμι Πόλερ. Το 2010 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Στιβ Καρέλ στην ταινία Ραντεβού για Παντρεμένους και με τον Γουίλ Φέρελ στην ταινία κινουμένων σχεδίων Μεγαλοφυής (Megamind).

Η Φέι έχει βραβευτεί με επτά Emmy, δύο Χρυσές Σφαίρες, πέντε Screen Actors Guild Awards, τέσσερα Writers Guild of America Awards και έχει λάβει υποψηφιότητα για Γκράμι για το αυτοβιογραφικό της βιβλίο "Bossypants", το οποίο σκαρφάλωσε στην κορυφή της λίστας μπεστ σέλερ της εφημερίδας The New York Times. Το 2008, το Associated Press έδωσε στη Φέι το βραβείο Entertainer of the Year για τη σατιρική απεικόνιση της ως την υποψήφια για τη θέση του αντιπροέδρου Σάρα Πέιλιν, σε μια γκεστ εμφάνισή της στο SNL και το 2010 έλαβε το βραβείο Mark Twain Prize for American Humor.[3] Στις 13 Ιανουαρίου 2013, η Φέι παρουσίασε μαζί με την Έιμι Πόλερ την 70ή απονομή των Χρυσών Σφαιρών. Ήταν η πρώτη φορά που οικοδεσπότης των βραβείων ήταν γυναίκα και για την παρουσιάσή τους έλαβαν εξαιρετικές κριτικές.[4]

Πρώτα χρόνια

Η Φέι γεννήθηκε στο Άπερ Ντάρμπι της Πενσυλβάνια. Η μητέρα της, Ζηνοβία "Τζιν" Ξενάκη[5][6] είναι μεσίτρια ελληνικής καταγωγής[7] και ο πατέρας της, Ντόναλντ Φέι είναι συγγραφέας γερμανικής και σκωτσέζικης καταγωγής.[5][8][9] Έχει έναν αδερφό, τον Πίτερ, ο οποίος είναι οχτώ χρόνια μεγαλύτερός της.[5][10]

Η Φέι ήρθε σε επαφή με την κωμωδία σε μικρή ηλικία και έχει δηλώσει:

Θυμάμαι τους γονείς μου να με περνάνε κρυφά για δω το "Φρανκενστάιν Τζούνιορ". Βλέπαμε επίσης μαζί το "Saturday Night Live" ή τους "Monty Python" ή παλιές ταινίες των Αδελφών Μαρξ. Ο πατέρας μου μας άφηνε να μείνουμε ξύπνιοι ως αργά για να δούμε τη σειρά "The Honeymooners". Δεν μας επέτρεπε όμως να δούμε τους "Flintstones": ο μπαμπάς μου τους μισούσε γιατί ήταν αντιγραφή των "Honeymooners".[11] Έχω βασικά πολύ λίγη γνώση για τους "Flintstones" για κάποιον της ηλικίας μου.

Η Φέι επίσης μεγάλωσε παρακολουθώντας την καναδική χιουμοριστική εκπομπή Second City Television και έχει αναφέρει την Κάθριν Ο' Χάρα ως πρότυπό της.[12]

Η Φέι φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Κάρντινγκτον και στο Γυμνασίο του Μπέβερλι Χιλς στο Άπερ Ντάρμπι.[13] Ήδη από το γυμνάσιο, ήξερε ότι την ενδιέφερε η κωμωδία.[11] Η Φέι φοίτησε στο Λύκειο Άπερ Ντάρμπι[14] όπου ήταν μέλος της χορωδίας, την ομάδας υποκριτικής, της ομάδας τένις και συντάκτρια της σχολικής εφημερίδας.[14][15] Επίσης έγραφε ανώνυμα στη στήλη της εφημερίδας The Acorn.[16] Η Φέι γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια όπου σπούδασε συυγραφή σεναρίου και υποκριτική.[13][17][18] Αποφοίτησε το 1992 με πτυχίο στην υποκριτική.[19]
Καριέρα
1997-2006: Saturday Night Live

Ενώ έκανε σόου με το γκρουπ The Second City το 1997, η Φέι υπέβαλε διάφορα σενάρια στην εκπομπή Saturday Night Live (SNL), κατόπιν αιτήματος του αρχισεναριογράφου Άνταμ Μακέι.[7] Προσελήφθη ως σεναριογράφος[20] του SNL μετά από συνάντησή της με το δημιουργό της εκπομπής Λορν Μάικλς και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη.[21] Αρχικά η Φέι τα βρήκε δύσκολα στο SNL. Το πρώτο της σκετς που προβλήθηκε ήταν μια σάτιρα της παρουσιάστριας Σάλι Τζέσι Ράφαελ και πρωταγωνίστησε ο Κρις Φάρλεϊ.Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref>· μη έγκυρα ονόματα, π.χ. πάρα πολλά

Η Φέι έπαιξε ως κομπάρσος σε ένα από τα επεισόδια της εκπομπής το 1998[22] και αφού είδε τον εαυτό της στην τηλεόραση αποφάσισε να κάνει δίαιτα[23] και έχασε περίπου 14 κιλά. Σε δήλωσή της στην εφημερίδα The New York Times είπε: "Το βάρος μου ήταν απολύτως φυσιολογικό. Αλλά ήμουν εδώ στη Νέα Υόρκη, είχα λεφτά και δεν μπορούσα να αγοράσω καθόλου ρούχα. Αφου έχασα βάρος, υπήρχε ενδιαφέρον να με βάλουν μπροστά στην κάμερα."[24] Το 1999, ο Μακέι αποσύρθηκε ως αρχισεναριογράφος, μια κίνηση που οδήγησε τον Λορν Μάικλς να προσεγγίσει τη Φέι για τη θέση.[21] Η Φέι έγινε η πρώτη γυναίκα αρχισεναριογράφος της εκπομπής.[25] Το 2000, η Φέι άρχισε να εμφανίζεται στα σκετς[7] και μαζί με τον Τζίμι Φάλον έγιναν οι παρουσιαστές του τμήματος ειδήσεων της εκπομπής με τον τίτλο Weekend Update.[26] Η Φέι είπε ότι δεν ζήτησε να κάνει δοκιμαστικό αλλά ότι ο Μάικλς την προσέγγισε.[23][27] Ο Μάικλς εξήγησε ότι υπήρχε "χημεία" μεταξύ της Φέι και του Φάλον.[27] Ο Μάικλς ωστόσο, αποκάλυψε ότι η κίνησή του να διαλέξει τη Φέι ήταν ριψοκίνδυνη εκείνη την περίοδο.[28] Ο ρόλος της στο Weekend Update έλαβε θερμής αποδοχής από τους κριτικούς.[29][30][31]

Το 2001, η Φέι και η συγγραφική ομάδα βραβεύτηκαν με Writers Guild of America Award για το σπέσιαλ επεισόδιο της 25ης επετείου του SNL.[7] Την επόμενη χρονιά, βραβεύτηκαν με Emmy Καλύτερου Σεναρίου σε Μουσικό, Κωμικό ή Ποικίλης Ύλης Πρόγραμμα.[32] Η συνεργασία του Φάλον και της Φέι στο Weekend Update τελείωσε το Μάιο του 2004, μετά την αποχώρηση του Φάλον από την εκπομπή.[33] Τον αντικατέστησε η Έιμι Πόλερ.[34] Ήταν η πρώτη φορά που δύο γυναίκες παρουσίαζαν το Weekend Update.[35] Η Φέι αποκάλυψε ότι αυτή "προσέλαβε" την Πόλερ ως συμπαρουσιάστριά της.[36] Η κριτική αποδοχή της συνεργασίας του ήταν θετική.[34]

Ο 31ος κύκλος επεισοδίων του Saturday Night Live ήταν ο τελευταίος για τη Φέι, καθώς αποχώρησε για να αναπτύξει τη σειρά 30 Rock.[37]
2006-2013: 30 Rock
Η Φέι στα γυρίσματα ενός επεισοδίου της σειράς 30 Rock στο Rockefeller Center τον Οκτώβριο του 2007.[38]

Το 2002, η Φέι πρότεινε ένα πιλοτικό επεισόδιο μιας κωμικής σειράς με θέμα ένα δελτίο ειδήσεων καλωδιακού καναλιού στο NBC, το οποίο και απέρριψε. Το πιλοτικό επεισόδιο άλλαξε και αφορούσε μια σειρά στο στιλ του SNL και το NBC το ενέκρινε.[39] Υπέγραψε συμβόλαιο με το NBC το Μάιο του 2003.[40] Ξεκίνησε να δουλεύει το πρότζεκτ με τον προσωρινό τίτλο Untitled Tina Fey Project.[41] Το πιλοτικό επεισόδιο, που σκηνοθέτησε ο Άνταμ Μπερνστάιν[42] επικεντρωνόταν σε μια αρχισεναριογράφο μιας χιουμοριστικής εκπομπής και στο πως χειριζόταν τη σχέση της με τον πρωταγωνιστή της εκπομπής καθώς και τον παραγωγό.[43] Τον Οκτώβριο του 2006, το πιλοτικό επεισόδιο προβλήθηκε στο NBC με τον τίτλο 30 Rock. Παρά το γεγονός ότι το επεισόδιο έλαβε εξαιρετικές κριτικές[44] τερμάτισε τρίτο σε τηλεθέαση.[45]

Το κανάλι ανανέωσε τη σειρά για δεύτερο κύκλο επεισοδίων, ο οποίος ξεκίνησε να προβάλλεται τον Οκτώβριο του 2007.[46] Ο τρίτος κύκλος έκανε πρεμιέρα στις 30 Οκτωβρίου 2008. Το πρώτο επεισόδιο του τρίτου κύκλου ήταν το υψηλότερο σε τηλεθέαση επεισόδιο ολόκληρης της σειράς.[47] Τον Ιανουάριο του 2009, το NBC ανανέωσε το 30 Rock για τον τέταρτο κύκλο επεισοδίων.[48]

Το 2007, η Φέι έλαβε υποψηφιότητα για Emmy[49] Καλύτερη Α' Γυναικείας Ερμηνείας σε Κωμική Σειρά[50] ενώ η σειρά βραβεύτηκε με το Emmy Καλύτερης Κωμικής Σειράς.[51] Το 2008, βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα[52], Screen Actors Guild Award[53] και Emmy A' Γυναικείου Ρόλου.[54] Την επόμενη χρονιά, η Φέι βραβεύτηκε ξανά με τη Χρυσή Σφαίρα και το Screen Actors Guild Award Α' Γυναικείου Ρόλου[52][55] και έλαβε υποψηφιότητα για Emmy.[56] Το 2010, έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου[57] και κέρδισε το Screen Actors Guild Award Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο.[58] Το Μάρτιο του 2010, η σειρά ανανεώθηκε για τον πέμπτο κύκλο επεισοδίων.[59] Για τον έκτο κύκλο επεισοδίων η πρεμιέρα της σειράς καθυστέρησε εξαιτίας της εγκυμοσύνης της Φέι. Η Φέι ανέφερε ότι η ερμηνεία της στη σειρά είναι εμπνευσμένη από την Τζούλια Λουί-Ντρέιφους[60], η οποία εμφανίστηκε στη σειρά ως Λιζ Λέμον, ο χαρακτήρας της Φέι, στο 84ο επεισόδιο τηε σειράς που προβλήθηκε ζωντανά. Στις 11 Μαΐου 2012 ανακοινώθηκε ότι η σειρά ανανεώθηκε για τον έβδομο και τελευταίο κύκλο, ο οποίος ολοκληρώθηκε σε 13 επεισόδια.
Κινηματογράφος

Το 2002, η Φέι εμφανίστηκε στην κωμωδία Martin & Orloff.[61] Έκανε το ντεμπούτο της ως σεναριογράφος και συμπρωταγωνίστρια το 2004 με την ταινία Τα Κακά Κορίτσια (Mean Girls). Οι χαρακτήρες της ταινίας είναι βασισμένοι στη σχολική ζωή της Φέι στο Λύκειο Άπερ Ντάρμπι[62] και στο βιβλίο "Queen Bees and Wannabes" της Ρόζαλιντ Γουάιζμαν.[63] Το καστ περιλάμβανε πρώην μέλη του SNL όπως Τιμ Μέντοουζ, Άνα Γκαστάιερ και Έιμι Πόλερ. Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές[64] και έγινε εισπρακτική επιτυχία αποφέροντας 129 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[65]
Η Τίνα Φέι και η Έιμι Πόλερ στην πρεμιέρα της ταινίας Μαμάδες χωρίς Μωρό στη Νέα Υόρκη

Το 2004, σε συνέντευξή της, η Φέι εξέφρασε την επιθυμία ότι θα ήθελε να γράφει και να σκηνοθετεί ταινίες στις οποίες θα παίζει με μικρούς ρόλους.[14] Το 2007 δάνεισε τη φωνή της στην ταινία κινουμένων σχεδίων Aqua Teen Hunger Force Colon Movie Film for Theaters.[66] Το 2008 μαζί με την Έιμι Πόλερ πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Μαμάδες χωρίς Μωρό (Baby Mama). Τη σκηνοθεσία και το σενάριο ανέλαβε ο Μάικλ Μακαλερς. Η ταινία επικεντρωνόταν στην Κέιτ, μια επιχειρηματία η οποία θέλει να αποκτήσει παιδί, αλλά είναι δύσκολο να μείνει έγκυος και αποφασίσει να να βρει μια παρένθετη μητέρα, την Άντζι, η οποία είναι απατεώνισσα.[67] Η ταινία έλαβε μικτές σχόλια, αλλά αρκετοί κριτικοί επάινεσαν την ερμηνεία της Φέι.[68] Τα συνολικά έσοδα της ταινίας έφτασνα τα 64,1 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[69]

Ακολούθησε η ιαπωνική ταινία Ponyo (Gake no Ue no Ponyo, 2008), στην οποία η Φέι δάνεισε τη φωνή της στην αμερικανική εκδοχή.[70] Το 2009 εμφανίστησε στην ταινία Ο Ψευταράς (The Invention of Lying)[71] μαζί με τους Ρίκι Τζερβές, Τζένιφερ Γκάρνερ και Ρομπ Λόου.[72] Ο επόμενος ρόλος της ήταν στην κωμωδία Ραντεβού για Παντρεμένους (Date Night) το 2010.[73] Η πλοκή της ταινίας εστιάζει σε ένα παντρεμένο ζευγάρι, που υποδύονται η Φέι και ο Στιβ Καρέλ, οι οποίοι βγαίνουν σε ένα καταστροφικό ραντεβού.[74] Την ίδια χρονιά δάνεισε τη φωνή της στην ταινία Μεγαλοφυής (Megamind).[75] Με συνολικά έσοδα 321,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, το Μεγαλοφυής είναι η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της Φέι μέχρι σήμερα.[76]

Τον Ιανουάριο του 2011, ανακοινώθηκε η συμμετοχή της Φέι στην αισθηματική κωμωδία Ξέχασέ το! (Admission). Την ταινία σκηνοθέτησε ο Πολ Γουέιτζ και συμπρωταγωνιστεί ο Πολ Ραντ.
Προσωπική ζωή

Η Φέι γνώρισε τον Τζεφ Ρίτσμοντ, τον τωρινό συνθέτη του 30 Rock στην ομάδα αυτοσχεδιασμού The Second City. Ήταν μαζί για επτά χρόνια πριν παντρευτούν σε μια ελληνική ορθόδοξη τελετή στις 3 Ιουνίου 2001.[77] Έχουν αποκτήσει δύο κόρες, την Άλις Ζηνοβία Ρίτσμοντ η οποία γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2005[78] και την Πενέλοπι Αθηνά Ρίτσμοντ η οποία γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011.[79][80] Τον Απρίλιο του 2009, οι Φέι και Ρίτσμοντ αγόρασαν ένα διαμέρισμα αξίας 3,4 εκατομμυρίων δολαρίων στο Μανχάταν.[81]

Η Φέι έχει μια ουλή στο πηγούνι της και στο μάγουλό της, η εξήγηση της οπίας είχε παραμείνει κρυφή μέχρι το 2008 όπου ένα αφιέρωμα του περιοδικού Vanity Fair αποκάλυψε την αλήθεια.[82] Η ίδια μίλησε για την ουλή της στην αυτοβιογραφία της όπου αποκάλυψε "Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου μου στο νηπιαγωγείο, με μαχαίρωσε στο πρόσωπο ένας άγνωστος στο στενό πίσω από το σπίτι μου".
Φιλμογραφία
Ως σεναριογράφος[83]

Έτος Τίτλος Μέσο Σημειώσεις
1997–2006 Saturday Night Live TV Αρχισεναριογράφος 1999-2006
Emmy Καλύτερου Σεναρίου σε Μουσικό, Κωμικό ή Ποικίλης Ύλης Πρόγραμμα (2002)
Υποψηφιότητα Emmy Καλύτερου Σεναρίου σε Μουσικό, Κωμικό ή Ποικίλης Ύλης Πρόγραμμα (2001, 2003)
2004 Τα Κακά Κορίτσια (Mean Girls) Κινηματογράφος Υποψηφιότητα Writers Guild of America Award Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου
2006–2013 30 Rock TV 29 επεισόδια
Emmy Καλύτερου Σεναρίου Κωμικής Σειράς (2008)
Υποψηφιότητα Emmy Καλύτερου Σεναρίου Κωμικής Σειράς (2007, 2010)
2011 Bossypants Βιβλίο Υποψηφιότητα Γκράμι Καλύτερο Άλμπουμ με Απαγγελία (2012)
2011 Saturday Night Live TV Παρουσιάστρια


Ως ηθοποιός[83]

Έτος Τίτλος Μέσο Ρόλος Σημειώσεις
1998–2006, 2008, 2010, 2011 Saturday Night Live TV Διάφοροι ρόλοι Μέλος του καστ από το 1998 μέχρι το 2006, παρουσιάστρια του Weekend Update (2000-2006), οικοδέσποινα τις χρονιές 2008, 2010, 2011 και πέντε εμφανίσεις ως Σάρα Πέιλιν
Emmy Καλύτερης Guest Ηθοποιού σε Κωμική Σειρά (2009)
Υποψηφιότητα Emmy Καλύτερης Guest Ηθοποιού σε Κωμική Σειρά (2010, 2011)
1999 Upright Citizens Brigade TV Κέρι Ντάουνι 1 επεισόδιο
2002 Martin & Orloff Κινηματογράφος Γυναίκα από το Νότο
2004 Τα Κακά Κορίτσια (Mean Girls) Κινηματογράφος Κυρία Νόρμπουρι
2006 Artie Lange's Beer League Κινηματογράφος Γραμματέας γυμναστηρίου
2006 Ο Άντρας της Χρονιάς (Man of the Year) Κινηματογράφος Τίνα Φέι
2006–2013 30 Rock TV Λιζ Λέμον 139 επεισόδια
Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Τηλεοπτική Σειρά, Μιούζικαλ ή Κωμωδία (2007, 2008)
Emmy Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας σε Κωμική Σειρά (2008)

Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Κωμική Σειρά (2007, 2008, 2009, 2013)
Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ (2008)
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Τηλεοπτική Σειρά, Μιούζικαλ ή Κωμωδία(2009, 2010, 2011, 2012)
Υποψηφιότητα Emmy Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας σε Κωμική Σειρά (2007, 2009, 2010μ 2011, 2012)
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Κωμική Σειρά (2010, 2011, 2012)
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ (2007, 2009, 2010, 2011)

2007 Aqua Teen Hunger Force Colon Movie Film for Theaters Κινηματογράφος Γιγάντιο Μπουρίτο φωνή
2008 Μαμάδες χωρίς Μωρό (Baby Mama) Κινηματογράφος Κέιτ Χόλμπρουκ
2008 Ponyo (Gake no Ue no Ponyo) Κινηματογράφος Λίσα φωνή (αγγλική εκδοχή)
2009 Ο Ψευταράς (The Invention of Lying) Κινηματογράφος Σέλεϊ
2009 SpongeBob's Truth or Square TV Τίνα Φέι
2010 Ραντεβού για Παντρεμένους (Date Night) Κινηματογράφος Κλερ Φόστερ
2010 Μεγαλοφυής (Megamind) Κινηματογράφος Ροξάν Ρίτσι φωνή
2011 Phineas and Ferb TV Άναμπελ φωνή
2012 iCarly TV Τίνα Φέι 1 επεισόδιο
2013 Ξέχασέ το! (Admission) Κινηματογράφος Πόρσα Νέιθαν


Παραπομπές

(Αγγλικά) Discogs. 3085324. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Internet Broadway Database. 515824. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Levy, Glen (10 Νοεμβρίου 2010). «Tina Fey Wins Mark Twain Prize for American Humor». Time. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Alvarez, Alex (13 Ιανουαρίου 2013). «How Did Tina Fey and Amy Poehler Do as Golden Globes Hosts?». ABC News. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Hiltbrand, David (28 Απριλίου 2004). «A 'grounded' Tina Fey expands her territory to movies». The Philadelphia Inquirer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-12. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Tina Fey. Rachael Ray.
Heffernan, Virginia (3 Νοεμβρίου 2003). «Annals of Entertainment: Anchor Woman; Tina Fey rewrites late-night comedy». The New Yorker. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Willard, Chris (1 Δεκεμβρίου 2008). «Tina Fey Reveals Trauma Behind Her Scar». People. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Armstrong, Stephen (22 Φεβρουαρίου 2009). «Tina Fey and the success of 30 Rock». The Times (London): σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Tina Fey: Bookish bombshell». Associated Press. MSNBC. 4 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Murray, Noel (1 Νοεμβρίου 2006). «Interviews: Tina Fey». The A.V. Club. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Levine, Stuart (30 Ιουλίου 2007). «Tina Fey». Variety. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Wall of Fame — Tina Fey». Upper Darby High School Wall of Fame. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Stein, Joel (18 Απριλίου 2004). «Goddess of the Geeks». Time. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Spitznagel, Eric (Ιανουάριος 2008). «Tina Fey Interview». Playboy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Iουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Dunn, Jancee (Απρίλιος 2008). «Tina Fey: Funny Girl». Reader's Digest: σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Tina Fey Gets the Last Laugh». Fox News. 25 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. «Back in the late 1980s, Fey and the other 'AP-class brainiac nerds', as she called her clique, used to sit together in the lunchroom at suburban Philadelphia's Upper Darby High School, making up nasty nicknames for their classmates»
Kaplan, James (9 Μαρτίου 2008). «Making It All Work». Parade. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Adams, Guy (4 Οκτωβρίου 2008). «Tina Fey: Queen of satire». The Independent (London). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Levin, Gary (8 Φεβρουαρίου 2001). Fey makes way in funnyman's world, σελ. 04.D.
Gay, Jason (4 Μαρτίυ 2001). «Meet Four-Eyed New Sex Symbol, 'Weekend Update' Anchor Tina Fey». The New York Observer. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Booth, William (5 Μαΐου 2004). Behind the glasses, Fey is a former mean girl.
Van Meter, Jonathan (Μάρτιος 2010). Miss Tina Regrets, σελ. 461.
Witchel, Alex (25 Νοεμβρίου 2001). «Counterintelligence; 'Update' Anchor: The Brains Behind Herself». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Everit, George (10 Μαΐου 2004). «SuicideGirls Interview with Tina Fey». SuicideGirls. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«'SNL' Picks Fallon & Fey to do 'News'». Daily News. 6 Οκτωβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Wolk, Josh (2000-10-04). «'Night' Crew». Entertainment Weekly.
Kennedy, Randy (2004-10-12). «A First for Fake News; 'Weekend Update' Pairs Female Anchors, but the Goal Is Comedy, Not Equal Opportunity». The New York Times: σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Tucker, Ken (2001-03-02). «Saturday Night Live — TV Review». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Winters, Rebecca (15 Δεκεμβρίου 2003). «10 questions for Dennis Miller». Time (CNN). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Bianco, Robert (19 Μαρτίου 2001). «Critic's Corner: Robert Bianco». USA Today. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
O'Neil, Tom (9 Οκτωβρίου 2008). «Do Tina Fey + Sarah Palin = Emmy Award?». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Neumaier, Joe (5 Οκτωβρίου 2004). «Comedy Vehicle Jimmy Fallon and Queen Latifah grab a souped-up 'Taxi' to yukville». Daily News. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Sklar, Rachel (10 Δεκεμβρίου 2010). Live from New York, it's Ladies Night!. RedEye, σελ. 32. «It was big news when Amy Poehler joined Tina Fey at the Weekend Update desk, replacing the departed Jimmy Fallon»
Kennedy, Randy (12 Δεκεμβρίου 2004). «A First for Fake News; 'Weekend Update' Pairs Female Anchors, but the Goal Is Comedy, Not Equal Opportunity». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Traister, Rebecca (13 Δεκεμβρίου 2005). «Tina Fey makes Broadsheet's day». Salon.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Klatell, James M. (22 Ιουλίου 2006). «That's The News For Tina Fey». Associated Press. CBS News. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«30 Rock on Ice! 30 Ricecapades!». Popsugar.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Poniewozik, James (18 Σεπτεμβρίου 2006). «Do Not Adjust Your Set». Time Time]]. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Schneider, Michael (5 Μαΐου 2003). «Peacock updates SNL anchor's deal». Variety. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Friend, Tad (24 Απριλίου 2006). «Shows About Shows». The New Yorker. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Pilot. 30 Rock.
Adalian, Josef (1 Φεβρουαρίου 2005). «Bruck finds Ring leader». Variety. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Allan, Marc D. (22 Αυγούστου 2007). «Polished 'Rock' Rolls On». The Washington Post. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Kissell, Rick (12 Οκτωβρίου 2006). «NBC's Rock solid in premiere». Variety. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«'30 Rock' renewed by optimistic NBC». Associated Press. MSNBC. 8 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Starr, Michael (1 Νοεμβρίου 2008). 'Rock' Rolls, σελ. 57. «The third-season premiere of Tina Fey's sitcom, 30 Rock, averaged 8.5 million viewers Thursday — a new record for the show. The episode also set a 30 Rock record in adults 18–49 ... timeslot (in total viewers and adults 18–49)»
«NBC Renews '30 Rock,' 'The Office,' 'Biggest Loser'». The New York Times. Associated Press. 16 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Tina Fey Emmy Award Winner». Emmys.com. 29 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Gold, Matea (8 Αυγούστου 2009). «Will Tina Fey get the last laugh?». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Kronfeld, Melissa Jane (19 Σεπτεμβρίου 2007). «Tina: Jerry Joins "Rock"». New York Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-04. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«HFPA — Awards Search». Golden Globes Official Website. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Germain, David (27 Ιανουαρίου 2008). «`No Country' Wins Key SAG Prizes». Associated Press. Fox News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-11-20. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Silverman, Stephen M. (21 Σεπτεμβρίου 2008). «Tina Fey and Jeff Probst Win Emmy Awards». People. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Associated Press (26 Ιανουαρίου 2009). «Ledger and Winslet win again at SAG awards». The Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
O'Neil, Tom (20 Σεπτεμβρίου 2009). «'30 Rock' repeats at Emmys but Toni Collette among new faces». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
van Druten, Rebekah (18 Ιανουαρίου 2010). «Avatar wins best film». ABC News. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Puig, Claudia (23 Ιανουαρίου 2010). «Bullock, Bridges take top SAG acting honors». USA Today. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Stelter, Brian; Julie Bloom (8 Μαρτίου 2010). «Renewed: '30 Rock,' 'Office' and 'Community'». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Julia Louis-Dreyfus». People. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. "After winning an Emmy for outstanding lead comedic actress in 2008, Tina Fey thanked Julia Louis-Dreyfus. 'When I don't know how to quite play a scene, my husband will say just try to act like Julia Louis-Dreyfus,' she said. 'So thank you, Julia, that is really working out for me.'"
Drucker, Michael (31 Οκτωβρίου 2005). «IGN: Martin & Orloff». IGN. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Otto, Jeff (23 Απριλίου 2004). «IGN Interviews Tina Fey». IGN, σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Grimm, Bob (6 Μαίου 2004). «School Warfare». Tucson Weekly. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Mean Girls (2004): Reviews». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Τα Κακά Κορίτσια στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Piccalo, Gina (8 Απριλίου 2007). «Subversive. Incomprehensible. With fries.». Los Angeles Times: σελ. 2. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Schwarzbaum, Lisa (25 Απριλίου 2008). «Baby Mama — Movie Review». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
McCarthy, Todd (20 Απριλίου 2008). «Baby Mama Review». Variety. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Μαμάδες χωρίς Μωρό στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Turan, Kenneth (13 Αυγούστου 2009). «'Ponyo' Is a Charming Fish Story». Los Angeles Times.
«Adoption groups angry with 'Orphan' stereotypes». San Francisco Chronicle. Associated Press. 16 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Fey Joins Gervais Comedy 'Truth'». Entertainment Weekly. 21 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Grosz, Christy (10 Ιουνίου 2009). «Tina Fey: Let's face it; she rocks». Los Angeles Times: σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Funny couple gets hitched». The Province. 17 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Ebert, Roger (3 Νοεμβρίου 2010). «Megamind». Chicago Sun-Times. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
«Tina Fey Box Office Results». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Mock, Janet. «Tina Fey Biography». People. σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Reardanz, Karen (1 Οκτωβρίου 2005). «'SNL' Star Tina Fey Gives Birth to Girl». San Francisco Chronicle. Associated Press. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Hammel, Sara (12 Αυγούστου 2011). «Tina Fey Welcomes Daughter Penelope Athena». People. People. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Peterson, Todd (21 Οκτωβρίου 2005). «SNL's Tina Fey Back From Maternity Leave». People. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.
Rovzar, Chris (21 Απριλίου 2009). «Tina Fey Upgrades on West End Avenue». New York.
Dowd, Maureen (Ιανουάριος 2009). «What Tina Wants». VanityFair.com. Vanity Fair (Condé Nast Publications). Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. "... a faint scar runs across Tina Fey’s left cheek, the result of a violent cutting attack by a stranger when Fey was five. Her husband says, “It was in, like, the front yard of her house, and somebody who just came up, and she just thought somebody marked her with a pen.” ..."
«Tina Fey – Filmography by TV series». Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013.

Αμερικανοί

Αμερικανικές ταινίες

Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες

Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License