Ελλάς Βερόνα
|
|
Στην Ευρώπη είναι πιο γνωστή απλά ως «Βερόνα». Όμως, από τους κατοίκους της πόλης αποκαλείται «Ελλάς» για να ξεχωρίζει από την άλλη ομάδα της πόλης, την Κιέβο Βερόνα, η οποία επίσης αγωνίστηκε στην Α΄ κατηγορία (Serie A) τα πρόσφατα χρόνια. Έχει χρώματα το μπλε και το κίτρινο και το συνηθισμένο παρατσούκλι της είναι gialloblu (κίτρινο-μπλε). Ως έμβλημά της έχει το έμβλημα της πόλης: κίτρινο σταυρό σε γαλάζιο φόντο. Άλλα παρατσούκλια της ομάδας είναι Mastini (μαντρόσκυλα) και Scaligeri (από τη μεσαιωνική οικογένεια Scala που διαφέντευε την πόλη). Ως έδρα χρησιμοποιεί το Στάδιο Μπεντεγκόντι (Stadio Marcantonio Bentegodi), χωρητικότητας 39.211 θεατών.
Η ομάδα ιδρύθηκε το 1903 από μια ομάδα φοιτητών. Της έδωσαν την επωνυμία «Ελλάς» έπειτα από υπόδειξη ενός καθηγητή της κλασικής φιλολογίας, θεωρώντας ότι ήταν ένα αρχαίο ένδοξο όνομα. Την εποχή εκείνη το ποδόσφαιρο παιζόταν κυρίως στις μεγάλες πόλεις της ΒΔ Ιταλίας, έτσι το ενδιαφέρον των κατοίκων της Βερόνα για το νέο άθλημα δεν ήταν ιδιαίτερο. Το ενδιαφέρον αυξήθηκε έπειτα από έναν αγώνα επίδειξης που έδωσαν στο ρωμαϊκό αμφιθέατρο της πόλης οι δυο ομάδες της Βερόνα το 1906. Έκτοτε τόσο ο κόσμος όσο και ο τύπος άρχισε να ασχολείται περισσότερο. Τα πρώτα αυτά χρόνια η Ελλάς Βερόνα συναγωνιζόταν με την τοπική αντίπαλο Μπεντεγκόντι (Bentegodi) και με τρεις τέσσερις άλλες ομάδες της γύρω περιοχής. Πιο δυνατός αντίπαλος στο τοπικό πρωτάθλημα ήταν η Βιτσέντζα Κάλτσιο (Vicenza Calcio), το ντέρμπι με την οποία συγκινεί μέχρι σήμερα. Ως το 1926 η Ελλάς αγωνιζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα, αφού δεν υπήρχε εθνική κατηγορία. Το 1911 κατάφερε να φτιάξει ένα πιο αξιοπρεπές γήπεδο ώστε να συμμετάσχει στο προκριματικό τουρνουά για το πρωτάθλημα Ιταλίας. Το 1919 συγχωνεύτηκε με την άλλη ομάδα της πόλης, που ονομαζόταν «Βερόνα» και απέκτησε το πλήρες σημερινό της όνομα. Το 1926 επιλέχτηκε να μετάσχει στο εθνικό πρωτάθλημα (Campionato Nazionale) αλλά δυσκολεύτηκε να ανταγωνιστεί τα άλλα ιταλικά σωματεία. Το 1929 το Campionato Nazionale μετατράπηκε σε επαγγελματική κατηγορία, την γνωστή μέχρι σήμερα ως Serie A. Η Ελλάς ήταν ακόμα ερασιτεχνικό σωματείο. Αποφασίστηκε να συγχωνευτεί με άλλες δύο ομάδες της πόλης, την Μπεντεγκόντι (Bentegodi) και τη Σκαλιέρα (Scaligera), και να δημιουργηθεί η επαγγελματική AC Verona, η οποία εντάχθηκε στη Β΄ κατηγορία (Serie B). Η Βερόνα αγωνίστηκε στη Serie B επί 28 ολόκληρα χρόνια, πριν καταφέρει να ανέβει στην μεγάλη κατηγορία το 1957. Όμως, παρέμεινε μόνο μια σεζόν. Το 1959 η ομάδα επανέφερε το αρχικό όνομα Hellas Verona AC, έπειτα από συγχώνευση με την ερασιτεχνική Hellas της πόλης. Νεότερα χρόνια Στην Ιταλία Το 1968 επανήλθε στη Serie A με προπονητή το Σουηδό Νιλς Λίντχολμ και παρέμεινε στην κορυφαία κατηγορία μέχρι το 1990. Το 1974 υποβιβάστηκε στη Serie B έπειτα από ένα σκάνδαλο στο οποίο είχε εμπλακεί ο πρόεδρός της Σαβέριο Γκαρόντζι. Αλλά ένα χρόνο αργότερα επανήλθε στην Α΄ κατηγορία. Τα επόμενα χρόνια κατάφερε να φτάσει τρεις φορές στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας. Το 1976 αφού απέκλεισε την ΑΣ Τορίνο, την Κάλιαρι και την Ίντερ στον τελικό συνετρίβη από τη Νάπολι με 4-0. Το 1982-83 με προπονητή τον Οσβάλντο Μπανιόλι τερμάτισε 4η στο πρωτάθλημα, την υψηλότερη θέση που είχε τερματίσει ως τότε. Παράλληλα αγωνίστηκε στον διπλό τελικό του Κυπέλλου. Στο πρώτο ματς νίκησε τη Γιουβέντους με 2-0 αλλά στη ρεβάνς ηττήθηκε με 0-3 στην παράταση χάνοντας το κύπελλο. Την επόμενη σεζόν 1983-84 έφτασε για τρίτη φορά στον τελικό του Κυπέλλου αλλά και πάλι έχασε από την πρωταθλήτρια Ρόμα με ένα γκολ στα τελευταία λεπτά. Όμως, οι ατυχίες της ομάδας ξεπληρώθηκαν με το παραπάνω το 1984-85, χρονιά στην οποία κατέκτησε το Σκουντέτο. Η ομάδα εκείνης της εποχής έμεινε στην ιστορία για τις διακρίσεις της όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και στην Ευρώπη. Την αποτελούσαν ποδοσφαιριστές όπως οι: Γκαρέλα, Φερόνι, Μαρανγκόν, Τριτσέλα, Φοντολάν, Μπρίγκελ (Γερμανία), Φάνα, Βολπάτι, Ντι Τζενάρο, Γκαλντερίζι και Έλκιερ-Λάρσεν (Δανία) με προπονητή το Μπανιόλι. Τερμάτισε πρώτη με 43 βαθμούς, τέσσερις περισσότερους από την Τορίνο. Στην Ευρώπη Η πρώτη παρουσία της Βερόνα στην Ευρώπη ήταν το 1983-84 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Αποκλείστηκε στο δεύτερο γύρο. Το 1985-86 συμμετείχε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών αλλά αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους, που ως κάτοχος του τροπαίου μετείχε ξανά. Την καλύτερη εμφάνιση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση πέτυχε το 1987-88, όταν έφτασε ως τα προημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ σημειώνοντας τέσσερις νίκες και τρεις ισοπαλίες. Αποκλείστηκε από τη Βέρντερ Βρέμης. Πρόσφατα χρόνια Το όνειρο δεν μπορούσε να διαρκέσει. Οικονομικά προβλήματα οδήγησαν το σύλλογο σε περιπέτειες. Το 1991 διαλύθηκε και αναδημιουργήθηκε με το όνομα Βερόνα ΦΚ. Το 1995 επανέφερε το κλασικό «Ελλάς Βερόνα». Ως το 2007 η Ελλάς Βερόνα αγωνιζόταν μεταξύ Serie A και Serie B. Η τελευταία παρουσία της στην Α΄ κατηγορία ήταν το 2002. Αν και διέθετε αρκετά ταλέντα, όπως τους: Καμορανέζι, Μούτου, Τζιλαρντίνο, Όντο, Κασέτι ο κόουτς Αλμπέρτο Μαλεζάνι δεν κατάφερε να την κρατήσει στην κατηγορία, αφού υποβιβάστηκε μόλις την τελευταία αγωνιστική τερμαίζοντας 4η από το τέλος. Την ίδια περίοδο αγωνίστηκε στην Serie A η Κιέβο Βερόνα και η πόλη της Βερόνα έγινε η πέμπτη ιταλική πόλη με δυο ομάδες στην ανώτερη κατηγορία, μετά το Μιλάνο, τη Ρώμη, το Τορίνο και τη Γένοβα. Στα δυο ιστορικά αυτά ντέρμπι της πόλης η Ελλάς νίκησε με 3-2 στον πρώτο γύρο και η Κιέβο με 2-1 στο δεύτερο. Το 2007 η ομάδα υποβιβάστηκε στην Γ΄ κατηγορία (Serie C1/A) έπειτα από 64 χρόνια στις δυο ανώτερες κατηγορίες. Η σεζόν 2007-08 ήταν ακόμα χειρότερη, αφού τερμάτισε στη 17η θέση και αγωνίζεται σε αγώνες κατάταξης για να αποφύγει ένα νέο υποβιβασμό. Τίτλοι – Διακρίσεις * Πρωτάθλημα Ιταλίας (1): 1985
<-- Search -->
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
|
|
|
|
|