ART

 

.


Η βήρυλλος (αγγλ. beryl) είναι πυριτικό ορυκτό του βηρυλλίου, του οποίου αποτελεί ένα από τα κυριότερα μεταλλεύματα. Το όνομα διεθνοποιήθηκε από τα λατινικά, αλλά προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη βήρυλλος (ίσως αρχικά ασιατικής ρίζας), με την οποία αναφέρονταν ημιπολύτιμοι λίθοι γαλαζοπράσινου χρώματος κατά την αρχαιότητα. Πιθανόν προέρχεται από την ινδική λέξη verulliyam που επαναλαμβάνεται στην ελληνική βήρυλλος και τη λατινική berullus ή beryllus. [1]

Βήρυλλος
Γενικά
Κατηγορία Κυκλοπυριτικά
Χημικός τύπος Be3Al2Si6O18
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα 2,8 gr/cm3
Χρώμα Γαλαζοπράσινο, πράσινο, κίτρινο,

λευκό, ανοικτό ερυθρό, καστανό

Σύστημα κρυστάλλωσης Εξαγωνικό
Κρύσταλλοι Πρισματικοί ή τραπεζοειδείς,

συχνά πυραμιδοειδούς απολήξεως

Υφή Κοκκώδης ή συμπαγής, ενίοτε ακτινική ή στηλοειδής
Διδυμία Σπάνια, {hkil}
Σκληρότητα 7,5 - 8
Σχισμός Ατελής {0001}
Θραύση Κογχοειδής έως ανώμαλη
Λάμψη Υαλώδης, κηρώδης, λιπαρή
Γραμμή κόνεως Λευκή
Πλεοχρωισμός Ασθενής, άχρους, γαλαζωπός, κιτρινέρυθρος
Διαφάνεια Αδιαφανής έως διαφανής (πολύτιμες παραλλαγές)

Εμφανίσεις

Εμφανίζεται σε κρυστάλλους υπό μορφήν εξαγωνικών πρισμάτων, συχνά με ανάγλυφο (κατακόρυφες ραβδώσεις) στις παράπλευρες έδρες. Αναφέρεται (χωρίς σαφή επιβεβαίωση) ότι ο μεγαλύτερος κρύσταλλος που ανευρέθη είχε μήκος 18 μέτρων (Μαδαγασκάρη). Απαντά σε γρανίτες, γρανιτικούς πηγματίτες, σε ρυολιθικές κοιλότητες αλλά και σε υψηλής θερμοκρασίας υδροθερμικές φλέβες. Επίσης σε μαρμαρυγιακούς σχιστολίθους και νεφελινικούς συηνίτες.

Συνδέεται με τουρμαλίνη, μαρμαρυγίες, ασβεστίτη, χαλαζία και αστρίους.

Ανευρίσκεται στην Κολομβία και σε αρκετές περιοχές της Αφρικής (σμαράγδι). Οι μεγαλύτεροι κρύσταλλοι έχουν βρεθεί στην περιοχή Malakialina της Μαδαγασκάρης Η ακουαμαρίνα ανευρίσκεται στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν, στην Βραζιλία (πολλές περιοχές, κυρίως στο Minas Gerais) και στην Ρωσία (Ουράλια όρη και Σιβηρία). Η ερυθρά βήρυλλος ανευρίσκεται στα όρη Wah Wah της Γιούτα.
Παραλλαγές

Η κοινή βήρυλλος αποτελεί μετάλλευμα βηρυλλίου. Οι διαφανείς παραλλαγές της, όμως, είναι σημαντικοί πολύτιμοι λίθοι:

Η βήρυλλος (και ιδίως οι πολύτιμες παραλλαγές της) μπορεί να παρασκευασθεί συνθετικά με πρώτες ύλες χαλαζία (SiO2), αλουμίνα (Al2O3) και ανθρακικό βηρύλλιο (BeCO3), σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις υπό υδροθερμικές συνθήκες.

Παραπομπές

Τμήμα Γεωλογίας Α.Π.Θ.

Πηγές

Τμήμα Γεωλογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Mindat.org
Mineral Atlas
Webmineral.com
University of Manchester mineral structures
Handbook of Mineralogy

Εγκυκλοπαίδεια Γεωλογίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License