90 Αντιόπη

Η Αντιόπη (Antiope) είναι ένας μεγάλος σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,27. Ανακαλύφθηκε το 1866 από τον Γερμανό αστρονόμο Ρόμπερτ Λούτερ, που παρατηρούσε από το Ντίσελντορφ της Γερμανίας, και πήρε το όνομά του από την Αντιόπη της ελληνικής μυθολογίας, είτε την Αμαζόνα Αντιόπη, είτε τη μητέρα των Αμφίονα και Ζήθου. Η Αντιόπη ανήκει στην «Οικογένεια της Θέμιδος» και περιφέρεται στο εξωτερικό τρίτο της κεντρικής περιοχής της Κύριας Ζώνης.

**90 Αντιόπη**
Ανακάλυψη ^A
Ανακαλύψας (-ασα):	Καρλ Τέοντορ Ρόμπερτ Λούτερ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	1 Οκτωβρίου 1866
Εναλλακτικές ονομασίες ^B:
Κατηγορία:	Οικογένεια της Θέμιδος
Τροχιακά χαρακτηριστικά ^Γ
Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,156
Μεγάλος ημιάξονας (a):	3,156 AU (472,128 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,664 AU (398,50 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,648 AU (545,75 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	2047,86 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	2,220 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	70,24 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	242,48 °
Μέση ανωμαλία (M):	348,38 °

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η συνολική μάζα της Αντιόπης εκτιμάται σε 830 τρισεκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 1,25±0,05 g/cm³. Η πολύ μικρή πυκνότητα υποδηλώνει πορώδη υφή, μια ένδειξη ότι πρόκειται για ένα σωρό από ασύνδετα συντρίμματα που συγκεντρώθηκαν μετά από μία σύγκρουση αστεροειδών, πιθανότατα αυτή που δημιούργησε την «Οικογένεια της Θέμιδος». Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στην επιφάνεια της Αντιόπης εκτιμάται σε 3 ως 4 cm/sec², ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής σε 35 ως 40 m/sec (126 ως 144 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Αντιόπης είναι C (ανθρακούχος). Το άλβεδό της είναι 0,060. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της υπολογίζεται σε 115 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν, ενώ η μέγιστη σε -29° Κελσίου.

Η Αντιόπη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της (στην πραγματικότητα τα δύο σώματα που την αποτελούν γύρω από το κοινό τους κέντρο μάζας, βλ. παρακάτω) μία φορά κάθε 16 ώρες και 30,3 λεπτά.
Η Αντιόπη ως διπλός αστεροειδής
Η Αντιόπη

Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της Αντιόπης είναι ότι αποτελείται από δύο σώματα με σχεδόν τις ίδιες διαστάσεις (η διαφορά στη μάζα είναι λιγότερο από 2,5% ή 10 τρισεκατομμύρια τόνοι), καθιστώντας την έναν αληθινά «διπλό αστεροειδή» (και όχι έναν αστεροειδή με δορυφόρο, όπως π.χ. ο 243 Ίδη). Το απόλυτο μέγεθος του κάθε σώματος είναι 9,02. Η διπλή φύση της Αντιόπης ανακαλύφθηκε στις 10 Αυγούστου 2000 από μία ομάδα αστρονόμων (W.J. Merline, L.M. Close, J.C. Shelton, C. Dumas, F. Menard, C.R. Chapman και D.C. Slater) με τη χρήση προσαρμοστικών οπτικών στο Τηλεσκόπιο Κεκ στη Χαβάη. Το λίγο μικρότερο μέλος του συστήματος φέρει τυπικά το όνομα S/2000 (90) 1.

Το καθένα από τα δύο σώματα έχει μέση διάμετρο 86±1 χλμ. και τα κέντρα τους απέχουν μόνο περί τα 171 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι ο διαχωρισμός τους είναι μόλις 60 χλμ. περίπου και περιφέρονται γύρω από το κοινό τους κέντρο μάζας κάθε 16,5 ώρες σε κυκλική ή ελαφρώς ελλειπτική τροχιά (εκκεντρότητα 0,01 ± 0,02). Αυτό αντιστοιχεί σε ταχύτητα 18 m/sec ή 65 χιλιομέτρων την ώρα. Κάθε λίγα γήινα χρόνια έρχεται μία εποχή αμοιβαίων εκλείψεων ορατών από τη Γη, οπότε με τη χρήση του τρίτου νόμου του Κέπλερ είναι δυνατός ο υπολογισμός της μάζας και της πυκνότητας των μελών του διπλού συστήματος.

Το επίπεδο της τροχιάς των δύο μελών γύρω από το κοινό τους κέντρο μάζας παρουσιάζει μεγάλη κλίση (περίπου 63±2 μοίρες) σε σχέση με το επίπεδο της τροχιάς του όλου συστήματος (της «Αντιόπης») γύρω από τον Ήλιο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Discovery of Companions to Asteroids 762 Pulcova and 90 Antiope - δελτίο τύπου του Southwest Research Institute
Δεδομένα από το αρχείο του W.R. Johnston
Δεδομένα για το σύστημα της Αντιόπης από το Μπέρκλεϋ - ιστοτόπος που διατηρεί ο F. Marchis με εικόνες και προσομοιώσεις των εκλείψεων.
Δελτίο τύπου του ESO, 29 Μαΐου 2007
Αντιόπη, ένας αληθινά διπλός αστεροειδής, weblog της Planetary Society, E. Lakdawalla, 11 Απριλίου 2007