Η Σιρόνα (Sirona) είναι ένας αρκετά μεγάλος και λαμπρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,82. Ανακαλύφθηκε το 1871 από τον Γερμανοαμερικανό αστρονόμο Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης, και έλαβε το όνομα της θεάς της ιάσεως και των ιαματικών πηγών στην κελτική μυθολογία.
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Κρίστιαν Χάινριχ Φρήντριχ Πέτερς |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 8 Σεπτεμβρίου 1871 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,137 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,769 AU (414,27 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,389 AU (357,32 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,150 AU (471,23 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1683,22 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,569 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
64,04 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 93,12 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 340,28 ° |
Φυσικά χαρακτηριστικά
Η μέση διάμετρος της Σιρόνας είναι 71,7 χλμ. Η μάζα της εκτιμάται σε 390 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Σιρόνας εκτιμάται σε 2,00 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 490 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 37,9 m/sec (136 χιλιόμετρα την ώρα).
Ο φασματικός τύπος της Σιρόνας είναι S (λιθώδης). Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 106 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Η Σιρόνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 12 ώρες και 2 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα
| Αστεροειδείς | ||
|---|---|---|
| 115 Τάιρα | 116 Σιρόνα | 117 Λόμια |