ART

 

.

Νιγηρία

Η Νιγηρία είναι χώρα της Δυτικής Αφρικής με έκταση 923.768 km² και πληθυσμό 170.123.740[1] (κατατάσσεται 7η στον κόσμο). Έχει 7 φορές μεγαλύτερη έκταση από την Ελλάδα και πληθυσμό 16 φορές μεγαλύτερο. Θεωρείται ο γίγαντας της Αφρικής. Συνορεύει δυτικά με Μπενίν, βόρεια με τον Νίγηρα, βορειοανατολικά με το Τσαντ και ανατολικά με το Καμερούν, ενώ νότια βρέχεται από τον Ατλαντικό (κόλπος της Γουινέας). Πρωτεύουσα από το 1991 είναι η Αμπούζα (Abuja). Μεγαλύτερη πόλη όμως και λιμάνι είναι το Λάγος με 7.937.932 κατοίκους. Παλιότερα, πρωτεύουσα ήταν το Λάγος. Η Νιγηρία ήταν η πρώτη βρετανική αποικία που έγινε ανεξάρτητο κράτος-μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας το 1960. Είναι ομοσπονδία από τέσσερις αυτόνομες περιοχές και το πολίτευμα της είναι Ομοσπονδιακή Προεδρική Δημοκρατία. Μετά τον θάνατο του προέδρου Ουμάρου Γιαρ Αντούα το Μάιο του 2010, νέος πρόεδρος ορκίστηκε ο, εκτελών μέχρι τότε χρέη προέδρου, Γκούντλακ Τζόναθαν. Αντιπρόεδρος είναι ο Ναμάντι Σάμπο.

Γεωγραφία και κλίμα

Διασχίζεται από τον ποταμό Νίγηρα, ο τρίτος μεγαλύτερος της Αφρικής μετά το Νείλο και τον Κογκό. Η πηγή του βρίσκεται στη δυτική Αφρική (Γουινέα) κατευθύνεται βορειοανατολικά στο Μάλι και πλησιάζοντας την Σαχάρα διαγράφει ένα μεγάλο τόξο μέσα στο έδαφος του ίδιου κράτους και στρέφεται νότια. Αφού περάσει και το έδαφος του Νίγηρα και εισχωρήσει στη Νιγηρία, στο κεντρικό τμήμα της χώρας ενώνεται από τα ανατολικά του με τον παραπόταμό του Μπενουέ λίγο πριν εκβάλλει πιο νότια στον κόλπο της Γουινέας, σχηματίζοντας εκεί το γνωστό Δέλτα του Νίγηρα. Το έδαφος είναι εύφορο και το τροπικό ισημερινό κλίμα εξασφαλίζει πυκνή βλάστηση στα νότια. Όσο πιο βόρεια πηγαίνει κανείς τόσο πιο αραιή γίνεται η βλάστηση και το κλίμα τροπικό με 2 εποχές, την ξηρή και την βροχερή, κι έτσι υπάρχουν σαβάνες στο κέντρο της χώρας και τέλος στα βόρεια σύνορα με τον Νίγηρα κυριαρχεί η στέπα Σαχέλ. Η χώρα είναι κυρίως πεδινή και τα μόνα σημαντικά βουνά είναι το Καμερούν και τα όρη Ανταμάουα και τα δύο στα ανατολικά σύνορα με το Καμερούν. Κυρίως στον παραθαλάσσιο νότο και στο όρος Καμερούν, υπάρχουν πολλά δάση με εκμεταλλεύσιμα δέντρα για ξυλεία, και πολλά άγρια ζώα.


Ιστορία

Το κράτος της Νιγηρίας συστήθηκε το 1960 μετά την ανεξαρτητοποίησή της από την Αγγλία. Το κυριότερο πρόβλημα που υπονόμευε την συνοχή του νέου κρατους ήταν η εθνοτική της πολυμορφία: Μουσουλμάνοι η πλειοψηφία του πληθυσμού που ζούσε στα βόρρεια και χριστιανοί στα νοτιοανατολικά, κυρίως στην περιοχή της Μπιάφρα, οι οποίοι ανήκαν στη φυλή των Ίμπο. Φυλετικά τα αίτια των μεταξύ τους συγκρούσεων κι όχι θρησκευτικά, είχαν σαν αποτέλεσμα να ξεσπάσουν πραξικοπήματα στρατιωτικά το 1966 και το κράτος να οργανωθεί σε μία χαλαρή ομοσπονδία. Τον Μάιο του 1967 η Μπιάφρα θα ανεξαρτητοπόιηθεί, μετά από σφαγές μελών της φυλής Ίμπο. Μια τέτοια ενέργεια είχε οικονομικές επιπτώσεις για το Νιγηριανό κράτος, επειδή η Μπιάφρα διέθετε πλούσια κοιτάσμα πετρελαίου. Όμως η Νιγηριανή κυβέρνηση θα έχει τη συμπαράσταση και άλλων αφρικανικών κρατών που ακολουθούσαν την «αρχή της μη αλλαγής συνόρων». Τελικά η Μπιάφρα απομονώθηκε. Ακολούθησαν σκληρές μάχες ανάμεσα στις Νιγηριανές στρατιωτικές δυνάμεις και τις επαναστατικές δυνάμεις της Μπιάφρα. Οι Νιγηριανοί υποστηρίζονταν από τη Βρετανία και την Ε.Σ.Σ.Δ. ενώ η Μπιάφρα από τη Γαλλία. Η στενή πολιορκία της και ο αποκλεισμός της έλλειξε τον Ιανουάριο του 1970. Σε όλη τη διάρκειά της και λόγω της έλλειψης εφοδίων σημειώθηκαν πολυάριθμοι θάνατοι απο το λιμό που ξέσπασε. Μετά την ενσωμάτωση της Μπιάφρα η οικονομία της Νιγηρίας ανέκαμψε λόγω και των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών της. Ο διεθνής ρόλος της όμως ήταν δυσανάλογα μικρός του μεγέθους της, του πληθυσμού της και του πλούτου της.[3]


Οικονομία

Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Καλλιεργούν αραβόσιτο, ρύζι, λαχανικά, εσπεριδοειδή, βαμβάκι, κοκκοφοίνικες. Εξάγουν επίσης κτηνοτροφικά προϊόντα, πολύτιμα ξύλα και καουτσούκ, κι ένα σπάνιο μέταλλο, τον κολυμπίτη. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η χώρα είναι ένας από τους πετρελαιοπαραγωγούς γίγαντες όχι μόνο της Αφρικής, αλλά και παγκοσμίως.
Δημογραφία

Η Νιγηρία είναι κυριολεκτικά ένα μωσαϊκό εθνοτήτων κυρίως σουδανικής προέλευσης με κύριες μεγαλύτερες φυλές, τις:

Χάουσα και Φουλάνι (Φούλμπε) στα βόρεια,
Γιορούμπα και Ίγκμπο στα νότια.

Στη Νιγηρία μιλούν την αγγλική ως επίσημη γλώσσα και πολλές αφρικανικές σουδανικές διαλέκτους (Χάουσα, Γιορούμπα, Ίγκμπο κ.α.). Οι μουσουλμάνοι χρησιμοποιούν και την αραβική στα τζαμιά. Στο θρήσκευμα ακολουθούν τον μωαμεθανισμό το 45% του πληθυσμού, το χριστιανισμό το 38% και τις παραδοσιακές θρησκείες της περιοχής το 17%.

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 46,94 χρόνια (46,16 χρόνια οι άνδρες και 47,76 οι γυναίκες).[1]
Διακυβέρνηση

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.[1].
Εκλογές 2011

Το 2011 διεξήχθησαν βουλευτικές (9 Απριλίου και 26 Απριλίου) και προεδρικές εκλογές στη Νιγηρία (16 Απριλίου).
Προεδρικές εκλογές

Στις 16 Απριλίου 2011 οι Νιγηριανοί προσήλθαν ξανά στις κάλπες, για τις προεδρικές εκλογές. Έπειτα από τις εκλογές, ξέσπασαν βίαια επεισόδια στα βόρεια της χώρας.[4] Στις 19 Απριλίου 2011 νικητής των προεδρικών εκλογών ανακηρύχθηκε ο Γκούντλακ Τζόναθαν.[5] Σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ, οι εκλογές κύλησαν σχετικά ομαλά χωρίς πολλά επεισόδια βίας ή νοθεία.


Πρόεδρος, 16 Απριλίου 2011
Υποψήφιοι Κόμματα Ψήφοι %
Γκούντλακ Τζόναθαν Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού (PDP) 22.495.187 58,89
Μουχαμάντου Μπουχαρί Κογκρέσο για Προοδευτική Αλλαγή (CPC) 12.214.853 31,98
Νουχού Ριμπάντου Κογκρέσο Δράσης για τη Νιγηρία (ACN) 2.079.151 5,41
Ιμπραχίμ Σεκαράου Λαϊκό Κόμμα Όλης της Νιγηρίας (ANPP) 917.012 2,40
Μαχμούντ Γουαζίρι Λαός για την Δημοκρατική Αλλαγή (PDC) 82.243 0,21
Νουαντίκε Τσικέζιε Κόμμα Εντολής του Λαού (PMP) 56.248 0,15
Λόουσον Ιγκμποανούγκο Αρόχ (Lawson Igboanugo Aroh) Προοδευτικό Κόμμα του Λαού (PPP) 54.203 0,14
Πίτερ Νουανγκούου Αφρικανικό Δημοκρατικό Κογκρέσο (ADC) 51.682 0,14
Ιχεανιτσούκγου Ενάτζι (Iheanyichukwu Nnaji) Προοδευτικό Κόμμα Καλύτερη Νιγηρία (BNPP) 47.272 0,12
Κρις Οκότιε Δημοκρατικό Κόμμα Φρες (FRESH) 34.331 0,09
Ντέλε Μομόντου Εθνικό Κόμμα Συνείδησης (NCP) 26.376 0,07
Ακπόνα Σόλομον Δημοκρατικό Κόμμα Εθνικής Πλειοψηφίας (NMDP) 25.938 0,07
Λόρενς Μακίντε Αντεντόγιν Αφρικανικό Πολιτικό Σύστημα (APS) 23.740 0,06
Εμπίτι Εντόκ Ενωμένο Εθνικό Κόμμα για Ανάπτυξη (UNPD) 21,203 0,06
Τζον Ντάρα Εθνικό Κόμμα Μεταμόρφωσης (NTP) 19.744 0,05
Ρασίντ Σίτα-Μπέι Μέγα Προοδευτικό Κόμμα του Λαού (MPPP) 16.492 0,04
Γιαχαγιά Εντού Αφρικανικό Κόμμα Αναγέννησης (ARP) 12.264 0,03
Αμπρόουζ Αγούρου Δημοκρατικό Κόμμα Ελπίδα (HDP) 12.023 0,03
Πάτρικ Ουτόμι Μέγα Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDMP) 11.544 0,03
Κρις Νουακόμπια Δημοκρατικό Κόμμα Φιλελευθέρων της Νιγηρίας (LDPN) 8.472 0,02
Άκυρα 1.259.506 3,19
Έγκυρα (συμμετοχή 53,7%) 39.469.484 96,81
Πηγή: INEC


Βουλευτικές εκλογές

Οι βουλευτικές εκλογές του 2011 διεξήχθησαν στις 9 Απριλίου (είχαν αρχικά προγραμματιστεί για τις 2 Απριλίου, αλλά αναβλήθηκαν). Μία ημέρα πριν την ψηφοφορία, εκδηλώθηκαν επιθέσεις με βόμβες, που είχαν ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 8 άτομα.[6]

Σε 15 επαρχίες γερουσιαστών και σε 48 ομοσπονδιακές περιφέρειες, οι εκλογές αναβλήθηκαν ξανά για τις 26 Απριλίου εξαιτίας λογιστικών προβλημάτων.[7]
Πρόσφατες εξελίξεις
Εθνοτικές συγκρούσεις 2008

Το Νοέμβριο του 2008, έπειτα από τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών, ξέσπασαν διήμερες ταραχές στην πόλη Τζος, ανάμεσα σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, με περισσότερους από 400 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και 7.000 εκτοπισμένους. Αιτία ήταν η διαμάχη για το νικητή των εκλογών.[8]. Επρόκειτο για τις χειρότερες θρησκευτικές και εθνοτικές συγκρούσεις στη χώρα έπειτα από 4 χρόνια. Το 2004 είχαν βρει το θάνατο γύρω στους 700 ανθρώπους σε παρόμοια επεισόδια. Οι ταραχές του 2008 έλαβαν τέλος με την επέμβαση του στρατού, στα τέλη Νοεμβρίου του 2008.
Πολιτικά

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης συμφώνησαν να ενωθούν και σχημάτισαν έναν Μεγάλο Συνασπισμό στις 24 Μαρτίου του 2009.
Μεταφορές

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.
Παραπομπές

↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Νιγηρία CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου, εκδ. Πατάκης, Αθήνα, 2004, σελ.396-398
↑ "Jonathan rival rejects vote result as thousands flee Nigeria unrest". Daily Nation (Kenya). 20-4-2011. Ανακτήθηκε την 21-4-2011.
↑ Purefoy, Christian. "Widespread election violence erupts in Nigeria". CNN. Ανακτήθηκε την 20-4-2011.
↑ "Nigeria hit by second blast as polls continue - Africa". Al Jazeera English. Ανακτήθηκε την 9-4-2011.
↑ "An Address by the Chairman of INEC, Prof. A. M. Jega on Preparations for the rescheduled National Assembly Elections (Affected Sen. & Fed Const. inserted)". INEC Nigeria. Ανακτήθηκε την 19-4-2011.
↑ Τα Νέα, Νιγηρία: 400 οι νεκροί από τις συγκρούσεις, 30 Νοεμβρίου 2008.

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Εξάντας: Δέλτα του Νίγηρα, οι βρώμικες δουλειές του πετρελαίου (μέρος 1ο) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Εξάντας: Δέλτα του Νίγηρα, οι βρώμικες δουλειές του πετρελαίου (μέρος 2ο) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Εξάντας: Δέλτα του Νίγηρα, οι βρώμικες δουλειές του πετρελαίου (μέρος 3ο) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License