.
Ο γαλλικός όρος Gauche caviar (αποδόθηκε στα Ελληνικά ως «Χαβιαροαριστερά») αποδίδεται απαξιωτικά σε μια μερίδα της Αριστεράς όταν θεωρείται ότι τελεί αποξενωμένη από την καθημερινότητα και τα προβλήματα των απλών ανθρώπων και είναι φορέας ιδιότυπου ελιτισμού. Κατά το γαλλικό Λεξικό του Λαρούς[1], ο όρος δηλώνει αυτή την αριστερά της οποίας ο προοδευτισμός εναγκαλίζεται τις κοσμικότητες και τα κατεστημένα.
Προέλευση του όρου
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του '80 από τους επικριτές του τότε Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν και του πολιτικού περιβάλλοντός του.
Χρήση
Στην Γαλλία, η μομφή αυτή έχει αποδοθεί, μεταξύ άλλων, στην Σεγκολέν Ρουαγιάλ[2] κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας της (όταν κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή) καθώς και στον μετέπειτα Υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ[3]. Επίσης, η σύνταξη της International Herald Tribune χαρακτήρισε την εφημερίδα Nouvel Observateur «ημιεπίσημο όργανο της Χαβιαροαριστεράς»[4]. Ο πρώην εκδότης του Nouvel Observateur (και νυν της Libération) Λωράν Ζοφρέν, στο βιβλίο του «Histoire de la gauche caviar» (Εκδόσεις Robert Laffont, 2006), μέμφεται την μερίδα αυτή της αριστεράς ως ανίκανη να επιλύσει τα κοινωνικά προβλήματα.
Στην Ισπανία, ο όρος (ως Izquierda caviar) χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμος της «μποέμ μπουρζουαζίας» (ισπ: burguesía bohemia)[5] με ακραία προσήλωση στην πολιτική ορθότητα και που αρέσκεται τόσο στην επίδειξη αντισυμβατικότητας όσό και στις πολυτέλειες[5].
Στο επίσης ισπανόφωνο Περού , ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως, μαζί με τον εναλλακτικό όρο izquierda champagne (δηλαδή «αριστερά της σαμπάνιας»), από πολιτικούς και δημοσιογράφους, απαξιωτικά, προς αντιπάλους τους[6].
Στην ελληνική πολιτική αρθρογραφία, ο όρος «Χαβιαροαριστερά» έχει, μεταξύ άλλων συνδεθεί με τις ιδεολογίες «του πολυπολιτισμού, του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης»[7][8]. Άλλοτε, η λέξη χαρακτηρίζει κυρίως τον αριστερό του «λαϊφστάιλ»[9]. Κατά τον καθηγητή Ζουράρι, χαβιαροαριστερά σημαίνει «γκλαμουριάρικη ζητιανιά της εξουσίας»[10].
Παραπομπές
1. ↑ http://www.larousse.fr : υπό το λήμμα Caviar: Gauche caviar, gauche dont le progressisme s'allie au goût des mondanités et des situations acquises
2. ↑ Allen, Peter, "French Socialist Is Accused Of Failing To Pay Her Taxes", The Daily Telegraph - αναδημοσίευση στην The New York Sun, 18 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε 2009-05-24.
3. ↑ Sciolino, Elaine, "A Surprising Choice for France’s Foreign Minister", The New York Times, 18 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε 2009-05-24.
4. ↑ Vinocur, John, "Chirac's Potential Heirs Keeping Change Hidden", International Herald Tribune, αναδημοσίευση από τους New Υork Times, 20 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε 2009-05-24.
5. ↑ 5,0 5,1 Combalía, V. El fenómeno 'bobo' El País (Ισπανία), 06/01/2001
6. ↑ Adrianzén M., Alberto (2-9-2006), La “izquierda caviar" y sus “críticos”, La República (Perú). «hay que reconocer que la palabra “izquierda caviar” ha tenido un éxito mundial. Basta “entrar” a Google para darnos con la sorpresa de que existen decenas de páginas sobre este tema. Pero lo más sorprendente no es sólo eso sino también la cantidad de sectores políticos, todos ellos de signo distinto, que la condenan. La llamada “izquierda caviar” hoy es atacada en el mundo por los neoliberales, los conservadores, los fascistas, los ultraizquierdistas europeos, por los católicos fundamentalistas, etc. En el Perú sucede una cosa parecida: la “izquierda caviar” también es atacada por los fujimoristas, los montesinistas, los apristas, los ultraizquierdistas, los neoliberales, la derecha, los senderistas, los católicos conservadores del Opus Dei, etc. A ello se suman diarios como Expreso, Correo, La Razón, La Primera y otros más; así como columnistas también de diversas tiendas políticas y corrientes ideológicas».
7. ↑ «Εξέγερση, ή "πορτοκαλί επανάσταση";» - Γιώργος Καραμπελιάς, Εφημ. «Ρήξη» (φύλλο 48), 10/01/2009
8. ↑ «Ή εθνομηδενιστές ή ρατσιστές;» - Γιώργος Καραμπελιάς, «Το Παρόν» 25/11/2007
9. ↑ «Στην ίδια παμπ κάτω από τον Κάρολο Μαρξ» - Γρηγόρης Σπηλιόπουλος, Εφημ. «Ρήξη» (φύλλο 26), 13/01/2008
10. ↑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - Ζητιανιά της αστικής εξουσίας, Εφημ. Ριζοσπάστης, φύλλο 14/04/1998 (Συντάκτης: Μ.Μ.)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
