O Θρασύβουλος Γεωργιάδης, ήταν Έλληνας μουσικολόγος, πιανίστας και μηχανικός, που γεννήθηκε 4 Ιανουαρίου του 1907 στην Αθήνα και πέθανε στις 15 Μαρτίου 1977 στο Μόναχο.
Βιογραφικό σημείωμα
| Θρασύβουλος Γεωργιάδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα |
Θρασύβουλος Γεωργιάδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 4 Ιανουαρίου 1907 Αθήνα[3] |
| Θάνατος | 15 Μαρτίου 1977 Μόναχο |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα Γερμανικά[4] Αρχαία Ελληνικά[4] |
| Σπουδές | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Πανεπιστήμιο του Μονάχου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μουσικολόγος[5] διδάσκων πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Μονάχου Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Αξίας για τις
Τέχνες και Επιστήμες |
Ξεκίνησε με σπουδές πιάνου στο Ωδείο Αθηνών τα χρόνια 1921-1926. Μετά την αποφοίτησή του από το Πολυτεχνείο, ως πολιτικός μηχανικός, σπούδασε το 1930-1935 στο Μόναχο μουσικολογία και σύνθεση με τον Καρλ Ορφ. Στις διεπιστημονικές μελέτες ο Γεωργιάδης έχει επίσης επηρεαστεί από τον ψυχολόγο και μουσικολόγο Kurt Huber, από τον βυζαντινολόγο Franz Dölger και από τον αρχαιολόγο Ernst Buschor. Στις 6 Ιουνίου 1935 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα με τον Rudolf von Ficker στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, με θέμα της διατριβής του την ανάπτυξη της πολυφωνίας στον Μεσαίωνα.
Το 1936 παντρεύτηκε την τσεμπαλίστα Άννα-Barbara Speckner. Το 1938 ο Γεωργιάδης διορίστηκε καθηγητής της μορφολογίας στο Ωδείο Αθηνών, στο οποίο αναδείχθηκε σε Συν-Διευθυντή στα 1939. Υπηρέτησε στο αλβανικό μέτωπο στα χρόνια του πολέμου. Μετά την απελευθέρωση αντιμετώπισε προβλήματα εξαιτίας και της γερμανικής καταγωγής της συζύγου του.
Το 1947 με τις εργασίες πάνω στην αρχαία μετρική ποσότητα και στον ελληνικό ρυθμό έναν χρόνο αργότερα, αναδείχθηκε σε καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Το 1956 διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο Ludwig-Maximilians του Μονάχου, ενώ ένα χρόνο αργότερα και μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών[6]. Το 1972 συνταξιοδοτήθηκε, ενώ το 1974 τιμήθηκε από το Τάγμα Pour le Mérite.
Επιστημονικό έργο
Ο Γεωργιάδης θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς μουσικολόγους της θεωρητικής μουσικής του 20ού αιώνα στη Γερμανία. Στα τριάντα του χρόνια Γεωργιάδης είχε προχωρήσει σχετικά με τη βυζαντινή παραδοσιακή μουσική και τη λειτουργική μουσική. Αργότερα αφιερώθηκε εντατικά στην έρευνα και την αισθητική της μουσικής και του ρυθμού. Ιδιαίτερα ασχολήθηκε με το ρυθμό ανάμεσα στη μουσική και τη γλώσσα. Ο Γεωργιάδης διετέλεσε συνεργάτης στις εργασίες «Münchner Veröffentlichungen zur Musikgeschichte» (Δημοσιεύματα ιστορίας της μουσικής) και «Musikalischen Edition im Wandel des historischen Bewusstseins» (Μουσικές εκδόσεις πάνω στην αλλαγή της ιστορικής συνείδησης).
Βιβλία
Englische Diskanttraktate aus der ersten Hälfte des 15. Jahrhunderts: Untersuchungen zur Entwicklung der Mehrstimmigkeit im Mittelalter.
Musikwissenschaftliches Seminar der Universität München, München 1937.
Der griechische Rhythmus: Musik, Reigen, Vers und Sprache. Schröder, Hamburg 1949 (ursprünglich Habilitationsschrift der Universität München als: Bemerkungen zur antiken Quantitätsmetrik, 1947).
Ο ελληνικός ρυθμός, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2001, μετάφραση Χαρά Λαγοπάτη-Τόμπρα, ISBN 9789605271916
Musik und Sprache: Das Werden der abendländischen Musik dargestellt an der Vertonung der Messe. Mit zahlreichen Notenbeispielen. Springer, Berlin/Göttingen 1954 (diverse Neuauflagen).
Musik und Rhythmus bei den Griechen: Zum Ursprung der abendländischen Musik. Rowohlt, Hamburg 1958 (diverse Neuauflagen).
Μουσική και γλώσσα, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 1994, μετάφραση Δημήτρης Θέμελης, ISBN 9789602111796
Sakral und Profan in der Musik. Hueber. München 1960.
Musik und Schrift. Oldenbourg, München 1962.
Das musikalische Theater. Verlag der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, München 1965.
Kleine Schriften. Schneider, Tutzing 1977.
Schubert: Musik und Lyrik. Vandenhoeck und Ruprecht, Göttingen 1967 (diverse Neuauflagen).
Nennen und Erklingen: Die Zeit als Logos (Ο χρόνος ως λόγος). Vandenhoeck und Ruprecht, Göttingen 1985.
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2014.
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12059399c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014.
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12059399c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 118991191. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2015.
Prof. Dr. Thrasybulos Georgiades, Mitglieder der Bayerischen Akademie der Wissenschaften
Βιβλιογραφία
Doris Dorner: Musik als Repräsentationsgeschehen: Ein musik-philosophischer Rekurs auf Thrasybulos Georgiades. Peter Lang, Frankfurt am Main 1998.
Hans-Georg Gadamer: Thrasybulos Georgiades. In: Hans-Georg Gadamer: Hermeneutik im Rückblick (= Συλλογή έργων. Bd. 10). Mohr Siebeck, Tübingen 1995, S. 423–426.
Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, Αθήνα 2001.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Θρασύβουλος Γεωργιάδης στον Πανδέκτη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
