Ονησίκριτος

 

 

.

Ο Ονησίκριτος ήταν αρχαίος Έλληνας κυνικός Φιλόσοφος και συγγραφέας του 4ου αιώνα π.Χ., που καταγόταν από την Αίγινα ή την Αστυπάλαια.

Ο Ονησίκριτος υπήρξε σε προχωρημένη ηλικία μαθητής του Διογένη. Πήρε μέρος στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έφθασε μέχρι την Ινδία ως αρχιπλοηγός του στόλου του Νεάρχου. Το έργο του Ονησίκριτου για τον Μέγα Αλέξανδρο δεν σώθηκε, σώθηκαν όμως αποσπάσματα από άλλα έργα του που μας πληροφορούν για την αρχαία Ινδία και τους κατοίκους της. Φαίνεται να έγραψε τα έργα του στην αυλή του βασιλιά Λυσιμάχου της Θράκης. Κατά την αρχαιότητα θεωρούσαν τον Ονησίκριτο κομπορρήμονα και αναξιόπιστο, ακόμα και ο ίδιος ο Αλέξανδρος. Ο Στράβων μνημονεύει τις υπερβολές του και την αγάπη του για τα θαυμαστά πράγματα. Ωστόσο, ένα απόσπασμά του, όπου συνομιλεί με Ινδούς γυμνοσοφιστές, δηλαδή φακίρηδες, φανερώνει άνθρωπο πνευματώδη και οξυδερκή παρατηρητή. Ο «Περίπλους» του (των ακτών της Ινδίας) ενσωματώθηκε από τον Ιούβα Β΄ τον Μαυριτανό με απομνημονεύματα ταξιδιών από τον Νέαρχο και άλλους γεωγράφους, και κυκλοφορήθηκε από αυτόν υπό το όνομα του Ονησικρίτου, αποτελώντας σημαντική πηγή για τον Πλίνιο.

Πηγή

Ιωάννη Κακαβούλια: «Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή)», εκδ. Νικόδημος, Αθήνα