Ο Απόστολος (Λάκης) Γκλέζος (Άσπρα Χώματα Νίκαιας Αττικής, 4 Φεβρουαρίου 1947 - Πειραιάς, 18 Ιουνίου 2007) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στο κέντρο της άμυνας. Αγωνίστηκε κυρίως στην Προοδευτική και στον Ολυμπιακό.

Καριέρα

Λάκης Γκλέζος

Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Απόστολος Γκλέζος
Ημερ. γέννησης	4 Φεβρουαρίου 1947
Τόπος γέννησης	Νίκαια Αττικής, Ελλάδα
Ημερ. θανάτου	18 Ιουνίου 2007 (60 ετών)
Τόπος θανάτου	Πειραιάς, Ελλάδα
Θέση	Αμυντικός
Ομάδες νέων
1961-1963	Ερμής Νίκαιας
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1963-1972	Προοδευτική	132
1972-1978	Ολυμπιακός Πειραιώς	129	(7)
1978-1979	Καλλιθέα
Σύνολο		261
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1966	Ελλάδα U19	2	(0)
1967-1969	Ελλάδα U21
1971-1974	Ελλάδα	10	(1)
Τίτλοι Ολυμπιακός Νικητής Πρωτάθλημα Ελλάδας 1973 Νικητής Πρωτάθλημα Ελλάδας 1974 Νικητής Πρωτάθλημα Ελλάδας 1975 Νικητής Κύπελλο Ελλάδας 1973 Νικητής Κύπελλο Ελλάδας 1975
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Από μικρή ηλικία αγωνιζόταν σε μια μικρή ομάδα που υπήρχε στα Άσπρα Χώματα, το «Ατρομητάκι». Σε ηλικία 14 ετών του έδωσε ιδιαίτερη προσοχή ο πρόεδρος του Ερμή Νικαίας, Παντελής Ορφανός, και το 1961 τον πήρε στην ομάδα, που συμμετείχε τότε στην Α΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πειραιώς. Δέχτηκε να υπογράψει δελτίο με τον όρο ο πρόεδρος της ομάδας, που ήταν και διευθυντής σε επαγγελματική σχολή, να μεσολαβήσει για να μην απορριφθεί στο σχολείο του, δεδομένου ότι είχε αποτύχει στις εξετάσεις.

Στον Ερμή αγωνίστηκε δύο χρόνια, κρυφά από την οικογένειά του και για αυτόν τον λόγο παρακαλούσε τους δημοσιογράφους όταν έγραφαν τη σύνθεση της ομάδας να μην βάζουν το όνομά του, για να μην αποκαλυφθεί.

Προοδευτική

Το καλοκαίρι του 1963 τον προσκάλεσε η Προοδευτική,[1] στην οποία προπονητής ήταν ο Θανάσης Κίνλεϊ.[2] Αρχικά αγωνιζόταν ως αριστερό μπακ αλλά ο τότε προπονητής της εθνικής Νέων Λάκης Πετρόπουλος, τον καθιέρωσε ως κεντρικό αμυντικό.

Με την Προοδευτική αγωνίστηκε μέχρι και το 1972 κυριότερα στην Α' Εθνική, με εξαίρεση τις περιόδους 1963-64, 1968-69 και 1971-72 που αγωνίστηκε στη Β' Εθνική. Έγινε ευρύτερα γνωστός και κέρδισε τη συμμετοχή του διαδοχικά στην εθνική Ελπίδων και στην εθνική ομάδα. Έγινε ο πρώτος διεθνής ποδοσφαιριστής της Προοδευτικής.

Ολυμπιακός

Το 1972 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό του Νίκου Γουλανδρή. Αυτή τη φορά πήρε και ο ίδιος χρήματα για τη μεταγραφή του. Μαζί με τον Βασίλη Σιώκο δημιούργησαν ένα ισχυρό αμυντικό δίδυμο. Κατέκτησαν τρεις συνεχόμενους τίτλους πρωταθλήματος (1972-73, 1973-74 και 1974-75), καθώς και δύο κύπελλα Ελλάδας (1972-73, 1974-75).

Καλλιθέα

Το 1979 μεταγράφηκε στην Καλλιθέα, στη Β΄ Εθνική, όμως λίγους μήνες αργότερα αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, έπειτα από σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο.

Συνολικά συμμετείχε σε 261 αγώνες πρωταθλήματος, 132 με την Προοδευτική και 129 με τον Ολυμπιακό.
Στις εθνικές ομάδες

Φόρεσε 10 φορές τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας[3] από το 1971 ως το 1974, 3 ως ποδοσφαιριστής της Προοδευτικής και 7 του Ολυμπιακού. Σημείωσε ένα γκολ στον εκτός έδρας αγώνα με τη Βουλγαρία, ισοφαρίζοντας για την Ελλάδα στο 88΄ και διαμορφώνοντας παράλληλα το τελικό αποτέλεσμα (3-3).

Το 1964 κλήθηκε στην εθνική Νέων και την επόμενη χρονιά (1965) που παρουσιάστηκε στο Λιμενικό, κλήθηκε να αγωνιστεί και στην Εθνική Ενόπλων. Υπήρξε επίσης διεθνής με την εθνική Ελπίδων την περίοδο 1967-69.

Τίτλοι

Πρωταθλήματα Α΄ Εθνικής: 3 (1972-73, 1973-74, 1974-75)
Κύπελλα Ελλάδας: 2 (1972-73, 1974-75)

Προσωπική ζωή

Οι γονείς του ονομάζονταν Θανάσης και Ελπίδα και είχε άλλα δυο αδέλφια, τον Νίκο και τον Γιάννη. Ο πατέρας του ήταν φορτοεκφορτωτής στο επάγγελμα, γνωστός στη Νίκαια και με το παρατσούκλι «Τσάκαλος».

Με τη σύζυγό του Σόνια απέκτησαν δύο κόρες, την Ελπίδα και την Έλενα. Διατηρούσε τρία καταστήματα με παπούτσια στην Καλλιθέα, στο Μοσχάτο, στο κέντρο της Αθήνας καθώς και μια βιοτεχνία, όμως μια επιχείρηση εμφιαλωμένου νερού που άνοιξε στην Αλβανία το 1997 η οποία δεν του επέφερε έσοδα, με αποτέλεσμα να χάσει μεγάλο μέρος της περιουσίας του.[4]
Προβλήματα υγείας

Το 1981 έμεινε παράλυτος και πήγε στον Καναδά, όπου θεραπεύτηκε.[5] O Λάκης Γκλέζος πέθανε στις 18 Ιουνίου 2007 από καρκίνο.[6][7][8][9]
Παραπομπές

««Στάση Γκλέζου»: Η ανωνυμία, το ποδήλατο, η μεγάλη καριέρα, οι περιπέτειες… - Sport-Retro.gr». Sport-Retro.gr. 2017-06-18. Ανακτήθηκε στις 2018-09-07.
«Ο αξέχαστος Λάκης Γκλέζος - ChampionsDay.gr». ChampionsDay.gr. 2018-01-15. Ανακτήθηκε στις 2018-09-07.
«O Βασίλης Σιώκος για τον Ολυμπιακό των 70s’». Ανακτήθηκε στις 2018-09-07.
«Πένθος για τον χαμό του Λάκη Γκλέζου - ΤΑ ΝΕΑ». ΤΑ ΝΕΑ. 2007-06-19. Ανακτήθηκε στις 2018-09-07.
Πέππας, Ιωάννης Περ (29 Ιανουαρίου 2016). «Ευλογημένο Ποδόσφαιρο : Λάκης Γκλέζος». Ευλογημένο Ποδόσφαιρο. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2018.
Εφημερίδα Έθνος, φύλλο 19 Ιουνίου 2007.
««Έφυγε» ο Λάκης Γκλέζος». sport-fm.gr.
«"Έφυγε" ο Λάκης Γκλέζος». Ανακτήθηκε στις 2018-09-07.

«Πενθεί ο ποδοσφαιρικός κόσμος: «Εσβησε» ο Γκλέζος». kathimerini.gr.

Πηγές

Το προφίλ του Λάκη Γκλέζου στο transfermarkt
Ο Λάκης Γκλέζος στο soccerway
H Ιστορία του Ολυμπιακού. Αθήνα: Γ.Χ. Αλεξανδρής. 1996.
Θρύλος πορεία μέσα στο χρόνο. Αθήνα: Ηλιότροπο. 1997. ISBN 960-342-049-2.
Χρυσός Θρύλος. Αθήνα: Art Press, Εκδοτική Α.Ε. 1997.
Ολυμπιακός ένα αρχείο μια ιστορία Β. Καρδάσης, Μίλητος 1997
Εφημερίδα Έθνος, φύλλο 19 Ιουνίου 2007.
Στράτου Σεφτελή, "Αυτοί που άφησαν εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Λάκης Γκλέζος", Εθνοσπόρ.