Στην ελληνική μυθολογία η Θίσβη ήταν θυγατέρα του ποτάμιου θεού Ασωπού και έδωσε το όνομά της στη βοιωτική πόλη Θίσβη, γνωστή ως πατρίδα του Ησιόδου. Η Θίσβη καταδιώχθηκε από τον Πύραμο, που την είχε ερωτευθεί. Οι θεοί τη μετεμόρφωσαν τότε σε πηγή, όπως και τον Πύραμο. Σύμφωνα όμως με άλλη εκδοχή του μύθου για τον ίδιο έρωτα, όταν η Θίσβη κατάλαβε ότι είχε μείνει έγκυος αυτοκτόνησε. Τότε ο Πύραμος αυτοκτόνησε και αυτός. Στη συνέχεια οι θεοί έκαναν τον Πύραμο ποταμό και τη Θίσβη πηγή. Ο Πύραμος διέρρεε τη χώρα των Κιλίκων, ενώ το νερό της Θίσβης γινόταν ρυάκι και συναντούσε τον ποταμό αυτό, όπου και χυνόταν.

Οι Ρωμαίοι παράλλαξαν αυτό τον μύθο, ο οποίος καταγράφηκε από τον Υγίνο (περιληπτικά) και τον Οβίδιο (αναλυτικότερα, στις «Μεταμορφώσεις» του, βιβλίο 4, στ.55-166) ως εξής:

Οι Θίσβη και Πύραμος ζούσαν σε γειτονικά σπίτια (μεσοτοιχία) στη Βαβυλώνα επί βασιλείας Σεμιράμιδος και, καθώς οι γονείς τους τους είχαν απαγορεύσει να παντρευτούν, επικοινωνούσαν ηχητικά από μία ρωγμή στον κοινό τοίχο. Τελικώς συμφώνησαν πως μια νύχτα θα συναντιόνταν κρυφά στον «Τάφο του Νίνου», ύψωμα έξω από την πόλη, όπου υπήρχε πηγή. Η Θίσβη έφθασε πρώτη εκεί, αλλά κρύφτηκε επειδή είδε μια λέαινα που πήγε να ξεδιψάσει στην πηγή αφού είχε φάει. Το πέπλο όμως της Θίσβης είχε πέσει κάτω και η λέαινα το έπαιξε και το λέρωσε με το ματωμένο στόμα της. Στο μεταξύ ήρθε ο Πύραμος, είδε τις πατημασιές της λέαινας και το ματωμένο πέπλο, και νόμισε ότι η Θίσβη είχε φαγωθεί από το λιοντάρι. Γεμάτος απόγνωση και ενοχή επειδή είχε συμφωνήσει να συναντηθούν σε επικίνδυνο μέρος, αυτοκτόνησε με το σπαθί του. Η Θίσβη, όταν βγήκε από την κρυψώνα της και είδε τον Πύραμο νεκρό, αυτοκτόνησε με το ίδιο σπαθί.

* Ο αστεροειδής 88 Θίσβη (88 Thisbe), που ανακαλύφθηκε το 1866, πήρε το όνομά του από το μυθικό αυτό πρόσωπο.

Πηγές

Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969