Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Μήστρα είναι γνωστή μία θυγατέρα του Αίθωνα, ενός από τους γιους του θεού Ηλίου. Η Μήστρα είχε πάρει από τον Ποσειδώνα το χάρισμα να μεταμορφώνεται σε ό,τι αυτή ήθελε. Αργότερα η μορφή του Αίθωνα ταυτίσθηκε με τη μορφή του Ερυσίχθονα, οπότε η Μήστρα θεωρήθηκε κόρη του Ερυσίχθονα και μιας από τις Ηλιάδες, συνεπώς εγγονή του Τρίοπα.

Ο Ερυσίχθονας είχε τιμωρηθεί από τη θεά Δήμητρα με ακόρεστη πείνα. Πούλησε τη Μήστρα για να αγοράσει τρόφιμα. Αλλά η Μήστρα, που ήταν μάγισσα, επέστρεψε στο σπίτι της και παρεκάλεσε τον Ποσειδώνα. Ο θεός, μη μπορώντας να βοηθήσει τον Ερυσίχθονα, έδωσε στη Μήστρα την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε διάφορα ζώα και να ξεφεύγει από τον πατέρα της. Μία εκδοχή αναφέρει ότι η Μήστρα, από δική της πρωτοβουλία, εκμεταλλεύθηκε το χάρισμα της μεταμορφώσεως για να πουλιέται ως δούλα συνεχώς και να βοηθά έτσι τον πατέρα της. Αλλά στο τέλος, ο Ερυσίχθονας, μη έχοντας να φάει τίποτα πια, άρχισε να τρώει το ίδιο του το κρέας μέχρι που πέθανε.

Μετά τον θάνατο του πατέρα της η Μήστρα παντρεύτηκε τον Αυτόλυκο, με τον οποίο δεν αναφέρεται να απέκτησε κάποιο παιδί. Αντιθέτως, ο Ώγυγος μυθολογείται ως γιος της Μήστρας και του Ποσειδώνα.

Στην ικανότητα της Μήστρας να μεταβάλλει τη μορφή της οφείλεται και η παροιμιώδης φράση «μεταβλητότερος Μήστρας», που τη χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι `Ελληνες για κάποιον ασταθή χαρακτήρα.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969