Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Εύηνος αναφέρεται κυρίως ο ποτάμιος θεός του ποταμού Ευήνου της δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Ο θεός αυτός όμως, γιος του θεού Άρη και της Δημονίκης, ήταν αρχικώς βασιλιάς της Αιτωλίας.

Κόρη του Ευήνου ήταν η Μάρπησσα ή Ευηνίνη, ενώ εγγονή του ήταν η Κλεοπάτρα (Σχόλια εις Ιλιάδα, Ι 556). Αδέρφια του Ευήνου ήταν ο Μώλος και ο Θέστιος. Ο Εύηνος βασίλεψε στις περιοχές της Καλυδώνας και της Πλευρώνας. Είχε τη συνήθεια να σκοτώνει όλους όσους παρουσιάζονταν για να ζητήσουν ως σύζυγο την κόρη του. Τους έκοβε μετά το κεφάλι και το τοποθετούσε ως στολίδι στον ναό του Ποσειδώνα, πράγμα που θυμίζει τον Οινόμαο και τον μύθο του. Τελικώς τη Μάρπησσα την απήγαγε ο Ίδας. Ο Εύηνος κατεδίωξε το φτερωτό του άρμα και έφθασε στον ποταμό Λυκόρμα. Επειδή όμως δεν μπορούσε να πιάσει τον Ίδα, έσφαξε τα άλογά του και ρίχτηκε στον ποταμό, ο οποίος από τότε ονομάσθηκε Εύηνος.

* Με το όνομα Εύηνος αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα (Ι 693) ένα διαφορετικό πρόσωπο, βασιλιάς της Λυρνησσού και πατέρας του Μύνητα του Επιστρόφου.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969