Ο αοιδός [1][2] στην αρχαία Ελλάδα ήταν ποιητής που συνέθετε αλλά και τραγουδούσε επικά ποιήματα. Στο έπος Οδύσσεια του Ομήρου ο αοιδός εμφανίζεται σαν πρόσωπο σεβαστό[3], στο παλάτι του Μενέλαου να τραγουδάει με τη συνοδεία φόρμιγγας[4] και στην Ιλιάδα σαν μοιρολογητής[5]. Επώνυμοι αοιδοί της Οδύσσειας ήταν ο Φήμιος και ο Δημόδοκος. Συμμετείχαν σε λαϊκά πανηγύρια, συμπόσια αρχόντων, δημόσιους αγώνες κλπ και έτερπαν τους ακροατές ψάλλοντας ή απαγγέλοντας τα επικά αυτά ποιήματα.
Είχαν στη διάθεσή τους ένα "ρεπερτόριο" θρύλων και μοτίβων, μεταβιβασμένα από γενιά σε γενιά, το οποίο μπορούσαν να προσαρμόσουν με παραλλαγές και αυτοσχεδιασμούς κατά περίπτωση[6].
Δείτε επίσης
Ραψωδός
Παραπομπές
Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ήλιος, σελ. τόμος 3 , σελίδα 170.
«αοιδός». Πύλη για την Ελληνική γλώσσα.
«πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς», Οδύσσεια/θ 479-480
«μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς φορμίζων», Οδύσσεια/δ 17
«παρὰ δ' εἷσαν ἀοιδοὺς θρήνων ἐξάρχους», Ιλιάς/Ω 720
Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία A΄. BAΣIΚΑ ΘEMATA THΣ EΠIKHΣ ΠOIHΣHΣ KAI, EIΔIKOTEPA, THΣ OΔYΣΣEIAΣ
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
