.
Η Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1482) στην πραγματικότητα αποτελεί συνέχεια της Συνθήκης του 1479 με ευνοϊκότερους όρους.
Τρία ακριβώς χρόνια μετά την συνομολογηθείσα του 1479, στις 16 Ιανουαρίου 1482 ο επιδέξιος απεσταλμένος της Γαληνότατης Βενετίας στην Υψηλή Πύλη Αντώνιος Βίτρι (Antonio Vittri) κατόρθωσε ν΄ αποσπάσει από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ ορισμένους νέους πρόσθετους αλλά και πολύ ευνοϊκούς όρους σημαντικότεροι των οποίων ήταν η κατάργηση της ετήσιας καταβολής φόρου των Δουκάτων και η διατήρηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του Ενετού Βαΐλου που είχαν αναγνωρισθεί παλαιότερα.
Επιπτώσεις
Γενικά με την Συνθήκη του 1479 αλλά και ιδιαίτερα μ΄ αυτή του 1482 η Βενετία διέσωσε για μια ακόμη φορά το εμπόριό της στην Ανατολή, στο Αιγαίο, πλησιάζοντας έτσι στην Κωνσταντινούπολη. Βέβαια η αποκατάσταση της ειρήνης μεταξύ των δύο αυτών Χωρών ήταν γεγονός ότι είχε επιφέρει κάποια χαρά στο δοκιμαζόμενο λαό, κυρίως στο Αιγαίο. Παραταύτα όμως οι συναφθείσες αυτές συνθήκες του 1479 και του 1482 ήταν επισφαλείς. Έφεραν όμως μια γαλήνη μέχρι το 1499 όταν ο Σουλτάνος ξεκίνησε νέο τριετή πόλεμο 1499-1502.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
