ART

 

EVENTS

 

.

ΕλλάδαΕλλάδα

Περιφέρεια : Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Νομός : Έβρου

Νομός ΈβρουΔήμος Διδυμοτείχου

-- Δήμος Διδυμοτείχου --

Το Σιτοχώρι είναι χωριό του Διδυμοτείχου στο νομό Έβρου.


View Larger Map

Παρατηρώντας το χάρτη με τα 13 χωριά των Γαλαζοβράκηδων εύκολα βλέπουμε ότι βρίσκεται στο κέντρο των δεκατριών αυτών χωριών περιμετρικά. Έτσι η πρόσβαση και η συνεργασία με τα άλλα χωριά είναι αυτονόητα πιο εύκολη. Γεγονός είναι ότι τα 13 χωριά βρίσκονται κτισμένα και στις δυο πλευρές του ποταμού (Κιζήλ -Ντερέ) Ερυθροπόταμου. Δεν είναι όμως κτισμένα κατά μήκος του ποταμού, ώστε να μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν κάποια σχέση μ’ αυτό το ποτάμι, ότι έδινε το ποτάμι μια πνοή ζωής στα χωριά. Εκείνο που ενδιαφέρει τον επισκέπτη είναι τα παραδοσιακά αντικείμενα, κυρίως φορεσιές γυναικείες και αντρικές, οι οποίες ανήκουν στα πιο συμπαγή χωριά της περιφέρειας μας που έχουν την ίδια φορεσιά. Παραθέτουμε παρακάτω αυτά τα χωριά όπως τα κατέγραψε ο Κωνσταντίνος Μέγας, διευθυντής του Λαογραφικού Μουσείου Αθηνών όταν τα επισκέφθηκε το 1922. Τα χωριά αυτά είναι: Κουφόβουνο, Ασβεστάδες, Κυανή (πρώην Τσιαουσλί), Βρυσικά (Καραμπουνάρ), Ασπρονέρι (Ακιμπουνάρ), Μάνη (Κατικιού), Καρωτή (Κουρουτζή), Ποιμενικό (Τσιομπανλί), Σιτοχώρι (Σκουρτουχώρ), Αμπελάκια (Κουλακλί), Παταγή (Παζαρλί), Νεοχώρι (Γενίκιοϊ), Στέρνα (Τατάρ). Από αυτά τα 13 χωριά τα 5 βρίσκονται στη κάτω όχθη του Κιζήλ -Ντερέ (Ερυθροποτάμου) και τα 8 στην επάνω του όχθη. Αυτά τα 13 χωριά ονομάζονται ντόπια χωριά των γαλαζοβράκηδων. Ντόπια ονομάζονται γιατί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι το 1922 Ν.Δ. ήταν περιτριγυρισμένα από Βουλγαροχώρια και βορειοανατολικά από Τουρκοχώρια και Ελληνοχώρια αλλά άλλης φορεσιάς. Η ονομασία γαλοζοβράκες προέρχεται από τις φορεσιές αντρών και γυναικών που κυριαρχούσε το γαλάζιο χρώμα. Τα 13 χωριά έχουν και την ονομασία χωριά των Μαριδών. Αυτή η ονομασία προέρχεται από το γεγονός ότι τάχατες αυτά τα χωριά μετοίκησαν από το Μοριά. Οι Λαογράφοι αλλά και ιστορικοί απλώς αναφέρουν πως τα 13 χωριά έχουν έρθει από το Μοριά χωρίς καμία τεκμηρίωση. Από που πήραν τα στοιχεία; Τι δείγματα έχουν ότι αυτά τα χωριά έφτασαν μέχρι εδώ από την Πελοπόννησο; Ορισμένοι μάλιστα τους ανακατεύουν με άλλες περιοχές, πως τα 13 χωριά δημιουργήθηκαν από Πελοποννήσιους, Θεσσαλούς και Ηπειρώτες. Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους περίοδο 1453-1669 τόμος 1 σελ. 176 αναφέρει πως “στην περιφέρεια Διδυμοτείχου είναι 12 χωριά με κατοίκους από την Πελοπόννησο”, τίποτα άλλο (μόνον λείπει ένα χωριό). Μόνο ο δάσκαλος Νικόλαος Καλαθάς στη δακτυλογραφημένη του εργασία “Ιστορία και Λαογραφικόν Υλικόν του χωριού Βρυσικών Διδυμοτείχου” που βρίσκεται στο αρχείο του Σχολείου, αναφέρει πως “τινές εξ αυτών (δηλ. των γέρων του χωριού) εις το ότι είναι απόγονοι των Πελοποννησίων, αίτινες ως πρόσφυγες ήλθον και κατοίκησαν την περιοχήν. Έτεροι κατοίκων στηρίζουν την καταγωγήν των εκ των Πομάκων. Η πρώτη εκδοχή θεωρείται και ορθoτέρα καθ' ότι η ενδυμασία των κατοίκων είναι σχεδόν όμοια με των Πελοποννησίων”. Ως που η ομοιότητα της φορεσιάς των γαλαζοβράκιδων με τις φορεσιές των Πελοποννησίων, ας το κρίνει ο αναγνώστης.

Το όνομα του χωριού παλιά και τώρα Παρθενοχώρι – Κ-ζουλτζίκιο – Σκουρτοχώρι – Σιτοχώρι. Τέσσερις ονομασίες διαφορετικές που προέρχονται από την παράδοση, το μύθο, την τουρκική ονομασία αλλά και τη νεότερη ιστορική πραγματικότητα. Τέσσερις ονομασίες που σηματοδοτούν όμως το ίδιο χωριό. Το χωριό μας, το Σιτοχώρι. Είκοσι χιλιόμετρα βόρεια του Διδυμοτείχου και άλλα τόσα περίπου Νοτιοδυτικά της Ορεστιάδας βρίσκεται το χωριό μας. Όπως όλα σχεδόν τα χωριά, έτσι κι αυτό έχει το δικό του όνομα στα Τουρκικά. Για πολλούς τουλάχιστον, άγνωστο σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παλαιοτέρων, τι σημαίνει η ονομασία αυτή. Κ-ζουλτζίκιο, η παλιά τούρκικη ονομασία του. Τον καιρό εκείνον, πριν την απελευθέρωση από τους Τούρκους, ήτανε υποχρεωμένη κάθε κοπέλα που παντρευόταν την πρώτη βραδιά του γάμου να κοιμηθεί με τον αρχηγό του χωριού λεγόμενο Μουχτάρη. Κάποια κοπέλα, που το όνομά της σήμερα είναι άγνωστο, δεν ήθελε να βιαστή από τον Μουχτάρη. Και έτσι πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τον πατέρα της και τον σύζυγο της, και τον τόπο που γεννήθηκε. Της ήτανε μεγάλη προσβολή να κοιμηθεί με τον Τούρκο. Κατόρθωσε εκείνη την βραδιά να τους αποφύγει. Την κυνήγησαν οι Τούρκοι αλλά δεν μπόρεσαν να την βρούν. Η κοπέλα κρύφτηκε σ’ ένα δάσος το σημερινό κέντρο του χωριού. Ο άντρας της δεν έπαψε να την ψάχνει. Αυτός ήτανε βοσκός και όταν έβοσκε τα πρόβατα του έπαιζε πάντοτε φλογέρα, η γυναίκα του ήξερε πολύ καλά πως αυτός έπαιζε την φλογέρα αφού τον είχε ακούσει τόσες φορές. Έβγαλε αυτός ξανά τα πρόβατα για την βοσκή και άρχισε πάλη να παίζει την φλογέρα του με την ελπίδα μήπως τον ακούσει αυτή τη φορά η γυναίκα του. Και πράγματι έγινε το θαύμα η γυναίκα του τον άκουσε να παίζει. Αντάμωσαν, ξανά και αποφασίσανε να μείνουν σε αυτό το δάσος ελπίζοντας πως δεν θα τους βρούνε οι Τούρκοι. Χτίσανε λοιπόν στο σημερινό κέντρο του χωριού μια καλύβα, δημιούργησαν οικογένεια και έτσι ξεκίνησε το χωριό με το όνομα Κ-ζουλτζίκιο. Το „μέρος“ χωριό το ονόμασαν οι Έλληνες Παρθενοχώρι, για τον λόγο που ακούσαμε παρά πάνω. Στο ξεκίνημα του χωριού κατοικούσε σ’ αυτό το μέρος λοιπόν μια κοπέλα, μια κόρη. Σκουρτοχώρι, η μετέπειτα ονομασία του χωριού. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους (1922) ονομάζεται Σκουρτοχώρι κι έτσι βρίσκουμε σε παλαιότερα έγγραφα που υπάρχουν στο αρχείο της κοινότητας. Αυτό το όνομα παραμένει για αρκετά χρόνια κι έτσι είναι ακόμα και σήμερα γνωστό στους μεγαλύτερους κατοίκους των γύρο χωριών. Σχετικά και μ’ αυτό το όνομα υπάρχει κάποιος μύθος, ο οποίος θέλει να εξηγήσει με το δικό του τρόπο την προέλευση του ονόματος αυτού. Τον διηγούνται οι γεροντότεροι του χωριού που χωρίς να ξέρουν από ποιον προήλθε τον έμαθαν από τους παππούδες τους. Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτό το μύθο, η ονομασία Σκουρτοχώρι προέρχεται από σύντμηση της φράσης. „της κόρης το χωριό“ „τσ’ κόρς το χωριό“ „Σκουρτοχώρι“ θέλοντας λοιπόν να αναφερθεί κάποιος – όταν μιλούσε – στο μέρος αυτό, στο χωριό αυτό πολύ απλά – κι εδώ είναι η πειστικότητα του μύθου – αποκαλούσε το χωριό: „της κόρης το χωριό“ όπως μιλήσαμε παραπάνω. Έτσι με δεδομένη τη συνήθεια των κατοίκων των χωριών μας να κόβουν τις λέξεις, να χρησιμοποιούν πολύ το „τσ“ όπως κάνουν με πάρα πολλές λέξεις της γλώσσας μας, φτάσαμε σ’ αυτή την ονομασία που δε θεωρείται καθόλου απίθανη και απίστευτη, Σκουρτοχώρι. Συνδυάζοντας αυτή την ονομασία με τη σημερινή, Σιτοχώρι, δεν μπορούμε εύκολα να βρούμε ομοιότητες στην ετυμολογία των δυο λέξεων. Θα λέγαμε μάλιστα ότι δεν έχουν καμιά σχέση οι δυο λέξεις για να μπορούμε να πούμε ότι η νεότερη ονομασία προέρχεται από την παλαιότερη. Σιτοχώρι, η νεότερη ονομασία, η σημερινή του χωριού μας. Ετυμολογικά η λέξη αποτελείτε από δυο λέξεις: σίτος και χωριό. Αν πάρουμε σα δεδομένο ότι πράγματι η κύρια καλλιέργεια και παραγωγή των κατοίκων του χωριού είναι το σιτάρι ανέκαθεν, δεχόμαστε την ονομασία αυτή ευχάριστα ως αντιπροσωπευτική της γεωργικής παραγωγής των κατοίκων του χωριού μας.

Δημοτική Ενότητα Διδυμοτείχου
Δημοτική Κοινότητα Διδυμοτείχου
Διδυμότειχο, το
Νέοι Ψαθάδες, οι
Δημοτική Κοινότητα Ελληνοχωρίου
Ελληνοχώρι, το
Θυρέα, η
Λαγός, ο
Τοπική Κοινότητα Ασβεστάδων
Ασβεστάδες, οι
Τοπική Κοινότητα Ασημένιου
Ασημένιο, το
Τοπική Κοινότητα Ισαακίου
Ισαάκιο, το
Τοπική Κοινότητα Καρωτής
Καρωτή, η
Τοπική Κοινότητα Κουφοβούνου
Κουφόβουνο, το
Τοπική Κοινότητα Κυανής
Κυανή, η
Τοπική Κοινότητα Μάνης
Ευγενικόν, το
Μάνη, η
Σιταριά, η
Τοπική Κοινότητα Πετράδων
Πετράδες, οι
Τοπική Κοινότητα Ποιμενικού
Ποιμενικόν, το
Τοπική Κοινότητα Πραγγίου
Πραγγίο, το
Τοπική Κοινότητα Πυθίου
Πύθιο, το
Ρήγιο, το
Σταθμός, ο
Τοπική Κοινότητα Σιτοχωρίου
Σιτοχώρι, το
Τοπική Κοινότητα Σοφικό
Σοφικόν, το

----

Σιτοχώρι Έβρου
Σιτοχώρι Ηλείας
Σιτοχώρι Μεσσηνίας
Σιτοχώρι Σερρών

Νομός Έβρου : Δήμος

Αλεξανδρούπολης | Βύσσας | Διδυμοτείχου | Κυπρίνου | Μεταξάδων | Ορεστιάδος | Ορφέα | Σαμοθράκης | Σουφλίου | Τραϊανούπολης | Τριγώνου | Τυχερού | Φερών

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Έβρου

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License