Το Πλατάνι είναι χωριό της πρώην επαρχίας Πατρών του Νομού Αχαΐας. Σήμερα είναι τοπική κοινότητα του πρώην δήμου Ρίου με 481 μόνιμους κατοίκους[1]. Βρίσκεται 14 χλμ βορειοανατολικά της Πάτρας σε υψόμετρο 200 μέτρων περίπου.[2] Το όνομα οφείλεται στα πολλά πλατάνια που έχει η περιοχή[3].

Πληθυσμιακή εξέλιξη

Έτος	1700	1879	1889	1896	1907	1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
Πληθυσμός	52[3]	129[4]	104[5]	138[6][7]	165[8]	198[9]	248[10]	295[11]	285[12]	261[13]	182[14]	235[15]	370[16]	423[17]	481[1

Ιστορία

Στην περιοχή του Πλατανίου έχουν βρεθεί πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων που δείχνουν συνεχόμενη κατοίκηση από την αρχαιότητα έως σήμερα[3]. Στην περιοχή πιστεύεται σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία ότι βρισκόταν η αρχαία Αργυρά[3]. Σε ύψωμα κοντά στο χωριό έχουν βρεθεί κατάλοιπα αρχαίου οικισμού και σε άλλες θέσεις νεκροταφείο, ερείπια τειχισμένου βυζαντινού ναού ενώ διασώζεται ο ναός του Αγίου Νικολάου του 11ου αιώνα [3]. Σύμφωνα με κάποιους αρχαιολόγους, παρ' όλο που η περιοχή δεν έχει ανασκαφεί πλήρως, τον 2ο με 4ο αιώνα έγινε μετακίνηση πληθυσμού από την αρχαία πόλη λόγω των πλημμυρών του Σέλεμνου σε άλλες γειτονικές και ασφαλείς θέσεις, όπως στο σημερινό Πλατάνι[3].

Σε Ενετική απογραφή του 1700 αναφέρεται το χωριό με 52 κατοίκους ενώ το αναφέρει και ο Πουκεβίλ το 1816 που πέρασε από εκεί[3]. Το 1835 έγινε χωριό του Δήμου Αργυραίων έως το 1841 οπότε καταργήθηκε ο Δήμος Αργυραίων και προσαρτήθηκε στον Δήμο Πατρέων[3][18].

Το 1912 με την διοικητική μεταρρύθμιση που προέβλεπε τη διάλυση των Δήμων έγινε οικισμός της Κοινότητας Αγίου Βασιλείου[19]. Το 1925 αποσπάται από την κοινότητα Αγίου Βασιλείου και γίνεται ανεξάρτητη κοινότητα έως το 1997 οπότε με το Σχέδιο Καποδίστριας γίνεται δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ρίου[20]. Μετά την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης (το 2011) εντάχθηκε στο Δήμο Πατρέων της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.

Παραπομπές

«ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA, 2007, τόμος 42, σελ. 600, ISBN 978-960-6715-09-9.
Παναγόπουλος 2003, λήμμα Πλατάνι.
«Πληθυσμός 1879», Μέρος τρίτον σελ. 45 (pdf σελ. 156), από ΕΛΣΤΑΤ, Αρχειοθετήθηκε 25/4/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός: απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889», σελ. 50 (pdf σελ. 73), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
Λουλούδης 2010, σελ. 210.
«Στατιστικά αποτελέσματα της απογραφής του πληθυσμού κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896», σελ. 73 (pdf σελ. 134), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Στατιστικά αποτελέσματα της γενικής απογραφής του πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907», σελ. 376 (pdf σελ. 379), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/11/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την απογραφή της 19 Δεκεμβρίου 1920», σελ. 70 (pdf σελ. 191), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 7/6/2015], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 15-16 Μαϊου 1928», σελ. 82 (pdf σελ. 101), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 4/3/2016], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940», σελ. 93 (pdf σελ. 117), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 25/4/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 47 (pdf σελ. 47), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 4/3/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 81 (pdf σελ. 151), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 6/3/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 49 (pdf σελ. 49), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 217 (pdf σελ. 217), από ΕΛΣΤΑΤ, Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 60 (pdf σελ. 62), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 20/8/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
«Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 113 (pdf σελ. 115), από ΕΛΣΤΑΤ, [Αρχειοθετήθηκε 29/7/2017], Ανακτήθηκε 8/1/2018
Νουχάκης 1901, βλ. βιβλ. σελ. 517-518.
Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Κοινότητα Αγίου Βασιλείου διοικητικές μεταβολές

Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Κοινότητα Πλατανίου διοικητικές μεταβολές

Βιβλιογραφία

Ελληνική χωρογραφία: Γεωγραφία, Ιστορία, Στατιστική πληθυσμού και αποστάσεων συνταχθείσα και εκδοθείσα υπό Ιωάννου Εμμ. Νουχάκη, Έκδοσις Τρίτη, Εκδότης Σπυρίδων Κουσουλίνος, Εν Αθήναις 1901.
Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Αλέξιος Παναγόπουλος, Ιστορικό λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας (από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα), Εκδόσεις «περί τεχνών», Πάτρα 2003, λήμμα Πλατάνι. ISBN 960-8260-32-9.

Νομός Αχαΐας : Δήμος, Κοινότητα Πατρέων | Αιγείρας | Αιγίου | Ακράτας | Αροανίας | Βραχναίικων | Διακοπτού | Δύμης | Ερινεού | Καλαβρύτων | Λαρισσού | Λευκασίου | Μεσσάτιδος | Μόβρης | Παΐων | Παραλίας | Ρίου | Συμπολιτείας | Τριταίας | Φαρρών | Ωλενίας | Καλεντζίου | Λεοντίου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αχαΐας.