.
Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αχαΐας
Η Κερπινή είναι ορεινό χωριό του Νομού Αχαΐας. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.080 μέτρων στις πλαγιές του όρους Προφήτης Ηλίας και είναι ένα από τα ορεινότερα χωριά της Αχαΐας. Ανήκει στον Δήμο Καλαβρύτων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 173 κατοίκους[1]. Η Κερπινή βρίσκεται 10 χλμ. βόρεια των Καλαβρύτων και γειτονεύει με το χωριό Ρογοί.
Ιστορία
Ονομασία
Πιστεύεται ότι πήρε το όνομά της κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους από τον Ούγο Α΄ ντε Σαρπινύ (Hugues Ier de Lille ou de Chairpigny), βαρώνο της Βοστίτσας.
Ζαΐμηδες
Από την Κερπινή κατάγεται η οικογένεια των Ζαΐμηδων που πολλά μέλη της διαδραμάτησαν σημαντικό ρόλο στην σύγχρονή ελληνική ιστορία[2]. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων που δημοσιεύτηκαν το 1906 από τον ιστοριοδίφη Γ. Παπανδρέου[3], στην οικία των Ζαΐμηδων φυλασσόταν επιμελώς σημαία για την οποία ο Π.Ν. Ζαΐμης υποστήριζε ότι ευλογήθηκε στην Αγία Λαύρα από τον Π. Πατρών Γερμανό τον Μάρτιο του 1821. Μέχρι το 1876 η σημαία φυλασσόταν στο δημαρχείο και φερόταν κάθε χρόνο στην Αγία Λαύρα για τον πανηγυρισμό της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, σε πομπή εφίππων και πεζών και τυμπάνων με επικεφαλής τον δήμαρχο Κερπινής. Το 1876 ο σημαιοφόρος, για λόγους πολιτικών αντιδικιών, δεν επέστρεψε τη σημαία στο δημαρχείο αλλά την παρέδωσε στον Ιω. Ν. Ζαΐμη. Το 1895 η σημαία μεταφέρθηκε με πομπή στην Πάτρα μετά από αίτημα του εκεί Καλαβρυτινού Συλλόγου. Η σημαία περιγράφεται ως φτιαγμένη από μετάξι και χρυσό, φέρει απεικόνιση της Ανάστασης του Σωτήρος και τους Αγίους Γεώργιο και Δημήτριο. Κατά διήγηση εντοπίων που καταγράφει ο Γ. Παπανδρέου (την οποία ο ίδιος δεν θεωρεί απόλυτα ακριβή) η σημαία εστάλη από τους Φιλικούς της Κωνσταντινούπολης στον Ασημ. Ζαΐμη, ευλογήθηκε εις την Αγ. Λαύρα όπου την έφεραν οι Ν. Φραγκάκος, Γ. Λεχουρίτης και Στ. Σαρδελιάνος, και χρησίμευσε ως πολεμική σημαία των Πετμεζαίων και άλλων κατά την άλωση των Καλαβρύτων. Μετά χρησιμοποιήθηκε στην Πάτρα, την Αρκαδία και το Μεσολόγγι από τον Αν. Ζαΐμη το 1822. Το 1823 αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους μετά από κάποια μάχη και επωλήθη σε Εβραίους. Αυτοί την μεταπώλησαν στην Ζάκυνθο όπου την αναγνώρισε και την αγόρασε ο έμπορος Σωτήριος Μέγαρης Κερπινιώτης ο οποίος και την δώρισε στο Δήμο Κερπινής όπου παρέμεινε μετά την Επανάσταση[4].
Δείτε επίσης
Δήμος Κερπίνης
Σιδηροδρομικός Σταθμός Κερπινής
Στάση Κερπινής (οικισμός)
Παραπομπές
ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
«Δήμος Πατρέων - Οικογένεια Ζαΐμη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2009.
Ο Γ. Παπανδρέου υπήρξε γυμνασιάρχης, ιστοριοδίφης ειδικευόμενος στην ιστορία της Αχαΐας, Ηλείας και Αρκαδίας.
Γεώργιος Παπανδρέου, Καλαβρυτινή Επετηρίς, ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας, Εκδότης Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος, Εν Αθήναις 1906, σελ. 252-254
Πηγές
Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
Γεώργιος Παπανδρέου, Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας, Εκδότης Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος, Εν Αθήναις 1906.
Βιβλιογραφία
Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Δήμος Καλαβρύτων - Κερπινή Αχαΐας
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Άνω Βλασίας |
| Άνω Βλασία, η |
| Τοπική Κοινότητα Άνω Λουσών |
| Άνω Λουσοί, οι |
| Βαλβούσια, τα [6] |
| Τοπική Κοινότητα Βάλτας |
| Βάλτα, η |
| Τοπική Κοινότητα Βιλιβίνης |
| Βιλιβίνα, η |
| Τοπική Κοινότητα Γουμένισσας |
| Γουμένισσα, η |
| Τοπική Κοινότητα Δουμενών |
| Δουμενά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Δροσάτου |
| Δροσάτο, το |
| Τοπική Κοινότητα Καλαβρύτων |
| Αυλών, ο |
| Βραχνίο, το |
| Καλάβρυτα, τα |
| Κραστικοί, οι |
| Μονή Αγίας Λαύρας, η |
| Σούβαρδο, το |
| Στάση Κερπινής, η [7] |
| Τοπική Κοινότητα Καλλιφωνίου |
| Καλλιφώνιο, το |
| Τοπική Κοινότητα Κάνδαλου |
| Κάνδαλος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Βλασίας |
| Κάτω Βλασία, η |
| Μενυχταίικα, τα |
| Μετόχι, το |
| Μονή Αγίου Νικολάου Βλασίας, η |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Ζαχλωρούς |
| Άνω Ζαχλωρού, η |
| Κάτω Ζαχλωρού, η |
| Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, η |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Λουσών |
| Κάτω Λουσοί, οι |
| Λουσικό, το |
| Τοπική Κοινότητα Κερπινής |
| Κερπινή, η |
| Τοπική Κοινότητα Κέρτεζης |
| Κέρτεζη, η |
| Τοπική Κοινότητα Κορφών |
| Κορφές, οι |
| Τοπική Κοινότητα Κούτελης |
| Κούτελη, η |
| Παλαιά Κούτελη, η [8] |
| Τοπική Κοινότητα Κρυονερίου |
| Κρυονέρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Λαγοβουνίου |
| Λαγοβούνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Λαπαναγών |
| Λαπαναγοί, οι |
| Τοπική Κοινότητα Μανεσίου Καλαβρύτων |
| Μανέσι, το |
| Μπούμπουκας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Μικρού Ποντιά |
| Καρούσι, το |
| Λομποκάς, ο |
| Μέγας Ποντιάς, ο |
| Μικρός Ποντιάς, ο |
| Τοπική Κοινότητα Πετσάκων |
| Μπόσι, το |
| Πετσάκοι, οι |
| Τοπική Κοινότητα Πλατανιώτισσας |
| Δίγελα, η |
| Πλατανιώτισσα, η |
| Σπαρτινού, η |
| Τοπική Κοινότητα Πριόλιθου |
| Πριόλιθος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Προφήτη Ηλία |
| Μουρίκι, το |
| Προφήτης Ηλίας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ρογών |
| Ρογοί, οι |
| Τοπική Κοινότητα Σιγουνίου |
| Λεύκη, η |
| Σιγούνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Σκεπαστού |
| Σκεπαστό, το |
| Τοπική Κοινότητα Τρεχλού |
| Λαπάθεια, η |
| Τρεχλό, το |
| Τοπική Κοινότητα Φλάμπουρων |
| Νεοχώρι, το |
| Ορθολίθι, το |
| Φλάμπουρα, τα |
|
Νομός Αχαΐας : Δήμος, Κοινότητα Πατρέων | Αιγείρας | Αιγίου | Ακράτας | Αροανίας | Βραχναίικων | Διακοπτού | Δύμης | Ερινεού | Καλαβρύτων | Λαρισσού | Λευκασίου | Μεσσάτιδος | Μόβρης | Παΐων | Παραλίας | Ρίου | Συμπολιτείας | Τριταίας | Φαρρών | Ωλενίας | Καλεντζίου | Λεοντίου | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αχαΐας. |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
