Ο Πιερ-Πωλ Πρυντόν (Pierre-Paul Prud’hon, 4 Απριλίου 1758 – 16 Φεβρουαρίου 1823) ήταν Γάλλος ζωγράφος, θεωρούμενος ως ένας από τους προδρόμους του Ρομαντισμού στη Γαλλία. Είναι κυρίως γνωστός για τις αλληγορικές μυθολογικές συνθέσεις, τα γυναικεία γυμνά και τις εκλεπτυσμένες προσωπογραφίες του.
Minerva Leading The Genius Of Arts To Immortality
Psyche is kidnapped by the winds
Lavinie Barbier-Walbonne later Baronne Darriule
Charles Maurice de Talleyrand Perigord Prince de Benevent
Innocence Preferring Love to Wealth
Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime
Portrait of the Empress Joséphine
Rutger Jan Schimmelpenninck and his family
Triumph of Bonaparte and Peace (Sketch)
Drawings
Portrait of Princess Talleyrand
Ο Πρυντόν γεννήθηκε στο Κλυνύ (Cluny) της Γαλλίας και ξεκίνησε αρχικά τις σπουδές του στη σχολή σχεδίου της Ντιζόν (Dijon). Σε ηλικία 26 ετών πήγε στη Ρώμη για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Κατά την παραμονή του στη Ρώμη (1781 – 1787), δέχτηκε την επίδραση του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του Κορέτζιο. Μετά την επιστροφή του στο Παρίσι, τελειοποίησε τις σπουδές του και το 1784 κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome). Δέχτηκε πολλές παραγγελίες για τη διακόσμηση ιδιωτικών μεγάρων πλούσιων Παριζιάνων και απέκτησε μεγάλη αναγνώριση στην Αυλή του Ναπολέοντα. Ο Πρυντόν επηρεάστηκε από το κίνημα του νεοκλασικισμού, που κυριαρχούσε στην εποχή του, αλλά ανέπτυξε ένα προσωπικό ύφος που διακρίνεται για το συναισθηματικό ρομαντισμό του. Απολάμβανε ιδιαίτερης εκτίμησης από καλλιτέχνες και συγγραφείς, όπως τους Σταντάλ, Ντελακρουά, Μιλέ και Μπωντλαίρ. Στο Σαλόν του 1817 παρουσίασε το έργο του «Η Ανδρομάχη θρηνεί τη μοίρα του Αστυάνακτα», που εκτίναξε τη φήμη του στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού.
Στη γόνιμη αυτή περίοδο της ζωής του, ο Πρυντόν ερωτεύτηκε παράφορα τη μαθήτριά του Κονστάνς Μάγερ, η οποία αυτοκτόνησε μπροστά στα μάτια του το 1821. Η προσωπογραφία της «Κονστάνς Μάγερ» (Συλλογή Σχεδίων του Λούβρου) είναι ένα από τα αριστουργήματά του. Ο Πρυντόν ήταν έξοχος προσωπογράφος. Στα πιο γνωστά πορτρέτα του συγκαταλέγονται οι προσωπογραφίες: «Λουί Αντουάν Σαιν-Ζυστ» (1793, Μουσείο Καλών Τεχνών, Λυών), «Ο Κύριος Ζωρζ Αντονύ» (1796, Μουσείο Καλών Τεχνών, Ντιζόν), «Ο Ρούτζερ Γιαν Σίμελπένικ με τη σύζυγο και τα παιδιά του» (1801/1802, Βασιλικό Μουσείο του Άμστερνταμ). Ο πίνακάς του όμως με το «Πορτρέτο της Αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας» (1805, Μουσείο του Λούβρου), που συγκαταλέγεται στα πιο έξοχα έργα του και στο οποίο απεικονίζει την Ιωσηφίνα όχι ως αυτοκράτειρα, αλλά ως μιαν όμορφη και ελκυστική γυναίκα, έδωσε αφορμή σε σχόλια ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της.
Η μεγάλης κλίμακας σύνθεσή του «Η Δικαιοσύνη και η Θεία Δίκη καταδιώκοντας το Έγκλημα» (1808, Λούβρο), μαζί με το πορτρέτο της Ιωσηφίνας, θεωρείται ως το αριστούργημά του. Τα αλληγορικά και μυθολογικά θέματα: «Η αρπαγή της Ψυχής», «Η Άρτεμις ικετεύει τον Δία», «Το Λουτρό της Αφροδίτης ή Η Αθωότητα» (Λούβρο), «Η Αθωότητα επιλέγει τον Έρωτα από τον Πλούτο» (1804, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη) και «Αφροδίτη και Άδωνις» (περ. 1800, Συλλογή Ουάλας, Λονδίνο) είναι μερικά άλλα από τα αριστουργήματά του, που διακρίνονται για την ηδυπάθειά τους και προαναγγέλλουν τους Ενγκρ και Σασεριώ.
Επιλογή έργων
Σαιν Ζυστ, 1793, Λυών, Musée des Beaux Arts
Αφροδίτη και Άδωνις, 1800, Λονδίνο, Συλλογή Ουάλλας
Ο θρίαμβος του Βοναπάρτη ή Η ειρήνη (σχέδιο), προ του 1801, Λυών, Musée des Beaux Arts
Ο Ρούντγκερ Γιαν Σιμμελπεννινκ και η οικογένειά του, 1802, Αμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ
Η αθωότητα επιλέγει τον έρωτα από τον πλούτο, 1804, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
Η Ιωσηφίνα στο πάρκο της Μαλμαιζόν, 1805, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Η Δίκη και η Νέμεσις καταδιώκουν τον εγκληματία, 1808, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Ταλλεϋράνδος
Πηγές
Χέρμπερντ Ρηντ: «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών», λήμμα «Πρυντόν, Πιερ-Πωλ», σελ. 275, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ Ε.Π.Ε., Αθήνα, 1986.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Πρυντόν, Πιερ-Πωλ», τόμος 51, σελ. 66-67, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
WorldCat VIAF: 49234795 LCCN: n81102782 ISNI: 0000 0000 8380 6149 GND: 119456915 SUDOC: 028079280 BNF: cb11998616p (data) ULAN: 500003716 NKC: ola2002158235 Léonore: LH/2236/13 BNE: XX875038 CiNii: DA10330497 KulturNav: id RKD: 65005
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11998616p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
«Pierre Paul Prud\\'hon». RKDartists. 65005.
«Pierre Paul Prud'hon». Comité des travaux historiques et scientifiques. 102572.
(Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00146612. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
(Αγγλικά, Bokmål, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 51dba884-0db5-4257-88da-eeac2f190d67. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Pierre-Paul-Prudhon. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) SNAC. w66x00rv. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Find A Grave. 7809. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
RKDartists. 65005. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/51dba884-0db5-4257-88da-eeac2f190d67. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
