Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας


Ο Λουδοβίκος Φίλιππος της Γαλλίας (6 Οκτωβρίου 1773–26 Αυγούστου 1850) ήταν Βασιλιάς της Γαλλίας.

Απόγονος του Λουδοβίκου ΙΓ΄ και συγκεκριμένα του δεύτερου γιού του Φιλίππου της Ορλεάνης ιδρυτή του Οίκου της Ορλεάνης απο τον οποίο προήλθε αυτός σάν μοναδικός βασιλιάς. Γιός του δούκα της Ορλεάνης Φιλίππου , ο οποίος επονομάστηκε "Φίλιππος- Ισότητα" και καρατομήθηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση και της Λουίζας Μαρίας Αδελαίδας των Βουρβώνων. Μετά τον αποκεφαλισμό του πατέρα του ακολούθησε όλη την οικογένεια του στην εξορία για 22 ολόκληρα χρόνια (1793 - 1815) μέχρι την ανατροπή του Ναπολέοντα όπου πέθαναν και οι δύο μικρότεροι αδελφοί του. Επισκέφθηκε την Σκανδιναυία και στην συνέχεια για 4 ολόκληρα χρόνια τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γνωρίστηκε με σημαντικά πρόσωπα ανάμεσα στα οποία και ο πρόεδρος Ουάσιγκτον, Αλέξανδρος Χάμιλτον που ενθουσιάστηκαν απο τον δούκα και τους αδελφούς του. Είχε να διδαχθεί πολλά και απο τις Αμερικάνικες μεθόδους διακυβέρνησης. Στην Βοστώνη έμαθε (1797 για το κίνημα των 18 Φρουκτίδορ που εξόρισε την μητέρα του στην Ισπανία και αποφάσισε με τους αδελφούς του να επιστρέψει στην Ευρώπη μέσω της Κούβας. Συνελήφθησαν στον κόλπο του Μεξικού απο Αγγλικά πλοία, και στην Νέα Σκωτία συναντήθηκε με τον δούκα του Κέντ και ναπτύχθηκε μεταξύ τους φιλία. Το 1800 έφτασε στην Αγγλία και έμεινε τα υπόλοιπα χρόνια της εξορίας έως την πτώση του Ναπολέοντα. Μόλις επανήλθε απο την εξορία στάθηκε στο πλευρό των συγγενών του βασιλέων της Βουργουνδίας στηρίζοντας ιδιαίτερα τον Κάρολο Ι', με τον οποίο ανέπτυξε στενή φιλία.


Βασιλιάς της Γαλλίας

Έγινε βασιλιάς το 1830 μετά την Ιουλιανή επανάσταστη που ανέτρεψε τον Κάρολο Ι΄, ο οποίος παραιτήθηκε υπέρ του εγγονού του Ερρίκου, κόμη του Σαμπόρ. Είναι ο δημιουργός του μουσείου των Βερσαλλιών (1837) το οποίο εμπλούτισε συλλέγοντας έργα τέχνης απο προκατόχους του προκειμένου να συμφιλιώσει τον λαό και να σταθεροποιήσει την θέση του, κάτι το οποίο δέν κατάφερε. Απλός βασιλιάς και προσιτός στον λαό απέφυγε τις μεθόδος μεγαλειωδών εμφανίσεων των προγενεστέρων του. Στηρίχτηκε στην μεσαία τάξη και έγινε αγαπητός στον λαό. Σταδιακά όμως πιεζόμενος απο τους φεουδάρχες συνέχεια άλλαξε πολιτική εγκαταλείποντας την μεσαία τάξη στην οποία στηριζόταν. Έτσι η οικονομική κρίση του 1847 οδήγησε σε επαναστατικό κίνημα εναντίον του τον επόμενο μόλις χρόνο, χρονιά που σηματοδοτήθηκε απο επαναστατικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη ενάντια στα βασιλικά καθεστώτα. Στις 24 Φεβρουαρίου 1848, ο ξαφνιασμένος απο την επανάσταση Λουδοβίκος παραιτήθηκε υπέρ του νεότερου εγγονού του (ο γιος και διάδοχός του, Φερδινάνδος, είχε σκοτωθεί νωρίτερα σε δυστύχημα). Σε μεγάλη πλέον ηλικία εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου και πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Κληρονόμοι

Παντρεύτηκε το 1809 τη Μαρία Αμαλία των Βουρβώνων και Σικελιών (1782–1866), κόρη του Φερδινάνδου Α΄ και απέκτησαν 10 παιδιά:

* Φερδινάνδος Φίλιππος (1810 - 1842) δούκας της Ορλεάνης
* Λουίζα Μαρία της Ορλεάνης (1812 - 1850)
* Μαρία της Ορλεάνης (1813 - 1839)
* Λουδοβίκος Κάρολος Φίλιππος δούκας του Νεμούρ (1814 - 1896)
* Κλημεντίνη της Ορλεάνης (1817 - 1907)
* Φραγκίσκος του Τζοινβίλ (1818 - 1900)
* Ερρίκος του Αουμάλ (1822 - 1897)
* Αντώνιος του Μοντπενσιέρ (1824 - 1890)

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License