ART

 

.

Ο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ (γαλλ. Jean-Honoré Fragonard, 5 Απριλίου 1732, Γκρας - 22 Αυγούστου 1806, Παρίσι) ήταν Γάλλος ζωγράφος της εποχής του ροκοκό.

Paintings

Jean-Claude Richard, abbé of Saint-Non


The sacrifice of Callirrhoe


The Joys of Motherhood


Interior Scene


Psyche showing her Sisters her Gifts from Cupid

On the stove


Bather


Visit with the nurse


blind man's buff


The poet


The garden of the Villa d'Este (Tivoli)


The secret kiss


The Love Letter


The bolt, detail


The Bathers


The Reader


The Music Lesson


The Swing


The Swing


The ladder


The persecution


Koresus and Callirhoe


Woman Reading


Girl in bed playing with a little dog


Portrait of the ballet dancer Sophie Guimard


Portrait of the Abbé de Saint-Non


Rinaldo in the Gardens of Armida


Self-portrait, oval

Drawings

The Sultan


Illustration for Ariosto's "Orlando Furioso"


Illustration for Ariosto's "Orlando Furioso"


Children scene


Head of a man with white turban


Landscape (society in a forest clearing)


Neapolitan, sitting outdoors


Parkland with a rocker


Park landscape with cheerful company


Bull in the barn


Scene in a park


Competition or instruction in reading


Spectators

Βιογραφικά στοιχεία

Στην ηλικία των έξι ετών ο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ εγκαταλείπει την γενέτειρά του, για να εγκατασταθεί μαζί με την οικογένεια του στο Παρίσι, όπου θα περάσει ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη ζωή του. Ήδη από πολύ μικρός λάτρευε την ζωγραφική και οι γονείς του, βλέποντας το αυτό, τον έστειλαν σε ηλικία 14 ετών στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του Φρανσουά Μπουσέ.

Το 1752 κερδίζει το Βραβείο της Ρώμης και έτσι λαμβάνει μια βασιλική υποτροφία για να σπουδάσει στην Γαλλική Ακαδημία στη Ρώμη. Τα αισθησιακά και ερωτικά θέματα τα οποία ζωγράφιζε ο Φραγκονάρ μάγεψαν τους μεγαλοαστούς και τους αριστοκράτες και γρήγορα απέκτησε μεγάλη απήχηση στην Γαλλία.

Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης ονομάστηκε από την Εθνική Συνέλευση συντηρητής στο Μουσείο του Λούβρου, αλλά το 1805 όμως με διαταγή του αυτοκράτορα εκδιώκεται από το Λούβρο. Έναν χρόνο αργότερα πεθαίνει φτωχός.
Το έργο του

Κατά το παράδειγμα του Αντουάν Βαττώ, ο Φραγκονάρ αποτελεί λαμπρό παράδειγμα της ζωγραφικής του ροκοκό και θεωρείται ζωγράφος της επιπολαιότητας, μολονότι έχει εμπνευστεί σε πολλά έργα του από την ολλανδική ζωγραφική του 17ου αιώνα, καθώς και από θρησκευτικά θέματα. Με μια εκπληκτική ικανότητα, ο Φραγκονάρ ήξερε να αποδίδει πιστά τις εκφράσεις των ανθρώπων, με περιχαρείς γκριμάτσες και μορφασμούς και με υφάσματα γεμάτα ζωντανια.

Οι πινακες του κατακρίθηκαν πολύ κατα την διάρκεια της Γαλλικής Επανάσταση και κυρίως όσο κυριαρχούσε από το 1760 και μετά το κίνημα του νεοκλασικισμού. Πολύ αργότερα, στα τέλη του 19ου αιώνα ανακαλύφθηκε το ταλέντο του.
Ο σύρτης
Ο Συρτης

Παρόλες τις πολλές αναλύσεις που έχουν γίνει πανω στον πίνακα αυτό, κανείς δεν έχει μπορέσει μέχρι στιγμής να δώσει μια εξήγηση στην σκηνή που απεικονίζει ο πίνακας. Πρόκειται για έναν βιασμό, ή για μια ερωτική σκηνή.

Ζωγράφοι

Εγκυκλοπαίδεια Γαλλίας

Γάλλοι

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License