ART

 

.

Ο Ζακ Ντεριντά (γαλλ. Jacques Derrida, προφέρεται: [ʒak dɛʁida], 15 Ιουλίου 1930 – 8 Οκτωβρίου 2004) ήταν Γάλλος φιλόσοφος γεννημένος στην Αλγερία, γνωστός και ως θεμελιωτής της αποδόμησης. Το κοπιαστικό και λεπτομερειακό έργο του είχε μια βαθιά επίδραση στη λογοτεχνική θεωρία και στην ηπειρωτική φιλοσοφία (αγγλικά: continental philosophy). Το πιο γνωστό του έργο είναι το Περί Γραμματολογίας.
Εργογραφία

«E. Husserl. Ἡ φαινομενολογία καὶ τὸ πέρας τῆς Μεταφυσικῆς », μετφρ. Ρωξάνη Δ. Αργυροπούλου, Ἐποχές [τεύχη 26-35], 34 (1966), σσ. 181-200
Περί γραμματολογίας,μτφρ.Παπαγιώργης, Κωστῆς εκδόσεις Γνώση(1990), ISBN 960-235-374-0
«Ἡ δομή, τὸ σημεῖο καὶ τὸ παιχνίδι » , Εὐθύνη, 105 (1989), σσ. 28-30
«Τὸ φάντασμα τοῦ Μάρξ», Ἡ ἐποχή, 19/2/1995, σ. 23
Τὸ τέλος τοῦ βιβλίου καὶ τὸ ξεκίνημα τῆς γραφῆς", στο Derrida, Jacques, Foucault, Michel, Benveniste, Émile, Barthes, Roland, Peirce, Charles Sanders, Κείμενα σημειολογίας,μτφρ. Παπαγιώργης, Κωστῆς, εκδ. Νεφέλη, Ἀθήνα, 1981, σελ.137-171
«Λίγη σοβαρότητα κύριοι! Ὁ Ζὰκ Ντεριντὰ ἀπαντᾶ…», Ἡ Καθημερινή, 26/11/1997, σ. 12
«Ἀπροϋπόθετο ἢ κυριαρχία: τὸ πανεπιστήμιο στὰ σύνορα τῆς Εὐρώπης », μτφρ. Μπιτσώρης, Βαγγέλης Νέα Ἑστία, 146, 1715 (1999), σσ. 185-209
Ἔμβολα. Τὰ ὕφη τοῦ Νίτσε, Ἀθήνα,μτφρ.Φαράκλας, Γιῶργος, Βιβλιοπωλεῖον τῆς “Ἑστίας”, 2002
«Λεβινὰς Ἐμμανουέλ, “Ἀντίο” » ,μτφρ.Μπιτσώρης, Βαγγέλης, Ἀντί, 595 (1996), σσ. 56-59
«Γιὰ τὸν Λουὶ Ἀλτουσέρ . Ἐπικήδειος λόγος» , μτφρ.Μπαλτᾶς, Ἀριστείδης, Ὁ Πολίτης, 124 (1993), σσ. 40-41
Υπερηχογραφήματα της τηλεόρασης, μτφρ.Ἀκτύπη, Μ.,εκδ. Ἐκκρεμὲς, Αθήνα, 1998
«Ὁ πειρασμὸς τοῦ φιλοσόφου»,μτφρ. Γιαλκέτσης, Θανάσης ,Κυριακάτικη Ἐλευθεροτυπία, 13/05/2001, σ. 23
Adieu. Ἐπικήδειος γιὰ τὸν Emmanuel Levinas, μτφρ. Μπιτσώρης, Βαγγέλης εκδ. Ἄγρα, Ἀθήνα, 1996
«“Μιλώντας γιὰ τὸν Μὰρξ εἶμαι εὐτυχὴς ποὺ δὲν εἶμαι πιὰ τόσο μόνος”», επιμ. Γιαλκέτσης, Θανάσης, Κυριακάτικη Ἐλευθεροτυπία, 30/06/1996, σσ. 52-53
Μαρτυρία καὶ μετάφραση,μτφρ. Μπιτσώρης, Βαγγέλης, Γαλλικὸ Ἰνστιτοῦτο Ἀθηνῶν, Ἀθήνα 1996
«Δὲν ὑπάρχουν δίκαιοι πόλεμοι», Τὰ Νέα-Πρόσωπα - 21ος αἰώνας, 29/05/1999, σσ. 8-11
Πολιτικὴ καὶ φιλία. Ὁ Ζὰκ Ντεριντὰ γιὰ τὸν Λουὶ Ἀλτουσέρ,μτφρ.Μπαλτᾶς, Ἀριστείδης, Ἐκκρεμὲς,Αθήνα, 1996,
Ἡ ἔννοια τοῦ ἀρχείου,μτφρ. Παπαγιώργης, Κωστῆς ,Ἐκκρεμὲς, Αθήνα,1996
Συνομιλίες, μτφρ.Γκινοσάτης Δ.,Ἀκτύπη, Μ., εκδ.Πλέθρον, Ἀθήνα, 1995
Τρέλα καὶ φιλοσοφία, μτφρ.Παπαγιώργης, Κωστῆς, Ἀθήνα, Ὀλκός, 1994
«“Ὁ κόσμος μας χρειάζεται ἐπανάσταση”», Τὸ Βῆμα τῆς Κυριακῆς. Νέες ἐποχές, 09/12/2001, σσ. 70-71
Φαντάσματα του Μαρξ
Η τελευταία λέξη του ρατσισμού
Η γραφή και η διαφορά
Η λευκή μυθολογία
Μαθαίνοντας να ζεις εν τέλει
Η φωνή και το φαινόμενο
Θέσεις
Αντιστάσεις της ψυχανάλυσης, μτφρ. Κωνσταντίνου, Εὐάγγελος, Ναστούλη, Β.,εκδ.Πλέθρον, Ἀθήνα, 1999
Ψυχικές δυνάμεις της ψυχανάλυσης

Επιπλέον βιβλιογραφία

Κακολύρης, Γεράσιμος: «Η ερμηνευτική και η αποδομητική ανάγνωση: Ο Χάιντεγκερ και ο Ντερριντά ως αναγνώστες του Νίτσε». Υπόμνημα στη Φιλοσοφία 5 (2006), 71-100.
Cruz, Juan, «Ἕνας ξένος στη χώρα τῆς φιλοσοφίας. Ὁ Ζὰκ Ντεριντὰ ὀνομάστηκε ὑποτιμητικὰ πάπας τοῦ μεταμοντέρνου, μὰ θὰ ἦταν πιὸ σωστὸ νὰ θεωρεῖται κλασικός», Ἡ Καθημερινή. Τέχνες καὶ γράμματα, 17/10/2004, σ. 3
Καλοκύρης Γεράσιμος, «Ο Ντεριντά, ο Ρουσσώ και η ιστορία της μεταφυσικής», Ίνδικτος, τ/χ 19 (2005), σελ.89-110
Ζακ Ντεριντά, Διαβάζω, τ/χ.397, (Ιούνιος 1999),σελ. 100-142
Συλλογικό, Η πολιτική και ηθική σκέψη του Jacques Derrida, εκδ. Πλέθρον (2015)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

στα μονοπάτια της σκέψης - Ζακ Ντεριντά [1]

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License