Ωραία μου Κυρία


Το Ωραία μου Κυρία (αγγλ. My fair lady) είναι αμερικάνικη ταινία παραγωγής 1964 και σκηνοθεσίας Τζορτζ Κιούκορ. Η ταινία αυτή βασίζεται στο ομώνυμο μιούζικαλ που προβλήθηκε το 1956 στο Μπρόντγουεϊ το οποίο αποτελεί μεταφορά του θεατρικού έργου του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω Πυγμαλίων. Η διασκευή του σεναρίου έγινε από τον Άλαν Τζέι Λέρνερ ενώ τα τραγούδια της ταινίας γράφτηκαν από το συνθέτη Φρέντερικ Λόου σε στίχους του Λέρνερ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι η Όντρεϊ Χέπμπορν, στο ρόλο της Ελάιζα Ντουλίτλ και ο Ρεξ Χάρισον, στο ρόλο του Δρ. Χίγκινς.

Η ταινία βραβεύτηκε με όσκαρ καλύτερης ταινίας, ενώ συνολικά κέρδισε 8 βραβεία όσκαρ[1].


Υπόθεση

Ένα βροχερό απόγευμα έξω από το Κόβεντ Γκάρντεν μια αναμαλλιασμένη λαϊκή ανθοπώλης Ελάιζα Ντουλίτλ (Όντρεϊ Χέπμπορν) διασταυρώνεται με τον περίφημο καθηγητή γλωσσολογίας Χένρι Χίγκινς (Ρεξ Χάρισον) και το φίλο του στρατηγό Πίκερινγκ (Γουίλφρεντ Χάιντ Γουάιτ). Οι δύο άντρες συζητούν για τις διαφορές των κοινωνικών τάξεων και καταλήγουν να στοιχηματίσουν για την Ελίζα. Ο Χένρι ισχυρίζεται πως μπορεί να τη μεταμορφώσει σε κυρία της υψηλής κοινωνίας, απλά διδάσκοντάς της σωστά αγγλικά. Το πείραμα μπαίνει σε εφαρμογή, για να φέρει τους δύο ξένους γρήγορα κοντά. Η μεταξύ τους επιρροή αποδεικνύεται αμοιβαία και όχι μονόπλευρη, και οι δύο θα έρθουν σε επαφή με μια άγνωστη μέχρι τότε σε αυτούς πραγματικότητα, για να καταλήξουν ερωτευμένοι.

Διαφορές με το έργο του Σω

Το μιούζικαλ παρουσιάζει αρκετές διαφορές σε σχέση με το θεατρικό έργο του Σω, με σημαντικότερο το γεγονός ότι στο θεατρικό η Ελάιζα δεν καταλήγει με το Χίγκινς, αλλά με το Φρέντι. Ο Σω έγραψε μια έκθεση εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η Ελάιζα δεν έπρεπε να καταλήξει με τον καθηγητή Χίγκινς[2]. Το τέλος του Ωραία μου Κυρία βασίζεται σε εκείνο της κινηματογραφικής μεταφοράς της ταινίας του 1938 "Πυγμαλίων".

Παρασκήνιο

Το "Ωραία μου κυρία" μιούζικαλ, βασισμένο στο πασίγνωστο θεατρικό του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω "Πυγμαλίων" (βασισμένο με τη σειρά του στον ελληνικό μύθο του Πυγμαλίωνα) και διασκευασμένο από τον Άλαν Τζέι Λέρνερ αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο Μπρόντγουεϊ στα τέλη της δεκαετίας του '50. Πρωταγωνιστές του μιούζικαλ αυτού ήταν η Τζούλι Άντριους στο ρόλο της Ελάιζα Ντουλίτλ και ο Ρεξ Χάρισον στο ρόλο του καθηγητή Χίγκινς. Ο τίτλος του μιούζικαλ προήλθε από τον εναλλακτικό τίτλο "Fair Eliza" που είχε δώσει ο Σω στο έργο του. Το μιούζικαλ σάρωσε τα θεατρικά βραβεία Τόνυ το 1956 και οι παραστάσεις διήρκεσαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60. Η κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ ήταν αναπόφευκτη. Ο Πυγμαλίωνας του Σω είχε ήδη μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη το 1938 με πρωταγωνιστές τους Λέσλι Χάουαρντ και Γουέντι Χίλερ.

Στις αρχές του '60 ο Τζακ Γουόρνερ αγόρασε τα δικαιώματα του μιούζικαλ κι οι προετοιμασίες για την κινηματογραφική του μεταφορά ξεκίνησαν. Σκηνοθέτης επρόκειτο να είναι ο Τζορτζ Κιούκορ, γνωστός κι ως "σκηνοθέτης των γυναικών" καθώς πάντα ήξερε να κάνει την ηθοποιό να φαίνεται υπέροχη και να δίνει τον καλύτερό της εαυτό. Όλες οι ηθοποιοί με τις οποίες είχε συνεργαστεί τον λάτρευαν (ήταν επίσης ο πρώτος σκηνοθέτης που είχε προσλάβει ο Ντέιβιντ Ο' Σέλζνικ για το "Όσα παίρνει ο άνεμος" ). Σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί του μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ επανέλαβαν τους ρόλους τους και στην ταινία, εκτός από την Τζούλι Άντριους. Ο Τζακ Γουόρνερ επέμενε παρά τις αντιρρήσεις του σεναριογράφου Άλαν Τζέι Λέρνερ, ότι η Όντρεϊ Χέπμπορν ήταν η καταλληλότερη για το ρόλο (κι επίσης εμπορικότερη καθώς η Άντριους ήταν ακόμη άσημη). Το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων ήταν το γεγονός ότι η Χέπμπορν δεν ήταν καλλίφωνη, κάτι που απαιτούσε το μιούζικαλ. Έτσι προσέλαβαν και τη Μάρνι Νίξον, που είχε ντουμπλάρει μεταξύ των άλλων και την Ντέμπορα Κερ στο "Ο βασιλιάς κι εγώ" (The King And I, 1956) και η πρόσληψη της Χέπμπορν ήταν πλέον σίγουρη[3]. Η Άντριους, που έχασε το ρόλο της Ελάιζα Ντουλίτλ, υποδύθηκε την ίδια χρονιά τη γλυκιά γκουβερνάντα Μαίρη Πόπινς στην ομώνυμη ταινία, ενώ τα σχόλια από τον τύπο, που ήθελαν τις δυο ηθοποιούς (Χέπμπορν και Άντριους) στα μαχαίρια έδιναν κι έπαιρναν με αποκορύφωμα την περίοδο που ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα όσκαρ. Η μεγαλύτερη έκπληξη μετά την ανακοίνωση ήταν η παράλειψη του ονόματος της Χέπμπορν από τη λίστα με τις υποψήφιες για το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου. Τα μέλη της ακαδημίας, προσπαθώντας να δικαιολογηθούν υποστήριξαν ότι η Χέπμπορν δεν προτάθηκε για όσκαρ επειδή δεν τραγουδούσε με τη δική της φωνή στην ταινία.

Βραβεία όσκαρ

Το Ωραία μου κυρία έλαβε 12 υποψηφιότητες για όσκαρ, όσες ακριβώς έλαβε και η αγαπημένη ταινία των κριτικών για το 1964, η ταινία Μπέκετ (Becket), όμως τις περισσότερες υποψηφιότητες (13 στο σύνολο) έλαβε η Μαίρη Πόπινς (Mary Poppins). Η μέρα της απονομής έφτασε και το Ωραία μου κυρία είχε ν'αντιμετωπίσει εκτός από το Μαίρη Πόπινς και το Μπέκετ και τα: S.O.S.: Πεντάγωνο καλεί Μόσχα (Dr. Strangelove Or: How I Learned To Stop Worrying And Love The Bomb) του Κιούμπρικ και Αλέξης Ζορμπάς (Zorba The Greek) του Μιχάλη Κακογιάννη. Τελικά επικράτησε και κέρδισε 8 όσκαρ, έναντι των 5 της Μαίρη Πόπινς. Ρεξ Χάρισον και Τζορτζ Κιούκορ αναδείχθηκαν επίσης νικητές για πρώτο ρόλο και σκηνοθεσία αντίστοιχα[1].

Η Τζούλι Άντριους παραβρέθηκε στην τελετή ντυμένη στα άσπρα όπως ακριβώς κι η Όντρεϊ Χέπμπορν για να κερδίσει το όσκαρ της για τη Μαίρη Πόπινς. Η Χέπμπορν ήταν φανερά συγχυσμένη για το ότι δεν ήταν υποψήφια κι όταν ο Ρεξ Χάρισον της πρότεινε αστειευόμενος να μοιραστούν το δικό του όσκαρ, εκείνη του απάντησε με πικρία Σε παρακαλώ, κράτα το!.

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

* Καλύτερης Ταινίας – Τζακ Γουόρνερ
* Σκηνοθεσίας – Τζορτζ Κιούκορ
* Α’ Ανδρικού Ρόλου - Ρεξ Χάρισον
* Φωτογραφίας – Χάρι Στράντλινγκ
* Ήχου - Τζορτζ Αρ Γκρόουβς
* Μουσικής επιμέλειας - Αντρέ Πρεβάν
* Κουστουμιών - Σέσιλ Μπίτον
* Καλλιτεχνικής επιμέλειας (σκηνικών) - Τζιν Άλεν, Σέσιλ Μπίτον και Τζορτζ Τζέιμς Χόπκινς

Υποψηφιότητα:

* Β’ Ανδρικού Ρόλου – Στάνλεϊ Χάλογουεϊ
* Β’ Γυναικείου Ρόλου – Γκλάντις Κούπερ
* Διασκευασμένου Σεναρίου – Άλαν Τζέι Λέρνερ
* Μοντάζ – Γουίλιαμ Ζίγκλερ

Επανεκτέλεση το 2012

Το 2012 πρόκειται να προβληθεί η καινούργια κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ σε σκηνοθεσία Τζον Λάντεν και πρωταγωνιστές τους Ντάνιελ Ντέι Λιούις και Κάρεϊ Μάλιγκαν[4]. Το σενάριο έχει γράψει η Έμμα Τόμσον.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι

* Το Ωραία μου Κυρία στο imdb
* Το Ωραία μου Κυρία στο cine.gr


Παραπομπές

1. ↑ 1,0 1,1 NY Times: My Fair Lady. NY Times (ανακτήθηκε 2008-12-21 )
2. ↑ page 76 of the Project Gutenberg edition.
3. ↑ Lawson, Kyle. "Marni Nixon in My Fair Lady", The Arizona Republic, June 10, 2008
4. ↑ "Carey Mulligan 'set to play' Doolittle".BBC News, March 25, 2010


Βιβλιογραφία

* Lees, Gene (2005). The Musical Worlds of Lerner and Loewe. Publisher: Bison Books ISBN 080328040
* Green, Benny, Editor (1987). A Hymn to Him : The Lyrics of Alan Jay Lerner. Hal Leonard Corporation. ISBN 0879101091
* Lerner, Alan Jay (1985). The Street Where I Live. Da Capo Press. ISBN 0306806029

Αλφαβητικός κατάλογος

<--- Search --->

<-- Logo --?

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License