Μογγολική αυτοκρατορία
10 Φεβρουαρίου - Πολιορκία της Βαγδάτης: Μογγολικές δυνάμεις (περίπου 150.000 άνδρες) με επικεφαλής τον Χουλάγκου Χαν πολιορκούν και κατακτούν τη Βαγδάτη μετά από πολιορκία 13 ημερών. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Φεβρουαρίου, τα ανατολικά τείχη αρχίζουν να καταρρέουν και οι Μογγόλοι συρρέουν στην πόλη, στις 10 Φεβρουαρίου. Ο χαλίφης Al-Musta'sim παραδίδεται στον Hulagu – μαζί με όλους τους Αββασίδες επικεφαλής αξιωματικούς και αξιωματούχους. Διατάσσονται να καταθέσουν τα όπλα και σφαγιάζονται. Ο Hulagu φυλακίζει τον Al-Musta'sim ανάμεσα στους θησαυρούς του για να τον πεθάνει από την πείνα. Εν τω μεταξύ, οι σφαγές συνεχίζονται σε ολόκληρη την πόλη. Σε 40 μέρες δολοφονούνται περίπου 80.000 πολίτες. Οι μόνοι επιζώντες είναι αυτοί που κρύβονται σε κελάρια που δεν ανακαλύπτονται, και μια σειρά από κορίτσια και αγόρια που κρατούνται σκλάβα, και η χριστιανική κοινότητα, που καταφεύγει στις εκκλησίες που αφήνονται ανενόχλητες, από τους ειδικούς εντολές της συζύγου του Hulagu, Doquz Khatun.[1]
15 Φεβρουαρίου - Ο Χουλάγκου Χαν εισέρχεται στη Βαγδάτη, όπου πολλές συνοικίες της πόλης έχουν καταστραφεί από πυρκαγιά. Η Μεγάλη Βιβλιοθήκη (ή Οίκος της Σοφίας) καταστρέφεται, πολυάριθμες συλλογές πολύτιμων βιβλίων ρίχνονται στον ποταμό Τίγρη. Πριν από την πολιορκία, περίπου 400.000 χειρόγραφα διασώζονται από τον Nasir al-Din al-Tusi, Πέρση πολυμαθή και θεολόγο, ο οποίος τα μεταφέρει στο Maragheh (που βρίσκεται στην επαρχία του Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν). Με την λεηλασία της Βαγδάτης τελειώνει η Χρυσή Εποχή των Αβασιδών, πολλοί καθηγητές, γιατροί, επιστήμονες, κληρικοί, καλλιτέχνες και λέκτορες σφαγιάζονται.
Ευρώπη
11 Μαΐου - Συνθήκη του Corbeil: Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ' (ο Άγιος) υπογράφει συνθήκη ειρήνης με τον βασιλιά Ιάκωβο Α' (τον Πορθητή). Ο Λούις, κληρονόμος του Καρλομάγνου, παραιτείται επίσημα από τη φεουδαρχική κυριαρχία του στην Καταλονία (ανεξάρτητο de facto από το 988), ενώ ο Τζέιμς παραιτείται από τις αξιώσεις του για την Οξιτανία.
Ιούνιος – Πόλεμος της Ευβοϊκής Διαδοχής: Οι Αχαϊκές δυνάμεις υπό τον Γουλιέλμο Β' Βιλλεαρδουίνο νικούν έναν συνασπισμό Ελλήνων πριγκίπων με επικεφαλής τον Guy I de la Roche (Μέγα Άρχοντα), δούκα της Αθήνας, ο οποίος τερματίζει τη σύγκρουση, στις 6 Αυγούστου.
10 Αυγούστου - Ο Μάνφρεντ, γιος του αείμνηστου αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β', στέφεται βασιλιάς της Σικελίας στο Παλέρμο. Ο Πάπας Αλέξανδρος Δ', που έχει συμμαχία με τους Σαρακηνούς, κηρύσσει άκυρη τη στέψη και αφορίζει τον Μάνφρεντ.
16 Αυγούστου - Ο Θεόδωρος Β' (Λάσκαρης) πεθαίνει μετά από 4 χρόνια βασιλείας στη Μαγνησία. Τον διαδέχεται ο 7χρονος γιος του, Ιωάννης Δ', ως ηγεμόνας της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας. Αντιβασιλέας του γίνεται ο γραφειοκράτης Γεώργιος Μουζάλων.[2]
25 Αυγούστου - Ο Γεώργιος Μουζάλων δολοφονείται στη Μαγνησία ad Sipylum, ως μέρος μιας συνωμοσίας υπό την ηγεσία Βυζαντινών ευγενών, υπό τον μελλοντικό αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' (Παλαιολόγο).
Ο Gissur Þorvaldsson, Ισλανδός αρχηγός (ή goði), γίνεται κόμης της Ισλανδίας για την πιστή του υπηρεσία στον βασιλιά Haakon IV (τον Παλαιό).
Αγγλία
2 Μαΐου - Ο βασιλιάς Ερρίκος Γ' αποδέχεται το αίτημα του Σιμόν ντε Μονφόρ και των βαρονικών υποστηρικτών του να μεταρρυθμιστεί η κυβέρνηση με μια επιτροπή 22 βαρόνων, συμπεριλαμβανομένου του βασιλιά. Ως πράξη πίστης, ο Simon de Montfort παραδίδει τα κτήματά του στο Odiham και στο Kenilworth ως μέρος των προτάσεων. Οι Διατάξεις της Οξφόρδης καθιερώνουν τον βαρωνικό έλεγχο της κυβέρνησης, γνωστό και ως Κοινοβούλιο της Οξφόρδης, στις 11 Ιουνίου.[3][4]
Ο Llywelyn ap Gruffudd, αυτοανακηρύσσεται Πρίγκιπας της Ουαλίας, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε μια συμφωνία μεταξύ του Llywelyn και των υποστηρικτών του και των αριστοκρατών της Σκωτίας. Γίνεται ο τελευταίος κυβερνήτης μιας ανεξάρτητης Ουαλίας, πριν την κατάκτησή της από τον μελλοντικό βασιλιά Εδουάρδο Α' (Longshanks).
ανυψώθηκε
25 Ιουνίου - Μάχη της Άκρας: Οι Γενοβέζοι στέλνουν μια αρμάδα (περίπου 50 γαλέρες) για να ανακουφίσουν τον αποκλεισμό στην Άκρα και ζητούν τη βοήθεια του Φίλιππου του Μόνφορτ, άρχοντα της Τύρου, και των Ιπποτών για μια συνδυασμένη επίθεση από την πλευρά της ξηράς. Η άφιξη του γενουατικού στόλου αιφνιδιάζει τους Βενετούς, αλλά η ανώτερη εμπειρία και η ναυτιλία καταλήγουν σε μια συντριπτική βενετική νίκη, με τα μισά γενουατικά πλοία να χάνονται. Αργότερα, η Γενοβέζικη φρουρά αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Άκρα.[5][6]
Ασία
Επιδρομές των Μογγόλων στο Βιετνάμ: Οι Μογγολικές δυνάμεις (περίπου 30.000 άνδρες) υπό τον Uriyangkhadai, γιο του Subutai, εισβάλλουν στο Βιετνάμ. Μετά από πολλές μάχες, ο στρατός του Βιετνάμ κατατροπώνεται και ηττάται. Οι ανώτεροι ηγέτες καταφέρνουν να διαφύγουν με προπαρασκευασμένες βάρκες, ενώ τα απομεινάρια καταστρέφονται στις όχθες του Κόκκινου Ποταμού. Οι Μογγόλοι κατέλαβαν την πρωτεύουσα Thăng Long (σημερινό Ανόι) και σφαγίασαν τους κατοίκους της πόλης, μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου.[7]
Ανά θέμα
Παγκόσμια
Οι συνέπειες της ηφαιστειακής έκρηξης Samalas (βλ. 1257) στην Ινδονησία περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ανέκδοτες αναφορές: πολύ ξηρή ομίχλη στη Γαλλία. σεληνιακές εκλείψεις στην Αγγλία. βαρύς χειμώνας στην Ευρώπη. μια σκληρή άνοιξη στην Ισλανδία. λιμός στην Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία. και λοιμός στο Λονδίνο, σε περιοχές της Γαλλίας, της Αυστρίας, του Ιράκ, της Συρίας και της νοτιοανατολικής Τουρκίας.[8]
αγορές
Στη Γένοβα, η Δημοκρατία αρχίζει να επιβάλλει αναγκαστικά δάνεια, γνωστά ως luoghi, στους φορολογούμενους της. αποτελούν κοινό πόρο της μεσαιωνικής δημόσιας οικονομίας.[9]
Θρησκεία
Η εμφύλια αναταραχή στη βόρεια Ιταλία γεννά τη μεσαιωνική μουσική μορφή του Geisslerlieder, μετανοητικών τραγουδιών που τραγουδιούνται από περιπλανώμενα συγκροτήματα Flagellants.
Γεννήσεις
8 Μαρτίου - Arghun Khan, Μογγόλος ηγεμόνας του Ilkhanate (π. 1291)
10 Οκτωβρίου – Joachim Piccolomini, Ιταλικός διακομιστής βωμού (π. 1305)
20 Οκτωβρίου - Bolko I, Πολωνός συγκυβερνήτης (Οίκος του Piast) (π. 1313)
7 Δεκεμβρίου - Trần Nhân Tông, αυτοκράτορας του Βιετνάμ (π. 1308)
Bertrand of Saint-Geniès, Γάλλος νομικός και πατριάρχης (π. 1350)
Φεραντίνο Μαλατέστα, Ιταλός ευγενής και ιππότης (π. 1353)
Ερρίκος Α΄, Γερμανός ευγενής (Οίκος Schaumburg) (π. 1304)
Ερρίκος Δ΄ (ο Δίκαιος), Ύπατος Δούκας της Πολωνίας (π. 1290)
Ιωάννης Α', Γάλλος ευγενής (Οίκος Σαλόν-Αρλέ) (π. 1315)
Liu Guandao (ή Zhong Xian), Κινέζος καλλιτέχνης της αυλής (π. 1336)
Ουσμάν Σερατζουντίν, Μπενγκάλι Σούφι λόγιος και μυστικιστής (π. 1357)
Θάνατοι
6 Ιανουαρίου – Konrad I von Wallhausen, επίσκοπος του Meissen
20 Φεβρουαρίου - Al-Musta'sim, Αββασίδης χαλίφης της Βαγδάτης
26 Μαρτίου – Floris de Voogd, Ολλανδός ευγενής (γεν. 1228)
5 Απριλίου
Ιουλιανή της Λιέγης, Φλαμανδή μοναχή, μύστης και αγία
Pełka (ή Fulko), Πολωνός αρχιεπίσκοπος του Gniezno
14 Απριλίου – Rüdiger of Bergheim, Γερμανός επίσκοπος (γεν. 1175)
10 Μαΐου - Sewal de Bovil, Άγγλος κληρικός και αρχιεπίσκοπος
2 Ιουνίου
Edmund de Lacy, Άγγλος ευγενής και ιππότης
Peter I (ή Pedro), Πορτογάλος πρίγκιπας (γεν. 1187)
15 Ιουνίου – Άντα της Ολλανδίας, Ολλανδή ευγενής (γεν. 1208)
22 Ιουλίου - Meinhard I, κόμης της Gorizia (Οίκος της Gorizia)
8 Αυγούστου - Ερρίκος του Λέξινγκτον, Άγγλος κληρικός και επίσκοπος
18 Αυγούστου – Θεόδωρος Β’ (Λάσκαρης), αυτοκράτορας της Νίκαιας
25 Αυγούστου – Γεώργιος Μουζάλων, βυζαντινός ύπατος
28 Αυγούστου – Γκέρχαρντ Β’ του Λίππε, Γερμανός αρχιεπίσκοπος
8 Νοεμβρίου - Grzymisława του Łuck, Πολωνή πριγκίπισσα
10 Νοεμβρίου - Ουίλιαμ ντε Μπόνινγκτον, Σκωτσέζος επίσκοπος
23 Νοεμβρίου - John Fitzgeoffrey, Άγγλος ευγενής
Abu Yahya ibn Abd al-Haqq, Μαρινίδης ηγεμόνας του Μαρόκου
Abul Hasan al-Shadhili, ηγέτης Almohad Sufi (γεν. 1196)
Al-Mahdi Ahmad bin al-Husayn, ηγεμόνας της Υεμένης (γεν. 1216)
Baha al-Din Zuhayr, Άραβας γραμματέας και ποιητής (γεν. 1186)
Βαρθολομαίος της Μπρέσια, Ιταλός δάσκαλος και κανονιστής
Bruno του Altena-Isenberg, πρίγκιπας-επίσκοπος του Osnabrück
Choe Ui, Κορεάτης στρατιωτικός ηγέτης και δικτάτορας (γεν. 1233)
Clement of Dunblane, Σκωτσέζος κληρικός, μοναχός και επίσκοπος
Eberhard von Sayn, Γερμανός ιππότης και Landmeister
Fujiwara no Tomoie, Ιάπωνας ευγενής (γεν. 1182)
Guillaume de Chateauneuf, Γάλλος Grandmaster
Χονγκ Μποκ-γουόν, Κορεάτης στρατηγός και αξιωματούχος (γεν. 1206)
Ibn Abi'l-Hadid, Αββασίδης λόγιος και συγγραφέας (γεν. 1190)
Ingerd Jakobsdatter, Δανή ευγενής (γεν. 1200)
John of Arsuf (ή Ibelin), ευγενής του Outremer (γεν. 1211)
John of Wallingford, Άγγλος ηγούμενος, ιστορικός και συγγραφέας
Robert de la Piere, Γάλλος δικαστής και τροβαδούρος
Sulaiman Shah, Abbasid αξιωματικός, στρατηγός και κυβερνήτης
Walter Comyn, Σκωτσέζος μεγιστάνας, σύμβουλος και αντιβασιλέας
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1254 | 1255 | 1256 | 1257 | 1258 | 1259 | 1260 | 1261 | 1262 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
